Minister van defensie De Crem (CD&V) beloofde plaatsen voor daklozen aan te bieden in kazernes. Aangezien De Crem overgaat tot de sluiting van verschillende kazernes en de overige troepen het liefst allemaal naar Afghanistan zou sturen, is daar wel wat plaats vrij. Alleen blijkt in de realiteit dat de beloften van De Crem eens te meer hol zijn. Tot nu toe is geen enkele dakloze opgevangen…
Woensdag haalde De Crem in de Kamer nog hard uit naar zijn collega Courard (PS). De staatssecretaris voor maatschappelijke integratie heeft volgens De Crem tijd verloren om de kazernes in te richten om zowat 2.000 asielzoekers op te vangen. Volgens De Crem werden de sites van Bastenaken, Weelde, Bierset en Houthalen-Helchteren al in oktober en nvember bezocht door het Rode Kruis en Fedasil, maar werd sindsdien niets gedaan. Verder merkte De Crem op dat de plaatsen voor daklozen die door Defensie worden aangeboden evenmin goed worden benut.
De aangeboden opvangplaatsen van Defensie worden volgens de minister amper gebruikt, maar vandaag schrijft De Morgen dat de situatie nog erger is: er wordt helemaal geen gebruik van gemaakt. Voor De Crem wordt het moeilijk om ook deze verantwoordelijkheid op zijn zwakke collega Courard af te schuiven. De redenen moeten immers gezocht worden bij de strenge voorwaarden die de minister stelt. Een dakloze kan enkel in een kazerne worden opgevangen indien de capaciteit van het lokale OCMW is overschreden, er permanente begeleiding is door een maatschappelijk werker en als de lokale OCMW’s instaan voor het transport. Resultaat: geen enkel bed dat voor de opvang van daklozen werd voorzien, was de afgelopen nachten in gebruik. En dat was niet omdat het niet koud was of dat er elders voldoende opvang was.
De minister wuift de kritiek weg. Opvang van daklozen behoort volgens hem niet tot de kerntaken van Defensie. De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten wijst er op dat het niet zo moeilijk zou zijn om met het leger te voorzien in transport en een beperkte permanentie door militairen die de kazerne kennen. De reactie van De Crem: “Defensie kan niet alle problemen van het logement van daklozen oplossen.”
Een vertegenwoordiger van ACOD-Defensie reageerde gevat: “De minister vindt dat dit niet tot zijn kerntaken behoort, maar hulp aan de natie is toch een van de kerntaken van het leger? We hebben wél het materiaal tot onze beschikking, als de militairen de opdracht krijgen om te rijden of begeleiden, dan zullen ze het ook doen. Als ze zich nuttig kunnen maken, waarom niet? En de kost van dat beetje benzine zal het verschil niet maken. Als de minister wat minder in een vliegtuig zou zitten, dan zou er veel geld over zijn. De Crem ziet buitenlandse missies als corebusiness, maar als hij werkelijk een christendemocraat is, dan moet hij maar eens nadenken over wat dat betekent.”
Het feit dat deze samenleving niet in staat is om zorg te dragen voor de armsten en de zwaksten, zegt veel over de ‘sterkte’ van dit systeem. Het is inderdaad een politieke keuze om wel te investeren in oorlogsvoering en prestige, maar niet of amper in de opvang van daklozen en asielzoekers.