Instrumentalisering van antisemitisme en islamofobie bestrijden door oorzaken ervan aan te pakken

Een maand na de Hamas-aanval van 7 oktober en het begin van het erg bloedige Israëlische offensief tegen Gaza dat daarop volgde, was het aantal klachten over antisemitisme in België vervijfvoudigd. Dat meldde Unia, de onafhankelijke openbare dienst tegen discriminatie en voor gelijke kansen. In september werden in Louvain-la-Neuve pamfletten verspreid met hakenkruizen en als titel ‘Blanke man, je hebt genoeg van de Joodse media’.

door Nicolas Croes

Sommigen willen de legitieme emotie die wordt opgewekt door de toename van aanvallen op Joden misbruiken om reactionaire eenheid achter de Israëlische regering op te leggen. Daarmee willen ze het bloedbad in Gaza legitimeren, solidariteit met de Palestijnse massa’s criminaliseren en een nieuwe impuls geven aan islamofobie. Dat past in de logica van ‘verdeel-en-heers’.

Consequent zijn ze echter niet. In 2019 oordeelde N-VA-voorzitter De Wever dat een praalwagen op Aalst carnaval die Joden erg karikaturaal voorstelde verwerpelijk was, maar geen antisemitisme. Zijn partijgenoot en Aalsters burgemeester D’Haese stelde dat de context van carnaval meer toeliet. Daarmee was de kous af. Vandaag staat N-VA vooraan om antisemitische daden te gebruiken om islamofobie te voeden. De Wever riep zelfs op om het leger op straat in de Joodse buurten van Antwerpen in te zetten.

Het leger is zijn magische oplossing voor alles. Begin dit jaar was het ook al zijn antwoord op de falende strijd tegen drugs. De lucratieve haven van Antwerpen moet immers beschermd worden, voor drastisch meer controles worden geen middelen uitgetrokken en de sociale oorzaken die criminele netwerken van steeds nieuw mensenvlees voorzien worden ontkend. De Wever beantwoordt barbaarsheid graag met nog meer barbaarsheid. Dat weerhoudt hem er niet van om te beweren dat hij aan de kant van de ‘Verlichting’ staat! Zich achter de Israëlische regering scharen, is voor hem een verplichting in een “beschavingsconflict” tussen het Westen en de islamitische barbarij.

Het is opmerkelijk, maar geen verrassing dat het Vlaams Belang dit voorbeeld gretig volgt. Die partij is gebouwd op de erfenis van de collaboratie met het nazisme in de Tweede Wereldoorlog. Nu wordt een bocht van 180 graden gemaakt. Voor het VB zijn alle middelen goed om de moslimgemeenschap of degenen die als zodanig worden beschouwd aan te vallen. In dezelfde geest werd op 12 november in Parijs een grote “burgermars” tegen antisemitisme georganiseerd op initiatief van de regering en bijgewoond door het extreemrechtse Rassemblement National (een partij opgericht door voormalige SS’ers en collaborateurs van het Vichy-regime en jarenlang geleid door Holocaustontkenner Jean-Marie Le Pen) en door Éric Zemmour, een groot bewonderaar van maarschalk Pétain.

Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons

Heel die rechtse en extreemrechtse kliek wil ons doen geloven dat de grootste tegenstelling in onze samenleving ligt in verschillen van ‘cultuur’ en ‘religie’. Alsof die geen uitdrukking zijn van de onderliggende samenleving die omwille het productiesysteem vooral bepaald wordt door de opdeling in sociale klassen. De twee belangrijkste sociale klassen hebben diametraal tegenovergestelde belangen: de kapitalistische klasse van aandeelhouders en grote bazen en de klasse van arbeiders in loondienst. Om de uitbuiting van de laatstgenoemde klasse te garanderen, moet haar verdeeldheid worden gegarandeerd, tegen elke prijs. Dat is waar racisme, antisemitisme, islamofobie, homofobie en transfobie in beeld komen.

De schadelijke gevolgen van het imperialistische beleid in het Midden-Oosten en elders, en hun mislukking, keren als een boemerang terug. We mogen immers niet vergeten dat de imperialistische mogendheden de meest enthousiaste sponsors waren van radicale islamitische stromingen. Ze deden dit om links in de regio te verzwakken. Vandaag beweren hun politieke erfgenamen vervolgens dat mensen in het Midden-Oosten ‘van nature’ geneigd zijn tot barbarij!

In de jaren 1930 zei Trotski dat de oprichting van een Joodse staat in Palestina slechts een kortere weg was om de misdaden van het antisemitisme te beantwoorden met een andere misdaad. In juli 1940 verklaarde hij: “De poging om het Joodse vraagstuk op te lossen door de migratie van Joden naar Palestina kan nu worden gezien voor wat het is, een tragische bespotting van het Joodse volk. (…) De toekomstige ontwikkeling van militaire gebeurtenissen zou Palestina wel eens kunnen veranderen in een bloedige val voor enkele honderdduizenden Joden. Nooit was het zo duidelijk als vandaag dat de redding van het Joodse volk onlosmakelijk verbonden is met de omverwerping van het kapitalistische systeem.”

Deze observatie is nog altijd geldig, of we het nu hebben over antisemitisme of islamofobie. Elke daad van haat moet beantwoord worden met solidariteit van de kant van de onderdrukten en uitgebuitenen in een gezamenlijke strijd tegen dit kapitalistisch systeem dat ons enkel barbarij te bieden heeft.

Boek over de geschiedenis van het jodendom geschreven door Abram Leon, een Belgische marxist van joodse afkomst die omkwam in een concentratiekamp: