Your cart is currently empty!
De verkiezingen zijn voorbij. Het jachtseizoen op werklozen is opnieuw geopend
Het Nieuwsblad opent vandaag met de kop: "171.000 krijgen laatste kans: Jacht op langdurig werklozen." De verkiezingen zijn nog maar een aantal dagen achter de rug en het offensief tegen de werklozen wordt al weer hervat. Vorige maand verscheen er een gelijkaardig artikel in De Standaard.
Karel Mortier
Als mensen niet kunnen bewijzen dat ze voldoende inspanningen doen om een job te vinden, kunnen ze een deel van hun werkloosheidsuitkering verliezen. Eerst komen zo’n 90.000 werklozen onder de 30 jaar aan de beurt. Daarna de andere langdurige werklozen. Eind mei telde de RVA 536.662 niet-werkende werkzoekenden, van wie 200.237 in Vlaanderen, 247.883 in Wallonië en 88.542 in Brussel. Dat zijn er 35.805 meer dan in mei vorig jaar, of een stijging met 7,1%. In Vlaanderen bedroeg de stijging 7,6%.
Volgens het Federaal Planbureau komen er tussen 2005 tot 2009 jaarlijks 30.000 banen bij, maar omdat er in dezelfde periode 150.000 mensen op de arbeidsmarkt komen zal de werkloosheid niet dalen. De werkloosheidsgraad zal, ondanks 160.000 extra banen, maar lichtjes dalen van 14,1% in 2003 tot 13,5%. Het Planbureau verwacht voor 2005 een economische groei van 2,7%. Het jaar daarop een groei van 2,5%. Dit zijn zeer optimistische cijfers die geen rekening houden met de forse stijging van de energieprijzen de voorbije maanden. Als de groei lager ligt dan 2,7% komen er dus zo goed als geen extra banen bij, ondanks de belofte van Verhofstadt om 200.000 bijkomende banen te scheppen.
Dit verhindert minister Frank Vandenbroucke (SP-a) niet om door te gaan met zijn ambitieuze plannen om de arbeidsmarkt in België te "hervormen". Lees: aan te passen aan de behoeftes van de werkgevers. Hij kan het echter mooi verwoorden en verpakken zoals we van een sociaal – progressieve minister mogen verwachten. "Werkzoekenden hebben wel recht op een uitkering, maar sommigen krijgen te weinig kansen om een opleiding of begeleiding te volgen. De nieuwe benadering is niet alleen evenwichtiger, maar ook veel rijker. Werkzoekenden hebben recht op een uitkering én recht op hulp, door begeleiding of opleiding. Daartegenover staat de plicht actief te zoeken naar werk, deel te nemen aan elke opleiding of begeleiding die hun arbeidsmarktpositie kan versterken, en in te gaan op elk passend werkaanbod. Deze plicht gold voor alle werkzoekenden, maar werd onvoldoende ernstig genomen. Nu zal er zal systematisch op worden toegezien. Mensen die, vaak begrijpelijk, de moed verliezen, zullen kans krijgen om zich te herpakken."(1) Deze Orwelliaans aandoende DoubleThink moet de echte bedoeling van Vandenbroucke verbergen. Besparen op kap van de werklozen.
De VDAB speelt ondertussen nog altijd met het idee om de begeleiding van langdurig werklozen uit te besteden aan de privé. Er is immers veel te weinig personeel bij de VDAB om de ambitieuze plannen van Vandenbroucke te realiseren.
Gezien het aantal werklozen in België is dat wellicht een gat in de markt. Na de invoering van de dienstencheques zou dit nog een extra mogelijkheid bieden voor de privé om winst te maken op de rug van de werklozen.
Het asociaal afbraakbeleid waarop een partij als het Vlaams Blok kan groeien, wordt dus gewoon verdergezet alsof er niets aan de hand is. Er wordt door de harde aanpak van de werklozen een klimaat gecreëerd waarin de werklozen met de vinger worden gewezen en verantwoordelijk worden gesteld voor hun eigen werkloosheid. Iedere studie of rapport toont echter aan dat er in het huidig systeem niet voldoende werk is voor alle werklozen. Dat migranten het bovendien extra moeilijk hebben om een job te vinden is uiteraard mooi meegenomen voor het Vlaams Blok.
Als we effectief iets willen doen tegen het probleem van de werkloosheid, mogen we ons niet laten verdelen. Werklozen en werkenden moeten samen strijden tegen de werkloosheid, in plaats van tegen de werklozen zoals de regering.