Tienurendag bijna realiteit. Minister Moerman stelt dat Belgische arbeiders bij “de meest flexibele” van Europa zijn.

VLD-minister Fientje Moerman is in de VS om onder meer een bezoek te brengen aan de directie van General Motors en Ford. Daar wou de minister een aantal regeringsmaatregelen voorstellen. Twee elementen stonden centraal: de rechtstreekse cadeaus door middel van lastenverlagingen en de onrechtstreekse cadeaus door het verdere opdrijven van de flexibiliteit van de arbeiders.

Op maandag bracht Fientje Moerman een bezoek aan het hoofdkantoor van General Motors en Ford in Detroit. Met dit bezoek wou de minister onder meer pleiten voor de toekenning van de productie van de Astra aan de Antwerpse vestiging van GM. Daartoe haalde de minister enkele argumenten boven. De belangrijkste zijn de verlaging van de lasten op ploegenarbeid en de flexibiliteit van de werknemers.

De cadeaus aan het patronaat door de lastenverlagingen op ploegenarbeid zorgen er volgens de minister voor dat de “Belgische loonlasten onder de Duitse kunnen worden gehouden.” Dat moet een argument bieden om besparingen niet hier maar in Duitsland door te voeren, tenzij de regering daar natuurlijk nog meer cadeaus aan te bieden heeft aan de directie.

Ander belangrijk argument van Moerman is de flexibiliteit van de Belgische arbeiders. De flexibiliteit in België is volgens de minister van de meest verregaande in Europa. Die stelling komt er nadat ABVV en ACV akkoord gingen met het doorvoeren van een veel flexibelere arbeidsregeling.

Nu was het reeds mogelijk om akkoorden te sluiten om de arbeidsduur op jaarbasis te organiseren. Dat wordt aangepast tot een basis van 6 jaar. Daarbinnen kan de wekelijkse arbeidsduur worden verhoogd tot 48 uur en de dagelijkse arbeidsduur tot 10 uur. In plaats van overuren te betalen, worden de extra uren verrekend over een periode van 6 jaar.

De vakbondsleiding van de metaalcentrales gingen reeds akkoord met deze voorstellen voor de autosector, maar er moet nog gewacht worden op een wetgevende bepaling die de uitvoering ervan mogelijk maakt. Toch ging Fientje Moerman reeds pronken met dit akkoord om de flexibiliteit van de Belgische arbeiders aan te tonen bij de directies van automobielmultinationals.

Daarmee trapt ze echter op enkele zere tenen bij de vakbond. Een ACV-secretaris stelt vandaag in Gazet van Antwerpen: “Wij hebben geen baat bij de voortdurende profileringsdrang van sommige politici.” Blijkbaar wil de vakbondsleiding niet dat er al te veel ruchtbaarheid wordt gegeven aan haar eigen voorstellen om de flexibiliteit van haar leden verder op te drijven.

Want dat is uiteindelijk de consequentie van het protocolakkoord. De arbeidswet stelt vandaag dat arbeiders maximaal 9 uur per dag mogen werken en 45 uur per week, met een maximum van 130 overuren per jaar. Met de nieuwe regeling is het mogelijk om een volledig jaar te werken met een 48-urenweek. De arbeidswet moet daartoe aangepast worden en dit op vraag van onder meer de vakbondsleidingen!

Het afdwingen van de 8-urendag was enkele decennia geleden een strijdpunt van de vakbeweging en de socialistische beweging. Vandaag willen de leidingen van de metaalbonden van ACV en ABVV verder het principe van die 8-urendag ondermijnen om zo de concurrentie aan te gaan met de arbeiders van andere Europese vestigingen van de grote automobielbedrijven. Wie wint uit dit negatief syndicaal opbod? De arbeiders alleszins niet, enkel het patronaat kan de winsten incasseren en VLD-ministers kunnen in het buitenland gaan pronken met onze flexibiliteit.