[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]
Internationale solidariteit
Steun de hulpacties van de Progressive Workers Federation en de linkse socialisten van de Socialist Movement in Pakistan. In dit artikel kan je meer over hun standpunten en interventies lezen. We roepen lezers van socialisme.be op om dit te ondersteunen, ook financieel. Stort een bijdrage op 001-2260393-78 van LSP met vermelding “Pakistan”. Wij zorgen ervoor dat alle giften rechtstreeks en volledig ter plaatse raken om onder controle van vakbondsmilitanten te worden aangewend.
Eerdere artikels over de overstromingen
- Pakistan. Nooit geziene verwoestingen door overstromingen. Linkse socialisten organiseren solidariteit (13 augustus)
- De economische gevolgen van de overstromingen. Kleine boeren en armen het hardst getroffen (17 augustus)
- 3 miljoen mensen getroffen door Pakistaanse overstromingen (3 augustus)
Over Pakistan
- Nieuwe vakbondsfederatie in Pakistan (april 2010)
- Oproer in Balochistan – geen einde van het geweld in zicht (november 2009)
- Wat is er aan de hand in Pakistan? (oktober 2009)
- Pakistan. Nachtmerrie in de Swat vallei. Regering en leger falen (augustus 2009)
- Links in Zuid-Azië – het einde van een tijdperk (juli 2009)
- De oorsprong en opkomst van de Taliban (juli 2009)
- Britse heerschappij in Azië: een vergiftigde erfenis (juli 2009)
- Afghanistan, Pakistan, Centraal-Azië: “De dreiging van chaos” (april 2009)
- Pakistan: falende staat ten prooi aan geweld (maart 2009)
- Pakistaanse economie in de problemen. Economische tsunami raakt de bevolking hard (november 2008)
- Kan Pakistan als één land stand houden? (november 2008)
- De Pakistaanse opstand van 1968 (februari 2008)
- 60 jaar Pakistaanse onafhankelijkheid. De droom aan diggelen (augustus 2007)
- Kasjmir. 6 maanden na de aardbeving blijft de nachtmerrie voortduren (april 2006)
[/box]
De Swatvallei in Pakistan haalde ook bij ons het nieuws met de confrontaties tussen de Taliban en het leger begin 2009. Daarbij sloegen meer dan een miljoen mensen op de vlucht, één van de grootste vluchtelingenstromen ooit uit de Pakistaanse geschiedenis. De Taliban is er vandaag van de macht verdreven, mee door het verzet van de lokale bevolking tegen het repressieve regime waar de Taliban voor stond. Nu wordt de vallei getroffen door de overstromingen. We publiceren een verslag vanuit de Swatvallei door een strijdbare vakbondsmilitant ter plaatse.
De bevolking van Swat heeft al moeite om te overleven na de vernielingen die werden veroorzaakt door de opstand van de Taliban en de militaire operaties in dit gebied. Daarbij moesten meer dan een miljoen mensen hun huizen verlaten en naar vluchtelingenkampen trekken in verschillende steden. De intensieve gevechten tussen de Taliban en het Pakistaanse leger hadden zware gevolgen voor het leven en de weinige middelen van de lokale bevolking. Bij de confrontaties tussen Taliban en leger werd ook veel schade aangebracht aan de infrastructuur. Honderden scholen, ziekenhuizen, huizen, hotels, restaurants, winkels en regeringsgebouwen werden vernield. Na de nederlaag van de Taliban keerden veel mensen terug naar hun met de hoop dat ze nu een normaal leven zouden kunnen leiden.
Nog voor dat mogelijk was, kende het gebied al een nieuwe ramp met de overstromingen. De zware regenval en overstromingen hebben enorm veel schade aangericht in Mingora, Babuzai, Barikot, Kalam, Charbagh, Bahrain, Khwazakhela en Matta. Volgens schattingen zijn de overstromingen in dit gebied de ergste sinds 1929. Een half miljoen mensen wacht wanhopig op hulp. Zowat 10.000 huizen en 2.500 winkels zijn volledig van de kaart geveegd. 17.000 huizen en 5.000 winkels liepen ernstige schade op. Meer dan 120 hotels zijn verwoest in de populaire toeristische steden van Kalam, Bahrain en Madian.
Meer dan 100 kleine en middelgrote bruggen en wegen zijn weg gespoeld waardoor volledige regio’s ontoegankelijk zijn. De zeven belangrijkste steden van de vallei zijn niet meer met elkaar verbonden. De weg van 40 kilometer lang tussen Madian en Kalam is volledig verdwenen. Grote stukken landbouwgrond werden overspoeld.
Duizenden vrouwen, kinderen en ouderen moesten noodgedwongen in de open lucht overleven zonder een schuilplaats voor de aanhoudende regen. Er is geen melk voor de kinderen, velen huilen van de honger. Duizenden mensen roepen om hulp, maar ze krijgen geen aandacht. De bevolking lijdt honger, de voedselprijzen zijn fors en snel gestegen. Sommigen proberen profijt te halen uit het tekort aan voedsel, benzine en gas. Er is ook een enorm tekort aan medicijnen. De elektriciteitstoevoer is hard getroffen, de belangrijkste toevoerslijnen in Chakdara zijn verwoest. In de meeste gebieden is er zelfs na twee weken nog geen elektriciteit.
De regionale regering is zo goed als afwezig in de getroffen gebieden van Swat. Er werden geen hulpkampen opgezet en er is geen controle op de prijzen. Het gebrek aan benzine en gas maakt dat transport erg schaars wordt.
In de stad Mingora hebben 600.000 mensen een tekort aan drinkbaar water. Lokale activisten zeggen dat de rijken en machtigen de controle hebben over een groot aantal generatoren die werden voorzien door lokale autoriteiten. De rijken wenden deze aan voor persoonlijk gebruik. In Mingora was er na vijf dagen terug gas. Bij gebrek aan hulp vanwege de overheid, is de lokale bevolking begonnen met vormen van zelfhulp. De onmiddellijke taak is om bruggen en wegen opnieuw aan te leggen, communicatielijnen te herstellen, elektriciteitstoevoer te organiseren en mensen te evacueren uit gebieden die nog overstroomd zijn. Indien er niet snel iets gebeurt, zullen er veel doden vallen.