Your cart is currently empty!
(G)een dak boven ons hoofd
Tekort aan sociale woningen en toenemende armoede zorgen voor meer dakloze kinderen. De Roma-gezinnen die in de kou blijven staan halen regelmatig het nieuws. De situatie van deze gezinnen hangt samen met de politiek die er op het vlak van huisvesting, OCMW,… gevoerd wordt.
De laatste drie jaar werden 231 nieuwe sociale huurwoningen in gebruik genomen en 12 koopwoningen afgewerkt. Trek daar de verkochte woningen en het (groot) aantal gesloopte woningen van af en je komt eigenlijk maar aan 26 sociale woningen.
Nochtans is er genoeg plaats in Gent en zijn er genoeg gebouwen die, mits een opknapbeurt, zeker kunnen dienen als sociale woningen. Het probleem is dat het stadsbestuur liever geld steekt in prestigeprojecten om zogezegd de buurt te laten heropleven. We herinneren ons vast wel nog de woonwijk aan de Brugse poort waarin 83 huizen moesten wijken voor “meer groen”. In plaats van de huizen gingen er parken komen met de bedoeling om de buurt aantrekkelijker te maken. De huizen zijn inderdaad verdwenen. Het groen is er nooit gekomen. De grondprijzen stegen en veel mensen konden hun huur niet meer betalen.
Ook in de wijk Rabot moesten huizen wijken voor een nieuw gerechtsgebouw. Het stadsbestuur verkwist liever het geld aan overdreven dure projecten (het nieuwe gerechtsgebouw bleek onbetaalbaar en beschikt daardoor niet over een degelijk ventilatiesysteem) dan het uit te geven aan échte sociale voorzieningen.
Het feit dat er een dergelijk tekort is aan huisvesting zorgt er ook voor dat meer en meer mensen uit de boot vallen om een kans te maken voor een sociale woning.
Steeds meer gezinnen zullen op straat komen te staan. Vooral de kinderen worden het hardst getroffen. Het aantal dakloze kinderen in Gent is op een jaar tijd bijna verdrievoudigd (van 107 in 2006 naar 299 vandaag)!
Het gaat vooral om Roma – gezinnen uit Oost – Slowakije die in de problemen komen. De meeste kunnen aan de slag als krantenbezorgers met het probleem dat ze niet zeker zijn van hun inkomen, veel gemakkelijker uitgebuit worden en niet kunnen rekenen op de steun van het OCMW door hun ‘zelfstandigen – statuut’.
De meeste gezinnen proberen zich overdag te verwarmen in stations of leegstaande gebouwen en ‘s avonds staan ze te wachten bij het opvangtehuis Huize Triest voor een bed en misschien wat eten. Coördinator van Huize Triest, Werner van de Weghe wordt stilaan wanhopig. Het probleem is dat de vraag groter is dan het aanbod. Een week geleden hadden ze 27 man voor 16 bedden. Waaraan de plotse stijging kan liggen kunnen ze alleen maar veronderstellen. De meeste Roma gezinnen vluchten weg van de erbarmelijke omstandigheden en het racistische geweld in hun land. Dat de toestand schrijnend is, daar zijn ze wel zeker over bij Huize Triest. Veel kinderen zijn onderkoeld en uitgehongerd. Laatst heeft Van de Weghe nog een kindje van straat geplukt, naakt en in schrijnende hygiënische omstandigheden.
Werner Van de Weghe: “Het is zo erg dat ik je het je op een briefje geef dat er eerstdaags een kind doodgaat ergens in de straten van Gent.”
Bij Opré Roma, een andere vereniging die zich bezig houdt met het lot van de Roma, geven ze een verklaring. Voorzitter Staf Bruggen legt uit dat veel gezinnen zich schuilhielden in kraakpanden. Maar door de vooraf genoemde prestigeprojecten van het gemeentebestuur zijn veel van die huizen tegen de vlakte gegaan en staan de gezinnen nu dus op straat. Ook het feit dat ze illegaal in het land verblijven zorgt ervoor dat ze geen enkel recht hebben en niet zomaar kunnen aankloppen bij het OCMW. Vorig jaar nog is er een kleine manifestatie geweest aan het OCMW gebouw met de eis om de Roma te erkennen als EU – burgers en hen zo te helpen. Helaas hadden ze daar geen oren naar en is de zaak doorverwezen naar de lange baan.
Volgens Elke Decruynaere (Groen!) moet de nachtopvang uitgebreid worden. Schepen van sociale zaken Tom Balthazar (SP.a) is daar niet voor. Zijn argument is, dat als je meer bedden zet, ze zo weer vol zijn. Wat volgens Decruynaere geen argument is. “Het is logisch dat ze opgevuld worden want dat is het teken dat er nood aan is”. Hoewel meer bedden niet meteen de meest constructieve oplossing is, toch zou zo’n maatregel de onmiddellijke noden van voornamelijk kinderen deels kunnen invullen. Balthazar beweert dat dit eerder een Europees probleem is. “Dit gaat over mensen uit Slowakije, een land van de EU. Het kan niet zijn dat een stad als Gent de problemen van de slechte behandeling van de Roma in Slowakije moet oplossen.” Echter, hen misschien de kans geven op een degelijke woning en enige bestaanszekerheid garanderen lijkt wel een probleem te zijn voor het Gentse ‘socialistische’ bestuur. Dat hier een discriminerend kantje aan zit moet niet meer in vraag gesteld worden.
De Vlaamse Gemeenschap heeft ook een decreet uitgevaardigd dat de toegang tot sociale woningen beperkt tot mensen die Nederlands spreken of zich daartoe bereid verklaren.
Marino Keulen reageerde gepikeerd op het ‘verwijt’ van de VN, als zou dit discriminerend zijn. Zijn excuus is dat zowel het Grondwettelijk Hof als de Raad van State geoordeeld hebben dat de wooncode niemands grondrechten raakt en dat het ervoor moet zorgen dat mensen beter kunnen functioneren in Vlaanderen als ze de taal kennen. De Nederlandse taal dus, want Franstaligen vallen zo ook uit de boot. Dit is weer een voorbeeld van hoe de communautaire kwestie aan bod komt en dus nog meer van de gebruikelijke ‘verdeel en heers’ tactiek toegepast wordt.
Wat hierboven staat geeft nog maar eens aan met wat voor een asociaal beleid we geconfronteerd worden vandaag de dag. Dit schrijnende voorbeeld uit Gent toont aan hoe basisrechten steeds meer een privilege aan het worden zijn. Met LSP moeten we ons verzetten tegen dergelijke afbouw van verworvenheden, die niet alleen gelden voor de autochtone bevolking, maar ook voor vluchtelingen!
De wooncode is een voorbeeld van hoe men ons de strijd om de kruimels laat voeren. Vlamingen, Walen en immigranten worden verder tegen elkaar uitgespeeld. De daling van de koopkracht treft echter elke werkende in België en ook vele andere landen, de winsten worden echter steeds minder belast. Enkel een beleid dat ingaat tegen de kapitalistische winsthonger en die iedereen een woning verschaft, eten, het recht op werk, basisdemocratie, enkel een socialistisch beleid dat de belangen van elke werkende een echte stem geeft, zal geslaagd zijn!
Bronnen
- De Gentenaar, site, 11 maart 2008 http://www.gentenaar.be/Article/Detail.aspx?ArticleID=TF1P5U67
- De Morgen, Aantal dakloze kinderen in Gent in korte tijd bijna verdrievoudigd, 7 maart 2008, Pag. 2
- De Morgen, VN halen hard uit naar Vlaanderen, 12 maart 2008, Pag. 1