Vreselijke tol van Covid-19 in India

De pandemie laait op met een tweede golf in India. Samen met het wanbeleid van de regering en de lange verwaarlozing van de zorgsector zijn de gevolgen voor de werkende klasse vreselijk.

Door Mohamed Nawaz (ISA-aanhanger in India)

De gewone mensen gaan van deur tot deur en van ziekenhuis naar ziekenhuis op zoek naar basisvoorzieningen die zo snel mogelijk vertrekt moet worden. Het politieke en economische establishment falen en brengen de mensen aan de rand van de afgrond. Het kleine aantal beschikbare vaccins en experts die een derde golf in de komende maanden voorspellen, maken duidelijk dat de hoop op betere omstandigheden en een terugkeer naar wat ‘normaal’ was, een verre droom blijft. De vrees voor een regelrechte afgang naar een catastrofe in de gezondheidszorg wordt steeds groter. Enkel de werkende klasse kan hier verandering in brengen.

Hoewel de tekorten in de gezondheidszorgsector al lang duidelijk waren door de normalisering van het lijden van mensen door de torenhoge prijzen van private zorg, heeft de pandemie duidelijk de ultieme scheuren in de Indiase gezondheidszorg blootgelegd. Toen de eerste golf wegebde, deed de regering alsof de strijd tegen het coronavirus gewonnen was. De regering stelde het voor alsof we terugkeerden naar hoe het was voor de pandemie. Deze schijnvertoning werd doorprikt door de bijzonder dodelijke tweede golf de voorbije weken. Momenteel bedraagt het aantal gevallen in het gehele land 400.000 per dag, waarbij elke 4 dagen een miljoen gevallen wordt vastgesteld. Het aantal doden ligt op meer dan 3500 per dag. De echte cijfers liggen ongetwijfeld nog een pak boven deze officiële cijfers: in de chaos die om zich heen grijpt, is de rapportering weinig betrouwbaar.

Wanbeleid van de regering

De waarschuwingen voor een crisis waren overal zichtbaar. De regering had maanden de tijd sinds de eerste lockdown werd opgeheven om zich voor te bereiden op de tweede golf, maar jaren van inactiviteit in de gezondheidszorg en het algemene falen om openbare diensten te ontwikkelen, hebben ervoor gezorgd dat de regering en de eerste minister een land leiden dat niet in staat is om de huidige Covid-19-bedreiging aan te pakken.

Een belangrijke verspreider van het virus waren de grote politieke bijeenkomsten in de deelstaten West-Bengalen, Kerala, Tamil Nadu en Assam, waar er telkens een toename was van het aantal besmettingen. In deze staten zijn er verkiezingen voor de deelstaatparlementen. De regerende BJP is er vooral op gebrand terrein te winnen in West-Bengalen. Ondanks waarschuwingen heeft de centrale regering besloten deze verkiezingen door te laten gaan. De Covid-protocollen werden niet gevolgd bij de verkiezingsmeetings. Dit was een belangrijke oorzaak van de toename van het aantal besmettingen.

Een andere belangrijke factor was de Kumbh Mela, een jaarlijks door de overheid georganiseerd religieus evenement dat opnieuw plaatsvond ondanks waarschuwingen van gezondheidsdeskundigen. Dit evenement fungeerde als een superverspreider. Opnieuw wordt de hypocrisie van de rechtse BJP blootgelegd. Aan het begin van de eerste golf waren er in India een aantal gevallen van Covid-19, verspreid door pelgrims van de moslimbeweging Tabliqi Jamaat. De rechterzijde in India beschuldigde schaamteloos alle moslims van het verspreiden van Covid-19 in India en bestempelde hen als “Covid-Jihadi’s”, hetgeen leidde tot wijdverspreide stereotypering en haat tussen religieuze gemeenschappen in India. De belangrijkste opmerking die hier moet worden gemaakt, is dat geen enkele specifieke religieuze groep verantwoordelijk is voor de verspreiding van het virus en dat er onmiddellijk een einde moet worden gemaakt aan deze schaamteloze pogingen van de rechterzijde om de werkende klasse te verdelen. De beste manier om verdeeldheid te stoppen, is door samen te strijden voor wat een echt verschil zou maken: massale publieke investeringen in zorg, vrijgave van de patenten en nationalisatie van de farmaceutische sector, wereldwijde democratische planning van al wat nodig is in de strijd tegen het virus.

Terwijl dit alles in India gebeurde, was de premier druk bezig in het buurland Bangladesh toespraken te houden over zijn offers bij de bevrijding van dat land en heiligdommen te bezoeken om te proberen de kiezers in India voor de deelstaatverkiezingen gunstig te stemmen. In plaats van een beleid te voeren dat gericht is op de belangen van de meerderheid van de lijdende bevolking, probeert de premier de negativiteit te verdoezelen die zich rond hem opbouwt als gevolg van het falen van het systeem dat hij vertegenwoordigt. Naarmate de woede over de aanpak van de regering toeneemt, doet de BJP steeds meer beroep op haatdragende berichten en pogingen om al wie kritiek uit het zwijgen op te leggen.

Benarde situatie van de massa’s

De arbeidersklasse en de armen zijn in een situatie van complete rampspoed geduwd. Er is een acuut tekort aan bedden, zuurstofvoorziening en ICU-faciliteiten. De mensen rennen overal heen om het leven te beschermen van dierbaren die dag na dag sterven door gebrek aan zuurstofflessen. Door de zeer hoge prijzen in privéziekenhuizen kunnen de mensen het zich niet veroorloven hun familieleden in het ziekenhuis op te nemen en zijn zij gedwongen hen op de weg en in bushaltes te zien sterven. Het aantal doden is zo hoog dat het moeilijk wordt om begraafplaatsen voor de doden te vinden. Alleen al in mijn eigen deelstaat is meer dan 250 hectare land toegewezen voor de crematie van lichamen. Het geluid van ambulancesirenes en mensen die hulpeloos huilen om de vermijdbare dood van hun familieleden is een dagelijkse gebeurtenis geworden.

