Als het van de N-VA afhangt, dan wordt de onderhandelingsvrijheid in de bedrijven sterk beperkt. De partij wil de loonnorm van 0,3% op straffe van boetes verplicht opleggen. Eerder werd die loonnorm gebroken in bedrijfsonderhandelingen bij een aantal bedrijven in de chemie (Evonik, Bayer, Ineos, Solutia, Dow Corning). N-VA wil daar straffen voor opleggen.
N-VA staat al langer bekend als een partij die de belangen van de ondernemers verdedigt, het liefst de kleine Vlaamse ondernemers die in VOKA zijn georganiseerd. De partij keert zich rechtstreeks tegen de werkende bevolking door een collectieve verarming van de meerderheid van de bevolking dwingend op te leggen. Dat is de enige manier waarop de nieuwe uitval van N-VA Kamerlid Zuhal Demir kan worden geïnterpreteerd.
Demir verkondigde dat de loonnorm dwingend moet worden met de mogelijkheid van strafrechtelijke vervolging voor wie dit niet naleeft. Eerder haalde ook Unizo-topman Van Eetvelt uit naar bedrijven waar een hogere aanpassing van de lonen werd bekomen. Dat is volgens de werkgevers en de N-VA onaanvaardbaar omdat de index door de stijgende prijzen al sterk zal toenemen de komende jaren, er wordt een stijging van zowat 5% verwacht. Als het van de werkgevers en de N-VA afhangt, moet de index worden aangepakt. Aan het onderliggende probleem van de stijgende prijzen wordt uiteraard niets ondernomen. Resultaat: de gewone bevolking gaat er financieel op achteruit. Wie profiteert dan wel? De bedrijven betaalden in 2009 nog gemiddeld 11,8% vennootschapsbelastingen tegenover 19,9% in 2001. Wellicht wil N-VA ook daar een 0,3%-norm opleggen?
Het voorstel van Zuhal Demir is er op gericht om de loonnorm van 0,3% te verplichten. Werknemers die iets meer krijgen, dat vindt de partij onaanvaardbaar. Dat het om bedrijven gaat die amper belastingen betalen en recordwinsten boeken, is al minder een probleem voor de N-VA. Dat topmanagers hun lonen ieder jaar met een dubbel cijfer voor de komma zien aangroeien, is evenmin een probleem. De N-VA toont aan welke kant ze staat: aan die van de werkgevers en tegen de werknemers.