Onzekerheid bij Opel leidt opnieuw tot staking

De vorige staking was amper afgelopen of er werd reeds opnieuw overgegaan tot het neerleggen van het werk. Gisteravond legde de late ploeg het werk neer en ook de andere ploegen volgden. Aanleiding is een gebrek aan informatie en duidelijkheid vanwege de directie. Daar wordt wellicht gehoopt dat de aanhoudende onzekerheid reeds leidt tot een belangrijke afvloeiing.

Vanuit de arbeiders waren er heel wat vragen en er werd een vragenlijst opgemaakt voor de directie. Daarin werd gevraagd naar een reactie op een aantal geruchten (zoals onder meer over de verkoop van de press-shop). De directie weigerde te antwoorden en zet haar eigen communicatie-strategie verder: geen of amper officiële verklaringen maar wel veel geruchten. De bedoeling van die strategie is duidelijk: een aantal arbeiders reeds op voorhand wegjagen omwille van de onzekerheid. Dat is een goedkope manier van afdanken.

Het sociaal overleg over de herstructurering zal intussen opgestart worden. Het blijft afwachten of General Motors met een degelijke som voor de dag zal komen voor de opzeggingsvergoedingen. Een deel van de afvloeiingen zouden bovendien via een brugpensioen moeten gebeuren. Wat zal de houding zijn van de volgende regering inzake de verplichte tewerkstelling van bruggepensioneerden? Zoals het er nu uitziet, kan de druk opgedreven worden om oudere “werklozen” (bruggepensioneerden worden formeel gezien als werklozen, behalve voor de werkloosheidscijfers natuurlijk) opnieuw aan het werk te krijgen.

De staking die nu opnieuw begonnen is bij Opel in Antwerpen is een nieuwe uitdrukking van een enorme woede onder de arbeiders. Jarenlang is er hard gewerkt en werd de Antwerpse vestiging één van de meest productieve in heel de groep. Dat is het werk van de arbeiders. Nu worden ze bedankt voor bewezen diensten en bij het oud huisvuil gezet. Hoeveel oud huisvuil er zal zijn, blijft inmiddels onduidelijk.

Het kan zijn dat de actuele staking enige tijd zal duren. De woede is opnieuw overgelopen en het wantrouwen tegenover de directie zakt steeds verder tot nieuwe dieptepunten. Indien er geen actieplan naar voor wordt gebracht, zal de wanhoop domineren. In plaats van iedere week of om de twee weken tot een spontane actie te komen, zou een actieplan ook perspectieven kunnen naar voor brengen om de strijd te voeren voor het behoud van alle jobs.