De staking verliest terrein in de kleinere steden, maar blijft overeind in de grote industriële centra van Wallonië, Brussel en Vlaanderen. In Antwerpen zijn er opnieuw 20.000 betogers en in Gent 12.000, betogers roepen: “Renard naar Antwerpen”. Het komt op het einde van de betoging tot confrontaties met de rijkswacht aan het Centraal Station.
[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Dag aan dag verslag:
- 19 december
- 20 december
- 21 december
- 22 december
- 23 december
- 24 december
- 25 december
- 26 december
- 27 december
- 28 december
- 29 december
- 30 december
- 31 december
- 1 januari
- 2 januari
- 3 januari
- 4 januari
- 5 januari
- 6 januari
- 7 januari
- 8 januari
- 9 januari
[/box]
In Antwerpen brengt een bijeenkomst zo’n 20.000 betogers samen. De toespraken van de leiders van het ABVV zijn ondertussen al gekend, ze herhalen steeds de traditionele elementen tegen de Eenheidswet. De arbeiders luisteren er al lang niet meer naar, en op een bepaald moment wordt de spreker onderbroken door de stakers die spontaan scanderen: “Renard naar Antwerpen, Renard naar Antwerpen!” Aan het einde van de meeting, op het moment waarop de rijkswacht opduikt, vinden enkele gewelddadige confrontaties plaats rond het Centraal Station. Voor het station heeft een linie rijkswachter postgevat. De arbeiders overweldigen hen in enkele seconden en de vloed betogers gaat verder. Op dat moment worden de matrakken getrokken en drie betogers worden neergeslagen. Een uur lang volgen er confrontaties in het hele stadscentrum.
Ook in Brussel vindt opnieuw een betoging plaats met meer dan 5.000 deelnemers. Ze stappen op terwijl ze anti-regeringsslogans roepen en ze eisen opnieuw een mars op Brussel. De rijkswacht is hier discreet, en er valt geen enkel incident te rapporteren.
De dreigementen van de regering worden steeds meer gericht tegen de leerkrachten die nog steeds in staking zijn. Hier en daar wordt het werk hervat, maar de meerderheid van de leerkrachten blijft zich verzetten. De regering laat weten dat het leger zal ingezet worden om maatregelen te nemen om het effectief verwaarlozen van de arbeidsmiddelen tegen te gaan.
In Henegouwen is de activiteit van de stakingspiketten nog steeds erg intens, er staan piketten aan de ingang van bedrijven, ze controleren het verkeer, ze zijn alomtegenwoordig, en duiken soms op plaatsen waar men het niet verwacht. De sabotageacties blijven voortduren om de stakingsbrekers te verhinderen het werk te hervatten.
Op politiek vlak is vooral het eerste publiekelijke compromisvoorstel dat die dinsdag in de Kamer wordt besproken opmerkelijk. Louis Major, algemeen secretaris van het ABVV en socialistisch oud-premier Achille Van Acker, dienen een aantal amendementen in op de regelingen over de werkloosheid die in de Eenheidswet staan, amendementen die door de regering weerhouden worden. De socialistische Kamerfractie breekt hiermee via Van Acker haar woord aan de arbeiders: de leiding van BSP en ABVV had immers beloofd dat er over de Eenheidswet nooit een compromis mogelijk zou zijn. Een amendement indienen, betekent dat men toegeeft aan de wet.
In zijn tussenkomst voor de Kamer zegt Van Acker: “Ook ik bevindt me voor een groot sociaal conflict. Ik begrijp dat de regering het nodige doet om de orde te bewaren. In haar plaats had ik hetzelfde gedaan.” Dit zijn schandalige woorden uit de mond van een socialistische volksvertegenwoordiger in een periode van algemene staking. Premier Eyskens vraagt dan ook snel om “het amendement van de eerbiedwaardige heer Van Acker te weerhouden”.