Op donderdag 12 januari zitten we aan de vierentwintigste stakingsdag. De arbeidersklasse is nog gemobiliseerd. De politieke situatie zit muurvast. De regering blijft krampachtig vasthouden aan haar standpunten en de grote arbeidersbastions aan die van hen. De algemene staking houdt stand. In de rode regio’s liggen de bedrijven nog altijd plat. In gebieden die verder van de industriële centra liggen, is er een gedeeltelijke werkhervatting.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Dag aan dag verslag:
- 19 december
- 20 december
- 21 december
- 22 december
- 23 december
- 24 december
- 25 december
- 26 december
- 27 december
- 28 december
- 29 december
- 30 december
- 31 december
- 1 januari
- 2 januari
- 3 januari
- 4 januari
- 5 januari
- 6 januari
- 7 januari
- 8 januari
- 9 januari
- 10 januari
- 11 januari
[/box]
In Vlaanderen is er weinig veranderd in de situatie. Er is een betoging in Hoboken met enkele duizenden stakers. De betoging wordt gevolgd door een meeting en verloopt zonder incidenten. De rijkswacht is niet zichtbaar aanwezig.
In Charleroi is er in het Achturenhuis een grote bijeenkomst van het personeel van de openbare diensten. De gastspreker is ACOD-voorzitter Georges Debunne. Op het einde van de bijeenkomst komt het tot confrontaties met de rijkswacht. Die heeft zich strategisch opgesteld rond het volkshuis met verschillende waterkanonnen. Er wordt gechargeerd en daarbij vallen twaalf gewonden, waaronder twee rijkswachters. De ramen van het volkshuis moeten er aan geloven. Er wordt urenlang gevochten en de rijkswacht zet traangas in. De rijkswacht trekt het vakbondslokaal binnen en richt er een spoor van vernieling aan. De arbeiders revolteren en roepen slogans als “geef ons wapens!”.
Bij de confrontaties raakt ook Gustave Dache betrokken. Hij doet het relaas: “Toen ik naar buiten ging, zag ik een schokkend beeld. Twee rijkswachters hielden een staker bij de armen vast terwijl een derde rijkswachter hem achteraan op zijn hoofd sloeg met de achterkant van zijn geweer. Ik was woedend en in een fractie van seconde kwam ik tussen. Ik trok het geweer uit de handen van de derde rijkswachter die hierdoor het evenwicht verloor en achterover viel. Hierdoor stond ik daar plots met het geweer van de rijkswachter in mijn handen. Op dat ogenblik lieten de twee andere rijkswachters de arbeider die ze vasthielden los. Die maakte dat hij weg was. Ze kwamen op mij afgelopen. Ik gooide het geweer in hun richting, wat me een beetje voorsprong gaf in de vlucht.
“Jammer genoeg werd het incident gevolgd door de rijkswachters die een ander waterkanon bedienden. Ze richtten het kanon op mij en ik viel op de grond. Na enkele ogenblikken, het leek voor mij een eeuwigheid, slaagde ik er toch in om te ontsnappen aan deze weinig comfortabele situatie. Ik hield er wel een ziekte aan over. Gelukkig manifesteerde deze ziekte zich pas na het einde van de algemene staking en nadat ik een tiental dagen opnieuw had gewerkt. Maar als gevolg van ziekte zou ik toch gedurende een lange periode van 21 maanden buiten strijd zijn en niet kunnen werken.”