Bij de aanvang van de betoging op 7 oktober praatten we met Dirk Maquet, tot nu nog werkende bij Bekaert Textiles. Zijn toekomst is per definitie onzeker vanwege de malaise in de textielsector. De afgelopen maand werden reeds meer dan 1800 ontslagen aangekondigd. Een kort interview.
Is de herstructurering bij Bekaert al lang aan de gang?
Eigenlijk is het al de 4de herstructurering sinds 2004. Er moeten zo’n 248 arbeiders en 33 bedienden vertrekken. Na Bekaert in Lanklaar midden dit jaar is het de 2de vestiging die er moet aan geloven. Uiteindelijk zouden er maar zo’n 65-tal arbeiders en bedienden overblijven eind volgend jaar. De herstructurering wordt in 3 fases doorgevoerd. Tegen december zouden er zo’n 121 banen sneuvelen. In maart zouden er nog volgen en verder tegen eind 2009. Hier in België is er werk genoeg, maar dat is ook het geval in Turkije, China, Tsjechië. De landen waarnaar men verhuisd.
Is het ontslag een direct gevolg van de internationale economische situatie nl. een nooit eerder geziene crisis?
Dat kan wel zijn. Er zit geen toekomst meer in de textiel. Wat gaat er bijvoorbeeld bij Prado gebeuren?
Wat was de reactie van de arbeiders op het massale ontslag?
Er was een neergeslagen sfeer. Velen waren ontgoocheld. Ik had wel gedacht dat het zo ver zou komen, er werden al enige tijd geen machines meer bijbesteld en tevens zit je met het gegeven dat heel wat bedrijven naar het buitenland trekken.
Wat vind je ervan dat de regering wel geld over heeft om banken te nationaliseren (bij dewelke er in de toekomst nog jobs zullen verdwijnen) maar met geen woord rept over jullie bedrijf dat sluit?
Dat is duidelijk fout van de regering. Ze doen er te weinig aan om het werk hier te houden. Wat er voor de rijken daarentegen allemaal niet gebeurt. Voor de banken komen ze direct met miljoenen euro’s over de bank…