De multinationals moeten betalen, niet hun slachtoffers

De afgelopen maanden was er heel wat solidariteit voor vluchtelingen. Mensen trokken naar Calais of Brussel met kledij en voeding, tal van vrijwilligers boden zich aan, er waren betogingen om de vluchtelingen te ondersteunen, … Velen waren geschokt door de foto’s van verdronken vluchtelingen die hoopten op een betere toekomst. Deze solidariteit van onderuit zien we overal, maar het maakt geen einde aan het antivluchtelingenbeleid doorheen Europa.

Artikel door Julie N (Luik) uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

De Belgische regering voert een beleid dat zich tegen migranten en vluchtelingen keert. De rechtse politici doen aan een opbod van schandalige uitspraken. Europa wordt omgebouwd tot een onbereikbaar fort. Wie er toch geraakt, wordt onderworpen aan quota van hoeveel migranten elk land aankan. In Hongarije wordt de grens afgebakend met een hekken van 175 kilometer lang en 4 meter hoog. Het leger mag er ‘onder bepaalde voorwaarden’ zelfs op vluchtelingen schieten.

Vluchtelingencrisis: wie is verantwoordelijk?

De afgelopen jaren was er een sterke toename van het aantal oorlogen. Bovendien zorgen de klimaatveranderingen voor een groeiend aantal klimaatvluchtelingen, in 2013 ging het om 20 miljoen mensen. De steeds grotere kloof tussen arm en rijk met extreme armoede voor een groot deel van de wereldbevolking, maakt het nog erger. Het zijn op het eerste gezicht erg verschillende oorzaken van de vluchtelingencrisis, maar ze zijn wel te herleiden tot een gemeenschappelijke bron: het kapitalisme.

Imperialistische oorlogen onder het mom van ‘democratie’ hadden slechts tot doel om het prestige van de grootmachten te vestigen en toegang te verlenen tot grondstoffen (olie, lithium, plutonium, diamanten, …). De ‘heropbouw’ van Irak was in feite niets anders dan een nieuwe plundertocht waarbij de bevolking na de gruwel van de oorlog geen enkel perspectief op beterschap had. Het vormde een vruchtbare voedingsbodem voor reactionaire groepen zoals Islamitische Staat.

De milieuproblemen zijn verbonden met het excessief gebruik van natuurlijke rijkdommen door grote bedrijven. Sinds het begin van de industriële revolutie werd 63% van de koolstofdioxide uitgestoten door slechts 90 multinationals. Het gaat om grootschalige vervuiling die vandaag al leidt tot een toename van het aantal extreme weersomstandigheden (cyclonen, stormen, droogtes, overstromingen, …).

Het establishment in ons land gaat over tot een hard besparingsbeleid dat de ellende onder de gewone bevolking doet toenemen. Om de eigen verantwoordelijkheid te verdoezelen, worden de werkenden opgezet tegen vluchtelingen. Verdelen om te heersen, is dat.

Wie haalt voordeel uit racisme?

De werkgevers maken graag gebruik van de vluchtelingencrisis om een neerwaartse druk op alle lonen en arbeidsvoorwaarden te zetten. Veel vluchtelingen willen maar al te graag werken, desnoods aan slechte voorwaarden en in gevaarlijke omstandigheden. Hun wanhoop wordt door het patronaat misbruikt om de uitbuiting van werkenden op te voeren en zo ook hun winsten te verhogen.

Tegen een achtergrond van economische crisis en harde besparingen op onze kap is er een terechte angst voor nieuwe aanvallen op onze levensstandaard. Dit kan gepaard gaan met een angst voor de komst van vluchtelingen die onze jobs ‘inpikken’. Het cliché wordt alvast breed verspreid door de rechtse krachten.

De arbeidersbeweging is de enige kracht die daarop kan antwoorden door alle onderdrukten te verenigen in een strijd voor betere levensvoorwaarden voor iedereen. Dat vereist de regularisatie van mensen-zonder-papieren, het organiseren van migranten in de vakbonden om samen op te komen voor degelijke jobs, voldoende huisvesting, genoeg plaatsen op school, … voor iedereen.

Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons!

Landen die verwoest zijn door oorlog, milieurampen, dictaturen of de ‘gewone’ uitbuiting ontvluchten, is geen misdaad. Hopen op een toekomst, is geen misdaad. In onze strijd tegen de rechtse regering die haar besparingsbeleid probeert door te drukken door de verantwoordelijkheid voor de tekorten naar vluchtelingen door te schuiven, verzetten we ons ook tegen het racisme en de verdeeldheid.

Het eenmaken van werkenden en werklozen, mensen met en zonder papieren, mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, … is noodzakelijk in de strijd tegen het kapitalisme. Dit systeem ondermijnt onze levensvoorwaarden en ontzegt steeds meer mensen een toekomst. Het leidt tot een groeiend vluchtelingenprobleem. Een systeem dat de meerderheid van de bevolking geen toekomst kan bieden, moet zelf naar de geschiedenis verwezen worden. Laat ons samen opkomen, zowel hier als in de landen vanwaar mensen vluchten, voor een andere samenleving waarin niemand zich genoodzaakt voelt om te vluchten.