Your cart is currently empty!
Carrefour. Verslagen, foto’s en interview vanuit het Brusselse
Gisteren werd bij Carrefour gestaakt. In het Brusselse trokken we in de vroege ochtend naar de stakingspiketten van verschillende vestigingen om onze solidariteit te betuigen, ons pamflet te verspreiden en ons materiaal naar voor te brengen. We waren aanwezig in Drogenbos, Sint-Pieters-Leeuw en “Les Halles”. Hierbij enkele verslagen, foto’s en een interview.
Drogenbos: interview met een delegee van CNE
Wat is de huidige sfeer op de werkvloer?
“Er is steeds minder personeel. Wie vertrekt of langdurig ziek is, wordt niet langer vervangen. Er komen soms interimmers op een ogenblik dat er meer klanten zijn, zoals op het einde van het jaar. Maar die interimmers blijven doorgaans maar één tot drie maanden.”
Wat is jullie reactie op het herstructureringsplan?
“Er zijn nu ruim 1600 ontslagen aangekondigd, maar het zal daar zeker niet bij blijven. Er zullen makkelijk 5.000 jobs verdwijnen. De groep-Mestdagh wil een aantal winkelruimtes overnemen, maar niet het personeel. Ze zeggen dat we te duur zijn omdat onze gemiddelde leeftijd 40 jaar is. Bovendien zijn er 21 winkels die met sluiting bedreigd zijn en die zullen zeker niet allemaal worden overgenomen. Er is ook een project om 7 andere winkels in franchise onder te brengen. Dat betekent dat de arbeiders van deze winkels onder een ander paritair comité zullen vallen. Het is een regelrechte aanval op de arbeidsvoorwaarden: vermindering van de lonen tot 30%, verlies van specifiek verlof eigen aan Carrefour,… Voor een voltijdse is er toch drie weken minder verlof per jaar.”
Wat zal er nu gebeuren?
“Wij zijn al in staking sinds dinsdag. De staking begon spontaan aan de basis. Het personeel besloot om ermee te stoppen. Wat plannen we verder? Dat hangt af van de onderhandelingen die woensdag starten. Het plan wordt alleszins afgewezen. Als ze het ons toch willen opleggen, zullen de acties worden opgedreven. Carrefour heeft al ongeveer 500 winkels in franchise. Die brengen de directie en de aandeelhouders het meeste op. De loonkosten zijn er lager, net als de arbeidsvoorwaarden. Indien nodig zullen we die winkels blokkeren om de directie tot onderhandelingen te dwingen.”
Les Halles: verslagje en foto’s
In het centrum van Brussel bevindt zich de winkel “Les Halles” van Carrefour. Daar stonden een twaalftal militanten op post om te staken. Dit is een van de grootste super-GB’s met een honderdtal personeelsleden. De winkel maakt geen deel uit van de 21 met sluiting bedreigde winkels, maar iedereen weet dat geen enkele vestiging en geen enkel personeelslid zal worden gespaard.
Onze aanwezigheid en solidariteit aan het piket werd gewaardeerd, ons pamflet goed ontvangen. De woede en de wil om in te gaan tegen het jobverlies is groot. “Op onze leeftijd zal niemand ons nog aanwerven”, stelde een kwaad personeelslid naar aanleiding van de verklaring van Milquet dat er genoeg werk is. “Als de directie er in slaagt om dit door te voeren, zet het de deur open voor andere patroons om hetzelfde te doen”, stelde een syndicalist. “We zullen binnenkort met een miljoen werklozen zijn. Welke toekomst is er nog voor de jongeren”, hoorden we op het piket.
Even later overloopt een arbeider de verschillende reacties op de staking. Gérard Lavinay, de baas van Carrefour België, had verklaard: “Dit zal pijn doen”. Hij had het over de 14 miljoen euro verlies als gevolg van de staking en niet over het sociaal bloedbad dat hij wil aanrichten.
Sint-Pieters-Leeuw: verslagje en foto’s
Deze ochtend in St Pieters Leeuw stonden een 40-tal werknemers voor de ingang. Het piket bestond hoofdzakelijk uit blauwe en groene syndicalisten. Werkwilligen waren er niet. De inzet is groot. De vestiging staat op de lijst van hypermarkten die volgens de directie dicht moeten. Aan het piket klonk het strijdbaar. Niemand was bereid zich zomaar bij de beslissing neer te leggen. Men wil zijn vel zo duur mogelijk verkopen. Vooral over de oudere werknemers maakt men zich zorgen. "Velen zijn te jong voor brugpensioen, maar te oud om elders nog aan de slag te kunnen. Wat zal er van hen worden? Bovendien is iedere job die hier verloren gaat, wellicht voorgoed weg", vertelde een blauwe syndicalist ons. In de vestiging werken vooral Nederlandstaligen, slechts een tiental Franstaligen. "Ooit werkten we hier met 300", vertelde een groene delegee ons, "maar daar blijven vandaag hooguit 100 van over".
Het is een gaan en komen, niet van klanten, "iedereen weet dat het vandaag gesloten is", maar van syndicalisten uit andere bedrijven en sectoren. Een bouwvakker komt zijn vrouw afzetten die delegee is bij de blauwe. Een rode delegee van Delhaize,een secretaris van BBTK-non-profit en nog een van schoonmaak, komen allemaal hun solidariteit betuigen. We worden er zoals iedereen vriendelijk ontvangen en ons pamflet wordt gretig aangenomen en gelezen. Bij het afscheid wordt er nogmaals op gedrukt dat dit slechts een eerste actie is in een lange rij. Weinigen geloven dat dit conflict tegen 30 juni, de datum die de directie voorop gesteld had zal afgelopen zijn.