Anti-oorlogsactiviste Cindy Sheehan daagt Democratische topkandidate Nancy Pelosi uit bij parlementsverkiezingen

In juli kondigde de anti-oorlogsactiviste Cindy Sheehan aan dat ze kandidaat zou zijn bij de parlementsverkiezingen in 2008. Ze zal in Californië opkomen tegen onder meer de Democratische kandidate Nancy Pelosi, de fractieleidster van de Democraten in het Congress. Sheehan kreeg internationale beroemdheid toen ze campagne voerde tegen de oorlog nadat haar zoon in Irak was omgekomen.

Greg Beiter, artikel overgenomen uit Justice (blad van onze zusterorganisatie in de VS)

Nu keert Sheehan zich tegen de Democraten en stelde: “De Amerikanen voelen zich verraden door de Democratische leiding. We kozen hen om de oorlog te beëindigen.” Maar dat is niet wat gebeurde nadat de Democraten een parlementaire meerderheid verkregen.

Sheehan zal opkomen als onafhankelijke kandidate en ze verklaarde zich te verzetten tegen het “door de grote bedrijven gecontroleerde tweepartijenstelsel”. Sheehan stelde: “De kiezers waren het beleid van het Bush-regime beu en gaven de Democraten een meerderheid in het parlement in november 2006. We stemden voor verandering, maar het parlement, onder voorzitterschap van mevrouw Pelosi, heeft enkel de huidige situatie behouden en de belangen van de bedrijfselite verdedigd. Sinds Pelosi parlementsvoorzitster is, hebben we gezien dat de situatie in het Midden-Oosten enkel maar erger is geworden. En dat met de steun van het parlement. Dat is niet waarom we hen verkozen hebben.”

“Met meer dan 45 miljoen Amerikanen die niet of slecht verzekerd zijn, hebben we nood aan een universele gezondheidszorg. De rijken worden rijker en de armen steeds armer terwijl de middenklasse snel verdwijnt samen met de ‘Amerikaanse droom’ om een eigen huis te bezitten. ”

De breuk van Sheehan met de Democratische Partij en haar aankondiging om kandidaat te zijn, is een weerspiegeling van de groeiende frustratie tegenover de Democraten en dat onder brede lagen van de anti-oorlogsbeweging en onder arbeiders en jongeren. De woede tegenover de Democraten neemt toe omdat deze partij steeds meer aantoont dat ze aan de kant van de grote bedrijven staat en bovendien niet in staat is om een einde te maken aan de slachtpartijen in Irak.

Alle Democratische presidentskandidaten proberen actief steun te verwerven van de anti-oorlogsbeweging. Ze verdienen die steun niet. Tegelijk beloven ze de vrienden in de grote bedrijven dat de Amerikaanse troepen nog minstens enkele jaren in Irak zullen moeten blijven. De kandidatuur van Sheehan doorkruist de hypocrisie van de Democraten rond de oorlog in Irak.

Toch kwam er kritiek op Sheehan van sommigen ter “linkerzijde”. Zo is er het blad “The Nation” (een vaag links blad) dat een artikel publiceerde onder de titel: “Dear Cindy: please don’t run” waarin werd opgeroepen aan Sheehan om geen kandidaat te zijn. Het blad stelde dat Sheehan geen kans maakt om te winnen en dus beter niet opkomt.

Het is vreemd dat dit blad in deze situatie opkomt voor het “minste kwaad”. De Republikeinen maken geen kans om de zetel van Pelosi te winnen. Haar district in San Francisco is één van de meest progressieve van heel het land. In 2003 kwam Matt Gonzalez er op als onafhankelijke kandidaat van de Groenen voor het burgemeesterschap van San Francisco. Gonzales haalde 47% van de stemmen en kwam dicht bij het resultaat van de Democratische kandidaat.

De aanvallen van The Nation zijn niet nieuw, bij de vorige presidentsverkiezingen werd ook uitgehaald naar de campagne van Ralph Nader toen die opkwam met een programma tegen de oorlog en tegen de rol van de grote bedrijven. Door zich tegen Sheehan te keren, wil The Nation de campagne van Pelosi een duwtje in de rug geven. Nochtans kiezen de Democraten steevast de kant van Bush en de Republikeinen als er gestemd moet worden over middelen voor de oorlog of aanvallen op de arbeiders en hun gezinnen. Het argument van het “minste kwaad” zou betekenen dat er niets beter tot stand kan komen.

Breken met de Democraten

De beslissing van Sheehan om op te komen, is volgens ons een correcte en belangrijke beslissing. Het is nodig om met de anti-oorlogsbeweging ook te bouwen aan een politiek instrument dat de oppositie van de meerderheid van de bevolking tegen de oorlog een stem geeft.

Haar initiatief om een linkse uitdaging te vormen tegenover de twee partijen van de grote bedrijven, moet gesteund worden. Het moet in heel het land worden overgenomen voor de verkiezingen van 2008 en daarna. De punten die Sheehan naar voor brengt, zijn thema’s die overal in het land van belang zijn.

Het is dringend tijd om een initiatief op te zetten dat ingaat tegen de campagne van de Democraten. Anti-oorlogsactivisten, strijdbare vakbondsmilitanten, migrantenactivisten, de Green Party, socialisten en anderen zouden samen moeten werken in een zo sterk mogelijke linkse presidentscampagne. Dat zou een immense impact kunnen hebben onder de tientallen miljoenen arbeiders en jongeren.

Zelfs indien zo’n uitdaging maar 5 tot 10% zou halen bij de presidentsverkiezingen, zou het een schok betekenen voor het politieke establishment van de VS. Het zou de strijd voor een degelijke en publieke gezondheidszorg versterken, het verzet tegen de oorlog in Irak,… Onder druk van een opkomende politieke oppositiebeweging, kan het mogelijk zijn om een aantal hervormingen af te dwingen.