Advocaat Peter Cafmeyer werd op 13 april het ‘slachtoffer’ van een staking van het personeel van de luchthaven te Zaventem. Hij begon meteen een mediatieke campagne tegen het personeel door hen individueel te dagvaarden. Alsof die provocatie nog niet volstond, heeft hij nu ook ACV-Transcom voor de rechter gedaagd. Hierdoor wordt dit proces een dubbele provocatie.
Vakbonden hebben in dit land geen rechtspersoon. Dat betekent dat ze niet als organisatie aansprakelijk kunnen worden gesteld voor stakingsacties. En maar goed ook: als de werkgevers bij iedere stakingsactie vergoedingen zouden eisen van de werknemers, wordt het recht op collectieve actie totaal ondermijnd. Dan rest ons niets anders dan te zwijgen en alle dictaten van het patronaat te aanvaarden.
Geconfronteerd met dat feit besloot Cafmeyer om privé-detectives in te zetten om de identiteit van de personeelsleden van luchthavenuitbater BAC (het vroegere BIAC) te achterhalen. Die werknemers werden individueel gedagvaard door de advocaat en zo’n 500 andere reizigers (die daarvoor een som hebben betaald aan Cafmeyer). Als de werknemers individueel kunnen vervolgd worden naar aanleiding van een collectief conflict, ondermijnt dit het concept van een “collectieve actie” en zeker ook het stakingsrecht.
Dat volstond blijkbaar niet als provocatie, want nu heeft Cafmeyer ook ACV-Transcom voor de rechter gedaagd. Daartoe baseert hij zich op dubieuze rechtspraak. Het lokt alvast postieve reacties uit bij diegenen die opkomen voor het invoeren van rechtspersoonlijkheid voor vakbonden. Zo stelde professor Blanpain reeds dat het tijd wordt om de 19de eeuwse maatregel om geen rechtspersoonlijkheid toe te kennen aan vakbonden te beëindigen. Blanpain wil met het invoeren van een rechtspersoonlijkheid voor de vakbonden blijkbaar terugkeren naar de 19e eeuw toen syndicale acties verboden waren en arbeiders zich niet mochten organiseren tegen lage lonen en patronale willekeur. De voornaamste reden waarom vakbonden geen rechtspersoonlijkheid hebben, is omdat ze vanuit de arbeiders zelf zijn ontstaan waarbij die arbeiders los willen staan van alle officiële organen.
Deze nieuwe provocatie tegen de vakbonden moet beantwoord worden. ACV-Transcom secretaris Jan Francois reageerde terecht: “Als werkmensen zich niet meer tegen hun bazen mogen verdedigen door te staken, gaan we regelrecht in tegen de syndicale vrijheid. Het land zal te klein zijn als wij worden veroordeeld.” (GVA, 15.11) Deze dagvaarding is belangrijk voor alle syndicale militanten en vakbondsleden. Het is nodig om ons nu reeds, over de vakbondsgrenzen en taalgrenzen heen, te organiseren tegen de aanvallen op ons recht om onze eigen organisaties te vormen en om met die organisaties in actie te komen.