Het oosten en noorden van Sri Lanka werden de afgelopen dagen getroffen door immense overstromingen. Er vielen meer dan 30 doden en een miljoen mensen moesten hun huizen verlaten. Duizenden dorpsbewoners moesten hun dorp verlaten, een aantal dorpen zijn van de buitenwereld afgesloten. De hulpverlening verloopt erg moeizaam. Door het gebrek aan hulp zijn verschillende oudere mensen al omgekomen als gevolg van de kou.
Tijdens de overstromingen zijn een tiental ziekenhuizen getroffen. Die hebben de deuren gesloten. Meer dan tienduizend huizen zijn vernield, duizenden andere huizen zijn zwaar beschadigd. Een vijfde van de landbouwgrond die wordt gebruikt om rijst te telen, is overstroomd. Een deel van deze grond is nu niet langer geschikt voor landbouw. En dat op een ogenblik dat de rijstprijzen al sterk aan het toenemen zijn.
De reactie van de regering was schokkend. Er werd slechts 100 Roepee per dag per slachtoffer uitgetrokken, dat is 0,60 dollar. De VN leverde wat onmiddellijke hulp, maar dat was onvoldoende en er ging niets van de hulp naar het oosten waar de nood erg groot was. Het duurde twee weken vooraleer er hulp kwam in het oosten van het land. De regering maakt de hulpverlening afhankelijk van het stemgedrag per regio: waar er voor de regering werd gestemd, komt er het eerste hulp. Dit is een herhaling van wat er gebeurde na de verschrikkelijke tsunamiramp eind 2004.
De Tamil-minderheid en de arme Singalese mensen zijn razend kwaad op de regering. De regering van Rajapakse geeft iedere dag miljoenen dollars uit aan defensie en oorlog. Zijn regime geeft geld uit om mensen te vermoorden, maar niet om mensen te redden na een ramp. Tamils en arme Singalezen interesseren de president niet. Dit incident maakt eens te meer duidelijk dat deze regering er een van de grote bedrijven is en niet de gewone bevolking van Sri Lanka, los van de gemeenschap waar ze deel van uitmaken.
De regering bezorgt hulp aan mensen die ze kennen, een groot deel van het geld voor hulp verdwijnt in de eigen zakken. Deze onmenselijke corruptie moet stoppen. De hulpverlening moet onder de controle staan van diegenen die de hulp nodig hebben.
Dit is niet het enige incident. Er is bewijs dat de regering nog steeds 50.000 Tamils in kampen vasthoudt. Bijna twee jaar na het einde van de oorlog zijn er nog steeds dergelijke detentiekampen. Zowat 11.000 jongeren zitten in speciale kampen vast omdat ze ervan beschuldigd worden Tamil Tijgers te zijn, terwijl geen enkele procedure wordt gevolgd. Dit gaat in tegen alle internationale regels. De regering beweert wel eens dat ze om de Tamils geeft, maar als dat echt het geval zou zijn dan zouden de tienduizenden gevangen worden vrijgelaten.
De regering krijgt miljoenen dollars vanuit de hele wereld en gebruikt dit om bruggen, snelwegen, spoorwegen, havens,… aan te leggen voor de grote bedrijven.
Als de regering dit geld zou besteden aan de gevangen Tamils om hun huizen en dorpen herop te bouwen en de landmijnen in de regio te verwijderen, dan zou dit een stap vooruit betekenen. Het zou de Tamils de mogelijkheid bieden om een leven en een toekomst uit te bouwen.
Deze regering kon de oorlog tegen de Tamilbevolking winnen, maar dat maakt geen einde aan het conflict. De regering probeert nu de bevolking te controleren op basis van militaire en paramilitaire krachten. De woede van de Tamils zal er niet op verminderen als dit zo blijft duren.