De regering lijkt nooit te leren van haar fouten met dagloners, zoals taxichauffeurs en steenleggers, die alleen wonen in grote steden, ver weg van hun arme families. Zij worden bijzonder hard getroffen. Zij vrezen werkloosheid en het risico dat hun gezin failliet gaat, nu er over een lockdown wordt gesproken. Door een gebrek aan vervoermiddelen moeten vele werknemers duizenden kilometers te voet afleggen, vaak over hele lengtes van nationale snelwegen, om terug te keren naar hun familie in hun geboortedorpen. Het is een herhaling van dezelfde omstandigheden als tijdens de eerste golf, slechts enkele maanden geleden. Bovendien zorgt het falen van de overheid en de afhankelijkheid van hun bazen ervoor dat deze dagloners via hun exodus ook het virus opnieuw verspreiden naar het platteland, waar de gezondheidsinfrastructuur er nog erger aan toe is dan in de steden. De incompetentie van de regering is hier weer eens ten overvloede gebleken.

Hoe de rijken ontsnappen

Bij de allereerste tekenen van de pandemie zijn de rijke elites en topmiljardairs het land ontvlucht naar landen als het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Verschillende acteurs en actrices van de Bollywood-filmindustrie genieten van hun vakantie op de Malediven en roepen de mensen hypocriet op om positief te blijven, terwijl ze zelf in veiligheid zijn in hun grote villa’s en luxe kuuroorden. Ze overspoelen hun social media accounts met posts van zichzelf terwijl ze genieten van de zonsopgang, terwijl de Indische massa’s de zon van hun hoop en toekomst enkel zien neergaan.

Dit toont de enorme ongelijkheid in een kapitalistische samenleving waar de rijken worstelen met het vinden van manieren om de rijkdom die ze hebben opgepot te verspillen, terwijl de arbeidersklasse het laatste restje van hun levensinkomen moet bijeenschrapen in wanhopige pogingen om hun dierbaren te laten overleven. Het toont het falen van het kapitalisme voor de hardwerkende mensen van India.

Het falen van het kapitalisme

De private sector is evenzeer verantwoordelijk voor deze crisis als de regering. De grote particuliere farmaceutische bedrijven verkiezen hun winsten boven het leven van de mensen. Zij hebben ervoor gekozen om de massaproductie van vaccinaties te richten op de prijzen die ze ervoor kunnen krijgen en om hun winsten te maximaliseren. De farmaceutische industrie van India is één van de grootste ter wereld. De sector werd in 2017 gewaardeerd op 33 miljard dollar en het land staat bekend als de grootste leverancier van generieke geneesmiddelen. Toch had eind april slechts 1,77% van de Indische bevolking beide doses van het vaccin ontvangen. De vraag om de intellectuele eigendomsbeperkingen op vaccins op te schorten, groeit nu duidelijk wordt dat de pandemie niet kan worden gestopt zonder een wereldwijde strategie. De octrooien op de vaccins moeten worden opgeheven! Onze gezondheid is niet veilig in de handen van de op winst beluste particuliere farmaceutische sector. Een democratisch geplande aanpak vereist de nationalisering van de hele sector om onze gezondheid en ons leven centraal te stellen.

Door de extreem hoge kosten om een patiënt in privé-ziekenhuizen te houden en de torenhoge prijzen voor zuurstoftoevoer, zijn sommigen zelfs gedwongen leningen aan te gaan om het leven van hun familie te redden. De patiënten worden letterlijk uit de ziekenhuizen geduwd in een toestand waarin zij zich nauwelijks kunnen bewegen. In de private sector zijn er wantoestanden van niet-besmette personen die Covid-positief verklaard worden om hen te dwingen geld uit te geven. Zeker op het platteland van India vallen armen en ongeschoolden ten prooi aan de op winst beluste private ziekenhuizen voor wie het leven en de gezondheid van mensen niet van tel zijn. We hebben massale overheidsinvesteringen nodig in een kwalitatief goede en gratis gezondheidszorg!

Het land is afgegleden naar een regelrechte chaos. Het lijden van de arbeidersklasse door toedoen van incompetent kapitalisme en corrupte politici mag door het volk niet langer getolereerd worden. De arbeidersklasse moet zich onmiddellijk organiseren en mobiliseren om hun fundamentele mensenrechten te veroveren die hen door de rijken worden ontzegd. De gezondheidszorg moet onmiddellijk worden bevrijd uit de handen van de aasgieren van de particuliere sector. De zorg moet volledig in publieke handen komen zodat universele en gratis gezondheidszorg voor iedereen mogelijk wordt. Deze crisis is ook een oproep aan de hele arbeidersklasse om de op religie gebaseerde verdeeldheid zaaiende propaganda van de heersende partijen te verwerpen en zich te verenigen. Enkel gezamenlijke strijd kan ons door deze crisis halen en onze toekomst veilig stellen.

Het kapitalisme laat de massa’s van India in de steek. De pandemie zal niet worden gestopt met onverdraagzaamheid, verdeeldheid en verdediging van de belangen van het grootkapitaal. De massa’s hebben dringend behoefte aan een socialistische samenleving die ervoor zorgt dat alle beschikbare middelen worden ingezet in het kader van een democratisch plan om de pandemie en de omstandigheden die de gevolgen van deze pandemie verergeren, te bestrijden.