Revolte bij het postpersoneel. De maat is meer dan vol!

Op 25 mei is er dan eindelijk een nationale stakingsdag bij De Post. De voorbije jaren waren er tal van lokale en spontane acties van het postpersoneel tegen de verschillende “hervormingen” zoals Georoute. In 2006 waren er 241 verschillende stakingen. Na de vele lokale acties, is het nu tijd voor nationale acties.

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

10 juni: postmensen voor een andere politiek!

Op de lijsten van CAP staan heel veel gewone arbeiders. Uiteraard bevinden zich daaronder ook arbeiders die bij De Post werken of gewerkt hebben. Een overzichtje:

• Nederlandstalige Senaatslijst: Francois De Brabanter (10e plaats)
• West-Vlaamse Kamerlijst: Roos Balbaert (2e plaats) en Georges De Clerck (lijstduwer, gepensioneerde postbode)
• Oost-Vlaamse Kamerlijst: Peter Van der Biest (3e opvolger)

Steun van postmensen voor CAP!

Reactie van een postman op de CAP-site: “Bedankt voor jullie steun aan het postpersoneel, jullie zijn de enige die oog hebben voor de verzuchtingen van het postpersoneel. Hoewel ik toch zinnens was om op jullie te stemmen op 10 juni zal ik trachten zoveel mogelijk mensen te overtuigen hetzelfde te doen. CAP is een partij die absoluut nodig is voor iedereen die met werken zijn brood moet verdienen. CAP is absoluut nodig in deze winst en ik-maatschappij.”
[/box]

Werklast

De afgelopen jaren is het aantal personeelsleden bij De Post sterk afgenomen. In 1998 waren er nog 43.000 werknemers, tegen eind 2008 wil men nog slechts 30.000 mensen in dienst hebben. In 2005 was De Post het bedrijf met het grootste aantal jobs dat verdween in dit land (2.255).

De besparingen worden doorgevoerd op de kap van de arbeiders. Er worden wel interimmers aangeworven (in 2006 was De Post het bedrijf met het meeste uren interimarbeid: 1,1 miljoen arbeidsuren!). Maar voor het overige moet het personeel flexibeler werken: met minder personeel evenveel werk verzetten.

Daartoe werden een reeks hervormingen doorgevoerd: onder meer de Georoutes waarmee de rondes van de postbodes werden aangepast. Ook wordt gesnoeid in de sorteercentra. De vakbonden stellen dat er 100 miljoen euro werd bespaard op de kap van de postmannen en het cleaningpersoneel, naast honderdduizenden euro’s bij het retailpersoneel.

Winst voor de aandeelhouders

Terwijl de arbeiders de dupe zijn van de besparingen, kan de directie zichzelf rijkelijke bonussen en ook aandelen toekennen. De aandeelhouders kunnen tevreden zijn: de nettowinst van De Post bedroeg vorig jaar 96,1 miljoen euro, waarvan 42,4 miljoen euro werd uitgekeerd aan dividenden. CVC-Deense Post kreeg 20 miljoen euro.

Ook de leden van de directie kunnen tevreden zijn over hun eigen inkomen. Met 0,9 miljoen euro op jaarbasis is Johnny Thijs misschien niet de best betaalde topmanager, maar met 2.500 euro per dag verdient hij dagelijks (ook in de weekends) toch zowat het dubbele van wat een postman of postvrouw netto in de maand overhoudt.

Afbouw van de diensten

Om de winsten op te drijven, wordt bespaard op het personeel. Gevolg is ook dat de dienstverlening erop achteruit gaat. Dit jaar zullen zo’n 270 postkantoren verdwijnen en vervangen worden door postpunten. Uiteraard zullen postpunten niet eenzelfde dienstverlening aanbieden, maar dat is geen probleem voor de directie. Op tal van plaatsen waren er campagnes tegen de sluiting van postkantoren.

Solidariteit van gebruikers en personeel

Naar aanleiding van een staking in Gent heeft CAP een solidariteitscampagne opgezet met onder meer raamaffiches waarin de steun voor het stakend postpersoneel wordt duidelijk gemaakt. Het is belangrijk om een brede steun voor het postpersoneel te organiseren: ook de gebruikers van de diensten van De Post zijn de dupe van de aanvallen op het personeel en de dienstverlening.

Door samen in actie te komen, kan het verzet tegen de plannen en de reeds doorgevoerde maatregelen van de Post-directie opgedreven worden. Bovendien kan het nadruk leggen op de nood aan eengemaakt protest op nationaal niveau. De “hervormingen” worden met mondjesmaat overal doorgevoerd, maar de gevolgen zijn overal dezelfde: minder personeel en minder diensten.

De nationale poststaking van 25 mei kan het begin zijn van een nationaal gecoördineerd verzet. CAP kan daar een rol in spelen, zowel onder personeelsleden als met solidariteitscampagnes onder de gebruikers van de diensten van De Post.

Meer over De Post

Bezoek onze post-pagina