In het kader van de acties tegen de oorlog in Gaza waren er geïsoleerde rellen en vernielingen. Zo werden na de grote betoging van 11 januari wagens vernield, hoofdzakelijk van andere betogers. Dit versterkt het verzet tegen de oorlog niet omdat het leidt tot een groter isolement en bovendien biedt het een excuus aan de media om uit te halen naar alle betogers. Wij verwerpen dit soort incidenten en pleiten voor vreedzame massa-acties die erop gericht zijn bredere lagen te overtuigen en te betrekken.
Door Sven (Leuven)
Op 26 maart organiseren wij de jaarlijkse anti-NSV betoging. We proberen voor de betoging een brede eenheid op te zetten, samen met alle krachten die willen strijden voor een links alternatief als dam tegen de groei van extreem-rechts. Jammer genoeg zijn er steeds groepen die denken dat een ludieke of symbolische actie beter zou zijn omdat een betoging een risico op geweld vormt. Wij hebben op zich geen probleem met het oplaten van balonnen en andere ludieke acties, maar daarmee zal de NSV niet gehinderd worden in haar poging om op 26 maart haar gewelddadige politiek in de praktijk om te zetten. Dat zou Leuven onveilig maken voor iedere migrant, holebi, andersdenkende,… Enkel een massale mobilisatie kan dit verhinderen.
Het argument dat er in de marge van manifestaties groepjes betogers kunnen overgaan tot vernielingen, kan niet beantwoord worden door geen betogingen te organiseren. Betogen is een actiemethode die doorheen de geschiedenis van de arbeidersbeweging een belangrijke rol heeft gespeeld in het versterken van collectieve actie en solidariteit. Dat is meteen ook de reden waarom wij een probleem hebben met individuele vernielingen die de solidariteit onder betogers ondermijnen en bovendien een uitbreiding van de actie verhinderen.
Met een betoging tegen een extreem-rechtse optocht als de NSV-betoging willen we ook duidelijk maken hoe geïsoleerd de steun is voor dit soort organisaties. Ondanks het electorale gewicht van het Vlaams Belang en de middelen (onder meer voor propaganda, maar ook bijvoorbeeld voor de organisatie van een ordedienst rond Voorpost van Luc Vermeulen), zijn er ieder jaar tot vijf keer meer anti-fascisten die betogen. De NSV-betoging bestaat dan vooral uit leden van organisaties als Voorpost en het VB, met opvallend weinig studenten.
Door op dezelfde avond een tegenbetoging te houden, tonen we de krachtsverhoudingen op het terrein en beperken we de ruimte die de NSV-betogers krijgen. Om aansluiting te zoeken en te vinden bij een breder gesteund verzet tegen extreem-rechts onder de Leuvense studenten, is het van belang dat de betoging vreedzaam verloopt.
Bij de betogingen tegen de oorlog in Gaza zagen we hoe de traditionele politici en de media gebruik maakten van incidenten en rellen om niet alleen de betogers te isoleren, maar ook om het recht om te betogen in te perken. Vanuit Antwerpen kwam het idee van een verplichte lijst van mensen in de ordedienst (wellicht om hen nadien persoonlijk aansprakelijk te kunnen stellen). Dat idee kreeg meteen navolging in Gent, waar het terecht werd verworpen door de organisatoren van een lokale betoging “Gent voor Gaza”. Een dergelijke ondermijning van het betogingsrecht is mee het gevolg van geïsoleerde rellen en incidenten.
Het uitbouwen van een linkse oppositie kan het beste door een politiek project naar voor te brengen. Dat gebeurt niet door zelf een puinhoop van de stad te maken, ook al gebeurt dat slechts door een kleine minderheid. Dergelijke provocateurs (tijdens de antiglobaliseringsbeweging waren er zelfs verschillende voorbeelden van politieprovocateurs die rel schopten) kunnen we missen als kiespijn.
Het politieke project van een linkse oppositie die bredere lagen kan overtuigen, is misschien niet zo spannend als een kat- en muisspelletje met de politie. Maar het is wel veel radicaler en bovendien efficiënter in de uitbouw van een krachtsverhouding die nodig is om de samenleving te veranderen. Daarom ook onze oproep: maak van de anti-NSV betoging in Leuven op 26 maart een strijdbare en massale optocht tegen racisme, tegen extreem-rechts en tegen de miserie en chaos van het kapitalisme.