Volkswagen. De hypocrisie van het Vlaams Belang

VB-voorzitter Frank Vanhecke schreef een standpunt over het sociaal bloedbad bij Volkswagen in Vorst. Daarbij kiest hij duidelijk kant van het patronaat en tegen de vakbonden. Die hebben bij VW-Vorst een kwalijke reputatie volgens Vanhecke. De afdankingen zelf zijn logisch omdat onze lonen te hoog zouden liggen, aldus de voorzitter van een partij die beweert op te komen voor de kleine man.

Voor het VB komen de afdankingen bij VW ongelegen. De partij kan zich immers niet sterk profileren op dit thema. Waarom niet? Enerzijds omdat de standpunten van het VB haaks staan op de belangen van de VW-arbeiders, maar anderzijds ook omdat de partij het niet zo begrepen heeft op een actief verzet tegen het huidig beleid. De partij teert liever op passief ongenoegen waarbij het niet zo belangrijk is wat haar eigen standpunten eigenlijk zijn.

Door het actief verzet van de arbeiders van VW en de duizenden arbeiders die solidair zijn met de arbeiders van VW en onderaannemers, bepalen zij mee de actualiteit. Het VB kan er geen stempel op drukken. Dat zou in VW natuurlijk ook niet zo gemakkelijk zijn: 56% van de werknemers komt uit Vlaanderen, 38% uit Wallonië en 6% uit Brussel. Een dergelijke samenstelling van de arbeiders maakt een eenheid van de arbeiders over communautaire grenzen heen een noodzaak. De splitsing van de metaalcentrale in het ABVV toont hier overigens de enorme stap achteruit die dit betekent voor de arbeidersbeweging.

Het Vlaams Belang publiceerde toch een standpunt van Frank Vanhecke rond de kwestie van VW-Vorst. Daarin probeert het te antwoorden op de beschuldigingen van “nationalisme” en tegelijk wil het de schuld zoveel mogelijk afschuiven op de regering die onvoldoende zou gedaan hebben om de “loonkosten” aan te pakken. Onze lonen zijn te hoog, dat is wat het VB vandaag zegt.

Het VB stelt: “Aan onze torenhoge loonkosten en onze concurrentiekracht – het fundamentele probleem – is niets of veel te weinig gedaan.” En verder: “De Belgische loonhandicap in vergelijking met onze buurlanden bedraagt nog altijd 10 procent. Een bedrijf is geen liefdadigheidsinstelling en de rekening is dan vlug gemaakt. (…) De vraag is of de politieke leiders van dit land die structurele en ingrijpende maatregelen willen en durven nemen. Het Vlaams Belang stelde in 2003 al drastische maatregelen voor, zoals de premies op ploegenarbeid vrijstellen van belastingen.”

Het VB wil dus meer cadeaus geven aan het patronaat om hen hier te houden. Dat de arbeiders en/of de gemeenschap daarvoor moeten opdraaien, zal de partij worst wezen. Neen, het Vlaams Belang wil radicale maatregelen tegen onze lonen. Wat stelt de partij concreet voor? Daar wordt niet op ingegaan, behalve een verwijzing naar fiscale gunstmaatregelen voor premies op ploegenarbeid. Maar dat wordt intussen doorgevoerd, dus zullen “structurele” en “ingrijpende” maatregelen wel wat verder moeten gaan. Wat zou dat betekenen voor bijvoorbeeld de index of de loonnorm die nu wordt onderhandeld? Wat stelt het VB voor, en durft de partij daarmee openlijk naar buiten komen?

Tegen de vakbonden

Het Vlaams Belang maakt van de gelegenheid gebruik om nog eens uit te halen naar de vakbonden. Bij VW zouden die een slechte reputatie hebben. Frank Vanhecke verwijst naar een standpunt van Paul Geudens in de Gazet van Antwerpen: “Vandaag gaan we niet zover te beweren dat de syndicale strijdvaardigheid de Belgische vestiging van VW de strop heeft omgedaan of dat Vorst is kapot gestaakt. Maar – we zullen beleefd blijven – een positieve invloed is er evenmin van uitgegaan.”

Vanhecke gaat verder met zijn aanvallen op de vakbonden en stelt deze voor als “het meest conservatieve bastion van het land” en “vastgeroest bijna in een totaal achterhaalde retoriek over “den baas” – ‘de smeerlap’ – en “de werkman” – het onderdrukte slachtoffer.” Even dachten we dat we hier een stuk lazen van Yves Desmet die in De Morgen ook graag uithaalt naar de conservatieve vakbonden. Nadat de VLD zich “progressief” wou voordoen, wil nu blijkbaar ook het Vlaams Belang op die kar springen. Wie niet bereid is om zich neer te leggen bij een algemene aanval op onze lonen en arbeidscondities, die is “vastgeroest” en “conservatief”. Progressief zou dan betekenen: voor lagere lonen op de meest onmogelijke uren werken en dat gedurende meer uren per week en liefst tot op een leeftijd dat we erbij neervallen.

Als dat progressief is, hoeft het voor ons niet. Wij denken echter niet dat het terugschroeven van alle sociale verworvenheden uit het verleden progressief is. Het getuigt van een oerconservatieve houding die eerder doet denken aan de patronale standpunten uit de 19e eeuw.

Bij de verdediging van onze belangen en onze sociale verworvenheden, kunnen we niet rekenen op het Vlaams Belang.We zullen moeten bouwen aan een eigen politiek instrument. Het Comité voor een Andere Politiek biedt daar mogelijkheden toe.