Terwijl de Antwerpse groenen zich willen profileren als links antwoord op het rechtse beleid van sp.a-burgemeester Janssens, vormen ze in Gent een kartel met sp.a-burgemeester Termont die geen fundamenteel ander beleid voert dan zijn Antwerpse partijgenoot en collega. De groene dubbelspraak kwam de afgelopen week echter nog scherper aan bod met enkele incidenten rond Ecolo-kopstuk Javaux.
Sinds deze week weet iedereen dat Ecolo-kopstuk Jean-Michel Javaux tevens burgemeester van Amay is. Zijn partij zit daar in een coalitie met het liberale MR. Javaux lag onder vuur omdat hij verschillende functies cumuleert, terwijl zijn partij niet zo pro-cumul is. Hij verdedigde zichzelf op Twitter: “Het is geen cumul… Je kan erover kibbelen, maar een burgemeester van een gemeenten met minder dan 15.000 inwoners (en zonder een ander verkozen mandaat) moet net als de schepenen een job hebben.”
Waarop wij uiteraard wel eens wilden weten wat een burgemeester verdient. In 2011 werden de cijfers aangepast. Momenteel verdient een burgemeester van een kleine gemeente 3.000 euro bruto per maand. In een stad als Bergen wordt dat 6.000 euro. Volgens Javaux is het dus niet mogelijk om rond te komen met een bruto maandloon van 3.000 euro? Op welke planeet leeft die man?
Even verder in de week kwam Javaux opnieuw onder vuur te liggen, nu als gevolg van de publicatie op WikiLeaks van een verslag van een “vertrouwelijk” gesprek tussen de Ecolo-leider en de Amerikaanse ambassadeur. Het document maakt duidelijk hoe de groene voorman tegenover het establishment een andere retoriek gebruikt dan tegenover zijn eigen achterban.
Javaux ontkent dat zijn partij links is en wijst erop dat een aantal militanten uit rijke families komen die onder meer invloed hebben in bedrijven als RTL en Umicore. Ook heeft hij geprobeerd om met zijn partij betere relaties te hebben met de grote bedrijven, hij haalt daarbij zelfs Electrabel aan. Hoe kunnen we op zo’n partij rekenen in het verzet tegen de inhaligheid van Electrabel en tegen de dure energiefactuur? De kerncentrales in ons land kunnen best langer open blijven voor de groene topman. Veilige en goedkope energie zijn blijkbaar geen prioriteit. De stelling dat Ecolo een centrum-partij is, maakt vooral duidelijk dat het geen linkse partij is. Om een Franse komiek te parafraseren: ‘Wie zichzelf centrum noemt, geeft aan dat hij noch links noch links is.’
Javaux spreekt in positieve bewoordingen over de Belgische militaire operaties in Afghanistan (ook al beseft hij dat dit gevoelig ligt, zeker onder migranten die voor zijn partij stemmen) en stelt dat het belangrijk is om met de NAVO en de VN te werken. Anti-oorlogsretoriek dient blijkbaar enkel voor de kiezers. Indien Ecolo tot een volgende regering toetreedt, is het weinig waarschijnlijk dat van de Belgische deelname aan de interventies in Afghanistan of Libië een breekpunt wordt gemaakt. Zal Ecolo (evenals Groen) vervolgens deelnemen aan anti-oorlogsbetogingen die mee gericht zijn tegen het beleid van de regering waar ze zelf deel van uitmaken?
De Amerikaanse ambassadeur merkt op dat Javaux voorzichtig tussen de traditionele partijen slalomt en verrassend uit de hoek kan komen met steun aan ‘hervormingen’ die niet noodzakelijk goed onthaald worden ter linkerzijde of in het centrum. ‘Door de mand vallen’, is nog de beste manier om het uitgelekte document te omschrijven.
Ook langs Nederlandstalige kant zijn de groenen niet vies van wat hypocrisie. De Gentse groenen doen mee met SP.a, de Antwerpse groenen beloven een linkse oppositie tegen dezelfde SP.a met een grotendeels gelijklopend beleid. Net als Janssens kiest ook Termont voor een politiek van prestigeprojecten voor het zicht, repressie tegen wie al uit de boot valt en ook in Gent zijn er tekorten op vlak van kinderopvang, onderwijs, huisvesting en werk. Groen! was in Gent actief in het protest tegen het prestigeproject aan het Sint-Pietersstation of tegen de vervolging van de Roma’s. Alle bezwaren werden evenwel onder tafel geveegd, er werden “concrete afspraken in concrete dossiers” gemaakt.
Voortaan zal Groen! dus het beleid in Gent steunen, terwijl het er in Antwerpen tegen in oppositie gaat. Kersvers lijsttrekker Almaci verklaarde: “’Er werd bespaard op sociale investeringen en nu moet er telkens achteraf op problemen worden gereageerd. Wij willen net proactief de sociale ongelijkheid aanpakken.” Dat er voor 2006 met medewerking van de Antwerpse groenen een zelfde beleid werd gevoerd, wordt gemakshalve niet vermeld. De ‘linkse’ retoriek van Almaci gaat overigens niet veel verder dan algemene woorden over hoe sociale ongelijkheid moet worden aangepakt. De groenen zwijgen over de noodzaak van massale investeringen in kinderopvang, onderwijs, zorgsector, sociale huisvesting en toegankelijke infrastructuur. Ze zwijgen al helemaal over de vraag hoe dat zal worden betaald. Neen, de groenen rekenen er op dat een lijsttrekker van allochtone afkomst stemmen zal opleveren nu Janssens zich daar onpopulair heeft gemaakt met het hoofddoekenverbod.
Wie van de groenen een echte linkse oppositie had verwacht, moet vandaag groen van schaamte vaststellen dat daar niets van in huis is gekomen of zal komen. Aan een oprecht linkse oppositie zullen we zelf moeten bouwen.