Your cart is currently empty!
Québec: nood aan nieuwe arbeiderspartij
In Québec steeg de werkloosheidsgraad tussen 2007 en 2009 van 7% tot 8%. Volgens recente cijfers leeft zowat 9% in gezinnen met een laag inkomen. Op 25 jaar tijd is het inkomen van de middengroepen met slechts 0,1% gestegen, de armsten gingen er met 25% op achteruit terwijl de levensduurte toenam.
De situatie in Québec is er niet op vooruit gegaan ondanks beloften van de Parti Québécois en de Parti Libéral du Québec. Die twee partijen delen al jarenlang de macht. Het beleid van beide partijen was telkens gericht op de belangen van de burgerij. De PLQ richt zich vooral op de grote burgerij (Paul Desmarais, PKP,…) terwijl de PQ zich eerder op de kleine burgerij richt met een aantal nationalistische maatregelen en hoogstens enkele maatregelen die sociaal-democratisch overkomen.
De wereldwijde financiële crisis slaat ook in Québec hard toe en maakt duidelijk dat de partijen aan de macht andere belangen verdedigen dan die van ons. Bedrijven als Pratt & Whithney en Bombardier zetten honderden arbeiders op straat terwijl de regeringen niets doen. En het kan nog erger: er wordt steun gegeven aan bedrijven waarbij deze steun niet wordt gebruikt om onze jobs te redden, maar wel om extra bonussen te geven aan de topmanagers. Tegelijk wordt geprobeerd om ons te overtuigen dat wij zouden moeten betalen voor de gevolgen van de crisis. De traditionele partijen hebben geen enkel antwoord op de problemen waarmee het kapitalisme wordt geconfronteerd. Dat geldt zowel op regionaal vlak in Québec als op nationaal vlak in Canada.
De arbeidersbeweging zal zich moeten organiseren om een eigen alternatief naar voor te brengen. Er zijn wel campagnes van diverse vakbonden, studentengroepen en andere actiegroepen om bijvoorbeeld de openbare diensten te verdedigen of de verdediging van het milieu op te nemen, maar er zal meer dan dit nodig zijn. De liberale premier van Québec, Jean Charest, wil de private sector in het onderwijs binnenhalen en wil een systeem met twee snelheden invoeren in de gezondheidszorg. De parlementaire oppositie geeft daar wel kritiek op, maar stelt geen alternatieven voor. Bovendien komt het niet tot mobilisaties, laat staan een discussie over een andere samenleving. Wij stellen dat het niet volstaat om tegen de gevolgen in te gaan, maar dat het nodig is om de oorzaken van de problemen aan te pakken: het kapitalisme.
Dat is waarom we een afdeling van het CWI hebben opgezet in Québec om op te komen voor een nieuwe arbeiderspartij die zich aan de kant van de arbeiders en jongeren plaatst bij verdediging van onze belangen. Er bestaat een links front in Québec onder de naam Québec Solidaire en met het CWI zijn we betrokken in dat initiatief. Daarnaast is er volgens ons nood aan een duidelijke marxistische organisatie die actief opkomt voor een socialistisch alternatief.