Recensie. Heartstopper van Euros Lyn

Heartstopper is een Netflix-serie gebaseerd op de gelijknamige comics van Alice Oseman. Het is een opbeurend LGBTQ+ drama over vriendschappen en jonge romantiek. Het portretteert twee Britse studenten, Charlie Spring en Nick Nelson. Als ze elkaar ontmoeten, worden ze vrienden en krijgen ze gevoelens voor elkaar.

door Ollie Bell

De serie en de comics portretteren de strijd van Nick die zijn biseksualiteit ontdekt en accepteert, terwijl Charlie te maken krijgt met homofobe pesterijen omdat hij een homoseksuele jongeman is op een jongensschool. Heartstopper is geprezen door de LGBTQ+ gemeenschap voor zijn eerlijke portrettering van een jonge queer romance, vol met verlangende blikken, geheime zoenen en tienerproblemen, die doorgaans alleen in beeld worden gebracht in het kader van heteroseksuele relaties.

LGBTQ+ jongeren groeien vaak op met het gevoel geïsoleerd en vervreemd te zijn van hun leeftijdsgenoten door het stigma dat nog steeds in de maatschappij bestaat. Het is vrij moeilijk om positieve queer vertegenwoordiging in de media te vinden. Vaak zijn LGBTQ+ personages er voor de symbolische representatie of zijn ze gewoon stereotiep.

Heartstopper geeft jonge LGBTQ+ mensen een representatie van zichzelf in een groeiend giftig klimaat. Internationaal liggen LGBTQ+ rechten, vooral trans rechten, onder vuur. De ‘Don’t Say Gay’-wet in Florida en andere wetsvoorstellen verbieden het bespreken van seksualiteit en gender in de klas, wat de schaamte en het isolement van jonge LGBTQ+ scholieren nog vergroot. Heartstopper geeft LGBTQ+ jongeren een manier om zichzelf in een positief licht te zien. Het geeft LGBTQ+ kijkers de moed om zichzelf te zijn.

Heartstopper is effectief een positieve serie, maar Netflix was eerder medeplichtig aan het opvoeren van transfobe shows via hun platform. Afgelopen oktober protesteerden Netflix-medewerkers tegen de transfobe comedyshow van Dave Chappelle, waarin hij verklaarde dat LGBTQ+ personen te gevoelig zijn en zichzelf uitriep tot ‘Team TERF’. Dat toont dat Netflix er geen probleem mee heeft om homofobie en transfobie te kapitaliseren als het hen uitkomt, terwijl het ook profiteert van de broodnodige LGBTQ+ vertegenwoordiging. Daarnaast heeft Netflix de gewoonte om shows gericht op LGBTQ+ personen zoals “I’m Not Okay With This” en “Everything Sucks” te cancellen.

Heartstopper is een verfrissende kijk op LGBTQ + studenten als ze opgroeien en hun seksualiteit verkennen. Op een ogenblik dat er in de media weinig positieve voorbeelden van LGBTQ+ personen aan bod komen, is een reeks als Heartstopper super belangrijk. Het geeft jonge queer mensen een stem en helpt hen uit de kast te komen.

Heartstopper laat de geneugten van romantiek zien, maar ook de uitdagingen waar jonge LGBTQ+ studenten mee te maken krijgen. Zowel Charlie als Tara, een jong trans-meisje, hebben te maken met homofobe en transfobe pesterijen op school, die in de hand worden gewerkt doordat de school is opgedeeld in jongens en meisjes. Charlie heeft psychische problemen zoals angst en een laag gevoel van eigenwaarde als gevolg van deze pesterijen. Die gevoelens komen maar al te vaak voor bij LGBTQ+ jongeren.

Wanneer Nick googelt op “Am I Gay?”, flitsen nieuwsartikelen over homofobie en LGBTQ+ discriminatie tussen de “Signs You Might Be Gay”-lijstjes door. Het laat zien dat ondanks de vooruitgang van LGBTQ+ rechten, homofobe aanvallen en conversie therapie nog steeds veel voorkomen.