Investeer in mentale gezondheidszorg

In 2019 werd de Vlaamse regering gevormd en kort nadien besliste Minister van Welzijn & Gezondheid Wouter Beke om op tal van hulpverleningsdiensten te besparen. Het ging onder andere om de Centra Geestelijke Gezondheidszorg, de Vertrouwenscentra Kindermishandeling, de Zelfmoordlijn en de Centra Algemeen Welzijnswerk.

Artikel door een sociaal werker

Deze diensten begeleiden en behandelen mensen die lijden onder mentale gezondheidsproblemen: van psychische problemen tot intrafamiliaal geweld. Deze besparingen werden gevolgd door acties van het zorgpersoneel. Met duizenden werd er geprotesteerd bij het kabinet van Beke in december 2019. En enkele dagen voor de eerste lockdown kwamen 10000 zorgverleners hiervoor op straat in Brussel.

Ze eisten het terugdraaien van de besparingen en extra investeringen om tegemoet te komen aan de gigantische noden in de samenleving. Reeds voor de COVID-pandemie leden veel mensen onder mentale gezondheidsproblemen. Zo wordt in Vlaanderen één op vier doorheen het leven geconfronteerd met ernstige psychische problemen. Per jaar gaat het om 700000 mensen die psychische problemen ervaren.

Sinds de pandemie en de verdere verdieping van de economische crisis is er een enorme toename. Zo ervaarden 65% van de jongeren tussen 16 en 25 jaar mentale problemen. Er is een toename van zelfdodingen, waarvan de exacte cijfers nog ontbreken. Alain Remue van de Cel Vermiste Personen van de Federale Politie meldt een verdubbeling van het aantal verdwijningen die bijna uitsluitend om (pogingen tot) zelfdoding gaan. Hij geeft aan dat de oorzaak hoofdzakelijk ligt in het niet kunnen betalen van schulden en/of het ervaren van emotionele eenzaamheid in isolatie. 1 op 5 vrouwen rapporteert bovendien slachtoffer te zijn van geweld binnen de relatie tijdens de lockdown. Huiselijk geweld (met kindermisbruik inbegrepen) werd sinds de eerste lockdown 70% meer gemeld dan voorheen.

Covid-19 heeft gezorgd voor een verdieping van de mentale gezondheidscrisis. De actiegroep ‘Zorg in actie’ kreeg gelijk: tekorten in de hulpverlening werden nog meer duidelijk. De besparingen werden onder druk van acties en solidariteit deels teruggeschroefd. Zo investeerde Minister Beke recent terug in de diensten waar hij eind 2019 bespaarde. Strijd loont!

De extra middelen betekenen niet overal een netto groei vergeleken met twee jaar geleden. Bovendien blijven de wachtlijsten bestaan en groeien ze door de toename van problemen. Deze zullen door de diepte van de economische crisis nog verder toenemen. Investeren in de toekomst vraagt fundamentele investeringen: er is nood aan publieke basisdiensten zodat mensen op alle welzijns- en gezondheidsdomeinen een goed leven kunnen leiden. Door ons verder te organiseren en acties op te bouwen kunnen we nieuwe overwinningen boeken!