Flexibiliteit, deeltijds werk, onzekere jobs… Vrouwen en de koopkrachtcrisis

De onderdrukking van vrouwen uit zich niet enkel in de psychologische druk die op hen weegt, maar vertaalt zich ook in een ongelijke behandeling op de arbeidsmarkt. Vrouwen verdienen in België nog steeds 25% minder dan het loon van een man, voor hetzelfde werk.

Stefanie (VUB). Artikel uit ALS-krant

Omdat vrouwen nog steeds verantwoordelijk worden geacht voor het huishouden, de opvoeding van de kinderen, m.a.w. de ‘moederende’ functie in het gezin, worden zij belast met een dubbele dagtaak: na hun job wacht hen thuis nog een tweede, onbetaalde, werkdag. Dit is een reden waarom vele vrouwen er nog steeds voor ‘kiezen’ om deeltijds te werken, wat hun financiële onafhankelijkheid bemoeilijkt. De huidige aantasting van de koopkracht maakt deze situatie nog erger.

Op de arbeidsmarkt zien we ook dat vrouwen oververtegenwoordigd zijn in de sectoren die haar traditionele ‘verzorgende’ rol weerspiegelen: lager onderwijs, poetsvrouwen, crèches, verpleegsters, … en worden zij nog steeds geconfronteerd met het glazen plafond: in de hogere functies zijn ze ondervertegenwoordigd.

Om deze ongelijkheid te breken moet de arbeidersbeweging de solidariteit tussen mannen en vrouwen versterken, door samen de strijd te organiseren tegen de aanvallen op hun arbeidsomstandigheden en levensstandaard.