Regering hervormt prostitutie op maat van pooiers

Het leed van mensen in de prostitutie was bijzonder schrijnend tijdens de lockdowns en beperkende maatregelen. Door de sluiting van de ‘etalages’ kwamen velen van hen op straat te staan. Hoewel prostitutie in België is toegestaan, blijven de activiteiten eromheen, zoals tippelen en reclame maken, illegaal. Anderen hebben overwogen zich in te schrijven bij het OCMW, maar dat beschikt niet over de middelen om adequate en noodzakelijke bijstand te verlenen. In deze context is het tweede deel van de ontwerp-hervorming van het wetboek van strafrecht ontstaan. Het voorziet in een volledige legalisering van prostitutie.

Minister Van Quickenborne legt uit dat pooierij illegaal blijft, alleen verandert hij de definitie. Als dit project wordt goedgekeurd, zal het volkomen legaal zijn om werkgever van prostituees te zijn en winst te maken met wat zal worden beschouwd als een job als elke andere, zolang deze winst niet “abnormaal” is. Daarbij is er geen definitie van wat ‘abnormaal’ inhoudt. Is het dan ooit wel normaal om te profiteren van het lichaam van anderen? Deze hervorming stemt perfect overeen met de verdedigingslijn van Dodo la Saumure – de beroemdste Belgische pooier met een dozijn vestigingen – tijdens een proces tegen hem wegens pooierschap, aanzetting tot losbandigheid en mensenhandel. Met deze hervorming zal hij van een crimineel in een ondernemer veranderen.

Voor prostituees die in de mensenhandel verwikkeld zijn – 60% van hen – zal de situatie sterk verslechteren. Mensenhandelaars worden vaak vervolgd wegens pooierschap, omdat het gemakkelijker is om seksuele uitbuiting te bewijzen. Met deze hervorming zal dit pas kunnen als aangetoond is dat de seksuele uitbuiting “abnormale” winsten oplevert. Verenigingen die actief zijn in de strijd tegen mensenhandel vrezen dat ze niet langer dossiers zullen kunnen indienen. Het zal evenmin nog mogelijk zijn om een inrichting te sluiten om een onderzoek naar mensenhandel te voeren. De vrijheid om handel te voeren, zou voortaan voorgaan. 

De legalisering van prostitutie in Nederland en Duitsland toonde aan dat dit niet leidt tot minder geweld en stigmatisering, noch tot minder criminaliteit. Integendeel, het creëert een open deur voor criminele organisaties en de vraag neemt toe. Hierdoor neemt het aantal slachtoffers van mensenhandel toe, en zelfs als zij het geluk hebben aan hun ontvoerders te ontsnappen, komen ze niet in aanmerking voor hulpprogramma’s omdat zij niet worden erkend.

De wens om  prostitutie door legalisatie te integreren in de formele economische markt maakt het gemakkelijker om winst te maken. Renaud Maes (ULB), een specialist op dit gebied, wijst erop dat dit de deur opent voor grote bedrijven zoals Sugar Dating. Om het maken van winst te vergemakkelijken, zal reclame – tot nu toe illegaal – worden toegestaan. 

Betaalde seks met minderjarigen, of daarvan profiteren, is vandaag streng verboden. Het wetsvoorstel voert echter een belangrijke wijziging in. Vanaf 16 jaar is het voortaan aan de minderjarige (of de openbare aanklager) om te bewijzen dat de klant en/of de pooier zijn of haar leeftijd kende en bereid was het strafbare feit te plegen. Vrijwel onmogelijk …

Als we weten dat een grote meerderheid van de mensen in de prostitutie voor hun 14e jaar begint, is het schandalig om tienerprostitutie te faciliteren. Iedereen is het erover eens dat er op 14 jaar geen sprake van toestemming kan zijn. Maar is er later wel een echte keuze in de vicieuze cirkel van prostitutie en de context van tekort aan sociale hulp? De politie schat dat 85% van de prostituees gedwongen worden tot deze activiteit en dat bijna al deze prostituees verslavingen ontwikkelen om door te gaan. Dat is de werkelijkheid van het overgrote deel van de prostitutie vandaag. 

Het project van hervorming stelt prostitutie ook voor als een soort openbare dienst … Ja, dat lees je goed! Het wetsvoorstel suggereert dat de door de gemeenten uitgebate Eros-centra als dusdanig zullen beschouwd worden. Daarmee wordt het model van Villa Tinto in Antwerpen gevolgd. Dat is een gemeentelijk bordeel met 260 prostituees. Buiten Villa Tinto wordt alle prostitutie onderdrukt. Een gelijkaardig project in Seraing was bij gebrek aan solide rechtsgrondslag van tafel geveegd, maar kan nu nieuw leven ingeblazen worden. Het is immers lucratief. Villa Tinto brengt de stad Antwerpen 200.000 euro per maand op! Dat geldt overigens ook voor de raamprostitutie: in 2016 gaf de Raad van State toelating om een gemeentelijke belasting hierop in te voeren, terwijl dit eigenlijk in strijd is met het huidige strafrecht. Als de hervorming wordt goedgekeurd, zullen de gemeenten hun kas gemakkelijker kunnen vullen door vrouwenhandel aan te moedigen.

Hoe kan een hervorming die het begrip ‘toestemming’ wil invoeren tegelijk zo’n vage visie over prostitutie hebben? Geld is nooit een vervanging voor echte toestemming. De normalisering van prostitutie draagt bij tot de objectivering van alle vrouwen in de samenleving. Er is strijd nodig om niet als zodanig te worden behandeld! Tegelijkertijd moet worden gestreden tegen de uitbuiting, discriminatie en onderdrukking waarmee mensen in de prostitutie te maken hebben. Tot slot is het van cruciaal belang het imperialistische beleid te bestrijden dat mensenhandel in de hand werkt en om op te komen voor degelijke uitkeringen, goede jobs met bijhorende lonen en meer publieke middelen voor de sociale sector, zodat niemand geen andere optie heeft dan prostitutie.