Red onze planeet van het kapitalisme

Van 30 november tot 11 december is er de COP21 in Parijs. Dat is een ‘Conferentie van Partijen’, de 21ste dergelijke klimaattop sinds die van Rio de Janeiro in 1992. Duizenden politieke vertegenwoordigers, diplomaten en experten van allerlei slag zullen er onderhandelen om tot een wereldwijd akkoord te komen inzake de beperking van de uitstoot van broeikasgassen. Tijdens dergelijke prestigieuze bijeenkomsten wordt vaak gesproken over ‘ambitieuze doelstellingen’ en ‘historische akkoorden’. Op dure woorden wordt niet bespaard als het nodig is om de erg beperkte resultaten te verdoezelen. Sommige Franse onderhandelaars erkennen nu al dat de beperking van de globale opwarming tot twee graden celsius tegen 2100 niet meer op de agenda staat. (1)

Artikel door Clément (Luik) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Steeds meer mensen beseffen dat we niets moeten verwachten van een dergelijke top. De grote invloed van de multinationals en de private sector op deze “grote conferenties” kan niet meer weggestopt worden. Naast een grote aanwezigheid van allerhande lobbyisten treden de grote bedrijven nu ook op als officiële sponsors van het evenement. Zoals McDonalds de Olympische Spelen sponsort om zich een minder ongezond imago aan te meten, willen verschillende bedrijven de Klimaattop gebruiken om een ‘groen’ imago te kopen.

Vervuilers in dienst van het klimaat?

Onder de grote sponsors van de klimaattop in Parijs vinden we onder meer autobedrijven als BMW. Maar ook de energiebedrijven EDF en Engie (onderdeel van GDF Suez) zijn net zoals de bank BNP Paribas van de partij. Deze laatste drie bedrijven hebben overigens allen belangen in de ontginning van steenkool. Voor deze bedrijven is deelname aan de klimaattop bijzonder interessant. Ze kunnen zichzelf voor een relatief lage prijs voorstellen als groene ondernemingen en tegelijk krijgen ze meer mogelijkheden op het vlak van lobbywerk en kunnen ze hun agenda opleggen.

Deze ‘groene ondernemingen’ zullen zich in de kijker zetten met hun salon ‘Oplossingen COP21’ waarbij de bedrijven hun eigen bijdragen aan de ‘oplossingen’ voor het klimaatprobleem zullen voorstellen. Het gaat daarbij uiteraard vooral om commerciële producten.

Niet het milieu maar de winsten tellen

Dat de grote bedrijven controle willen hebben over de beslissingen die betrekking hebben op het milieu is niet verwonderlijk. Ze zijn zelf immers de belangrijkste verantwoordelijken voor klimaatverandering. Amper 90 bedrijven zijn verantwoordelijk voor 63% van de broeikasgassen die sinds het begin van de industrialisering werden uitgestoten. Vandaag wordt ongeveer 87% van de wereldwijde energie geproduceerd door fossiele brandstoffen.

Wie dacht dat de dringendheid van de situatie de grote bedrijven ertoe zou aanzetten om “hun verantwoordelijkheden” te nemen, is er aan voor de moeite. In 2013 was amper 8,5% van de wereldwijde energie afkomstig van hernieuwbare bronnen. De investeringen in hernieuwbare energie namen toe tot 257 miljard dollar in 2011. Sindsdien was er evenwel een afname met 23%. De economische crisis en het besparingsbeleid zijn daar de belangrijkste oorzaken van. In dezelfde periode waren er wel meer investeringen in schaliegas dat door fracking wordt ontgonnen, een betwiste en erg vervuilende energiebron.

Ook het wetenschappelijk onderzoek ontsnapt niet aan de winsthonger van de kapitalisten. Bij gebrek aan publieke middelen is het grootste deel van het onderzoek en de ontwikkeling vandaag in handen van de private sector. Amper 2% van de onderzoeksmiddelen gaat naar hernieuwbare energie. De resultaten van onderzoek worden bovendien vaak geheim gehouden door de bedrijven die er patenten op hebben. Enkel technologische vernieuwingen die meteen winsten opleveren, worden ook toegepast. Denk maar aan de sjoemelsoftware in de automobielsector.

Geen enkele illusie in de gevestigde politici

De hypocrisie van de gevestigde politieke leiders is algemeen bekend. In woorden verdedigen ze het milieu, maar in hun daden blijkt daar niets van, integendeel. De regering-Michel probeerde de BTW-verhoging op elektriciteit voor te stellen als een ecologische maatregel terwijl tegelijk het openbaar vervoer met de NMBS wordt afgebouwd. De extra taks op dieselwagens zou een ‘groene’ taks zijn, maar de opbrengst ervan gaat niet naar milieumaatregelen en tegelijk worden ook de tarieven bij De Lijn opgetrokken.

Vervuilende bedrijven laten betalen, kan natuurlijk niet omdat het investeerders zou afschrikken. Meer nog, om meer vervuiling mogelijk te maken, aarzelen de politieke leiders niet om internationale verdragen zoals TTIP (vrijhandelsverdrag tussen de EU en de VS) op ondemocratische wijze op te leggen. Het asociale karakter van dit beleid gaat hand in hand met een anti-ecologisch karakter.

Samen strijden op alle fronten

Ecologische crisis en sociale crisis zijn gevolgen van hetzelfde probleem. De inhaligheid van het patronaat kent geen grenzen, alles moet eraan geloven. Zowel de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking als de leefomstandigheden van de volledige mensheid worden op de helling gezet. Het kapitalistische establishment haalt zijn macht uit de controle op de productiemiddelen en dus op het geheel van de economie. We moeten die controle uit de handen van de 1% rijksten halen om met de gemeenschap op democratische wijze te kunnen beslissen. Het zou de basis vormen voor een democratisch geplande economie die vertrekt van de behoeften van de meerderheid van de mensen en dus ook van de planeet.

[divider]

Het geplande protest tegen de Klimaattop is verboden wegens de terreurdreiging. De Klimaattop zelf zal wel doorgaan, maar dus zonder kritiek vanwege betogers. Climate Express kondigde aan dat er mogelijk een actie in ons land komt in plaats van de betoging in Parijs.

[divider]

(1) http://www.lemonde.fr/climat/article/2014/12/10/negociations-climatiques-laurent-fabius-a-la-man-uvre_4537850_1652612.html