Verslag van aan het stakingspiket in Mechelen. Arbeiders in verzet bij Carrefour

Afgelopen zaterdag werd aan de Carrefour van Mechelen-Noord actie gevoerd in solidariteit met de Brugse collega’s en tegen de afbraak van de arbeids- en loonsvoorwaarden van alle werknemers van Carrefour en de distributiesector. Toen de winkel om 9 uur normaal gezien moest openen, waren er een 80-tal aanwezigen op het piket dat werd bemand door militanten van Carrefour en solidariteitsdelegaties.

Verslag door Andrej. Foto’s door Jan

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

[/box]

Er was een vastberaden sfeer aan het piket en dat werd versterkt door de aanwezigheid van vertegenwoordigers uit alle vakbonden. Er waren syndicalisten van Delhaize, Aldi, ACOD-Onderwijs, Algemene Centrale (ABVV), LBC,… De initiatiefnemers van de oproep tegen de aanvallen op het stakingsrecht waren aanwezig. Ook een aantal militanten van linkse politieke organisaties kwamen een kijkje nemen. Met zowat 10 militanten van LSP bleven we de hele voormiddag aan de zijde van de stakende arbeiders.

Onze aanwezigheid werd gesmaakt door de arbeiders en ook voor ons was het interessant om te discussiëren met de syndicale militanten. We konden er acht exemplaren van ons maandblad verkopen en spraken met veel aanwezigen over de noodzaak van een campagne rond het idee “Samen sterk voor koopkracht en werk” en “voor een syndicale partij”. Onze ideeën vonden makkelijk een ingang en er was een grote openheid voor discussie.

De vakbondsverantwoordelijke van Carrefour-Mechelen van de BBTK vertelde me dat de staking over heel wat meer ongenoegen gaat dan enkel de lonen in Brugge. Zelfs de gevolgen van het Generatiepact liggen nog erg gevoelig aangezien velen nu vaststellen dat vervroegd pensioen moeilijker wordt. En dan wil het patronaat ook nog eens besparen op de lonen! Dat is onaanvaardbaar. De voorwaarden in Brugge zullen nadien ook worden doorgevoerd in andere vestigingen. Op dit ogenblik wordt op Linkeroever in Antwerpen een complex met luxewoningen gebouwd waarbij er ook een Carrefour zou worden geopend. Deze is in de buurt van de hypermarkt van Burcht, die mogelijk zal sluiten ten voordele van de winkel op Linkeroever. Het is nog maar de vraag onder welk paritair comité het personeel op Linkeroever zal vallen…

In Mechelen zijn er een aantal specifieke problemen, zoals een gebrek aan investeringen in de gebouwen en het materieel. Zo zijn er verschillende kassa’s die al maanden niet goed werken. Bovendien is er een desorganisatie wat vaak een grotere werkdruk creëert onder het personeel. Voor het breken van stakingen, kan de directie heel wat meer organisatie en efficiëntie aan de dag leggen.

De actiebereidheid onder de arbeiders is erg groot. De directie zet wel druk op diegenen met een tijdelijk contract. Die krijgen de keuze: staken en ontslag of werken om te overleven. De meeste tijdelijken worden voor drie maanden aangeworven, wat het ook voor de vakbonden moeilijker maakt om alle collega’s te kennen.

Staken is het enige wat nog mogelijk is tegen het tekort aan personeel, de lage lonen, slechte uurroosters en anderzijds gouden parachutes voor de top. De BBTK-afgevaardigde zei me nog dat de strijd moet worden uitgebreid, dit gaat immers niet alleen over het personeel van Carrefour maar over alle arbeiders. Men wil ons laten opdraaien voor de crisis. Dat is waarover het gaat. Als we ons niet verzetten, gaan we terug naar de tijd van Charlie Chaplins “Modern Times” of naar “Daens”.

In een andere winkelketen wordt met de chronometer gevolgd hoeveel tijd een personeelslid nodig heeft per klant of per palet. Het aantal uren dat nodig is voor een bepaald werk wordt op voorhand vastgelegd door de directie, als er meer tijd nodig blijkt te zijn wordt dat niet betaald. Door het chronometreren van de werktijd worden bovendien de arbeiders tegen elkaar uitgespeeld. Dat noemen ze dan flexibiliteit.

De aanval van Carrefour op het stakingsrecht wordt vaak besproken op het piket. Voor alle vakbondsmilitanten was het duidelijk dat er snel iets moet gebeuren, sommigen waren kritisch over het gebrek aan initiatief van de vakbondsleiding en de afwezigheid van enige reactie van gevestigde politieke partijen. In de loop van de dag kwam het bericht dat de Franse vakbond CGT aankondigde dat het ook acties zal voeren in Frankrijk indien Carrefour het stakingsrecht verder blijft aanvallen. Dat is een belangrijke vorm van solidariteit die onze positie enorm kan versterken.

Het patronaat wil de arbeiders laten opdraaien voor hun crisis. In een periode van crisis zullen syndicale militanten en arbeiders een cruciale rol moeten spelen. Door georganiseerd en massaal te antwoorden op de frontale aanval van de burgerij, kunnen we ons verdedigen en tegelijk in het offensief gaan voor een alternatief op het kapitalistisch systeem van crisis en miserie voor de meerderheid.