Na meer dan een maand oorlog eindigde het offensief van het Israëlische leger met een fiasco voor het Amerikaans en het Israëlisch imperialisme. De Hezbollah is niet verzwakt en haar militaire slagkracht is verre van vernield. Tegenover de passieve houding van de Arabische regimes, wordt deze militie door de Arabische massas gezien als het enige verzet op het terrein tegen de plannen van de regering-Bush voor ‘Het Nieuwe Midden-Oosten’’. 97% van de Palestijnen ondersteunt de acties van de Hezbollah. De ontvoering van de twee Israëlische soldaten wordt gezien als een daad van solidariteit na de Israëlische inval in Gaza sinds 28 juni.
Boris Malarme
In Israël is de steun voor het driemanschap Olmert-Livni-Peretz op z’n laagst. Deze drie wilden breken met hun imago als burger en hun oorlogskunsten in het daglicht brengen. Slechts 20% van de Israëlische bevolking beschouwt de oorlog tegen Libanon als een overwinning voor Israël terwijl het de oorspronkelijke doelstelling was om de Israëlische macht doorheen de regio te benadrukken.
Het VS-imperialisme heeft zonder oponthoud de Israëlische interventie ondersteund en heeft wapenleveringen gedaan aan het Israëlische leger. De oorlog in Libanon tegen de Hezbollah moest de krachtmeting met Iran in het voordeel van de VS doen omslaan. Na de ondertekening van de VN-resolutie stelde Iran dat als Israël en de VS haar willen bedreigen, “de dag waarop raketten zullen vallen op Tel Aviv” nabij zal zijn. De uitkomst van dit conflict is een nieuwe nederlaag voor de regering-Bush, na het moeras waarin Bush in Irak en Afghanistan al was terechtgekomen.
Met meer dan 1.800 Libanese doden, zijn de aanvallen tegen de bevolking ‘doeltreffender’ geweest dan tegen de Hezbollah-vechters. De economische schade die de intensieve bombardementen en het Israëlisch embargo hebben teweeggebracht, is enorm. Het zijn de werkenden en armen in het zuiden van Libanon die de zware prijs zullen ophoesten. 16.000 families hebben hun huis zien vernield worden, 90.000 winkels zijn overkop gegaan en meer dan 900 bedrijven zijn vernield. Terwijl de heropbouw nieuwe winsten voor de kapitalisten in het vooruitzicht stelt, zitten tienduizenden arbeiders in één klap zonder werk en/of huis.
De beloofde hulp van Hezbollah kan de sociale problemen niet aanpakken. Hezbollah is niet in staat om het Midden-Oosten uit de overheersing van het imperialisme te bevrijden. De slachtoffers van de raketten zijn niet Olmert, Blair en Bush, maar de joodse en arabische arbeiders in Israël. Dat duwt de Israëlische bevolking in de armen in de oorlogslogica.
De eisen van Frankrijk om geweld te mogen gebruiken naar eigen goeddunken toont aan dat het Frankrijk niet te doen is meer veiligheid te brengen, maar om haar eigen invloed in de regio uit te breiden. De aanwezigheid van de internationale troepenmacht Finul zal nieuwe spanningen in het land doen oplaaien. Enkel de arbeidersbeweging heeft de mogelijkheid om het Midden-Oosten uit de armoede te halen en een nieuwe imperialistische oorlog te vermijden.