De schaal waarop jongeren de afgelopen weken samenkwamen werd nog niet veel vertoond. Op 18 maart alleen al betoogden 1,5 miljoen betogers. De werkenden beginnen zich ook aan te sluiten bij de beweging die was begonnen bij studenten en scholieren.
Stephane Ramquet
Aanleiding van de beweging is de CPE (Contrat Première Embauche), die toelaat om jongeren onder de 26 zonder motief te ontslaan. Deze asociale maatregel van de regering De Villepin heeft de zegen van de werkgevers. Met de CPE wil men de concurrentie tussen jongeren opdrijven om de loonkosten te drukken en de arbeidsvoorwaarden te beperken.
In 2005 werd reeds de CNE (Contrat Nouvelle Embauche) gestemd – de grote broer van de CPE-wet. De werkloosheid is echter niet verminderd: het heeft enkel contracten van onbepaalde duur, die enige zekerheid boden, omgezet in onzekere contracten.
De studenten hebben snel begrepen dat ze de toekomstige slachtoffers worden van die onzekerheid en hebben onmiddellijk gereageerd. Op algemene vergaderingen hebben studenten een staking uitgeroepen die zal aanhouden zolang de CPE niet wordt ingetrokken. Meer dan 68 universiteiten en een vierde van alle secundaire scholen zijn bezet.
De vakbonden (CGT, CFDT, FO, …) steunen de acties zonder echter mee te staken. Ze waren wel sterk aanwezig op de betogingen van 18 maart en eisen ook de terugtrekking van de CPE. De leiding van de vakbonden is nog niet geneigd om een algemene staking uit te roepen, hoewel veel leden en delegees bezorgd zijn over dergelijke onzekere contracten die ook hen in de toekomst te wachten staan.
De traditionele linkse partijen mobiliseren niet echt en beperken zich tot een schijngevecht in het parlement. Het is duidelijk dat hun beleid geen alternatief biedt. De traditionele partijen willen de bewegingen in veilige banen kanaliseren om het kapitalisme te beschermen.
De regering blijft vrij onverschillig tegenover de protesten, politiegeweld en desinformatiecampagne van de media. De Villepin heeft naar verluid niet de intentie om de CPE in te trekken. De oproerpolitie (CRS) sloeg hard toe op de Place de la Nation en aan de Sorbonne.
De burgerlijke media schilderen de studenten af als “casseurs” en spelen de regering in de kaart. Wie zijn hier de “casseurs”? Studenten die protesteren tegen de invoering van de CPE, of de oproerpolitie die gas en wapenstokken gebruikt om studenten uiteen te jagen, met als gevolg dat een delegee van SUD-PTT momenteel in coma ligt?
Gauche Révolutionnaire (onze zusterorganisatie) kwam tussen met haar blad en pamfletten. Veel mensen waren geïnteresseerd in onze ideeën. Een tiental Belgische LSP’ers ondersteunden hen.
Stakingen en betogingen van studenten en scholieren zullen regering en werkgevers niet doen buigen. De zwakke plek zit elders… Raak de werkgevers in hun winsten met een algemene staking tot de CPE wordt teruggetrokken, in solidariteit met jonge arbeiders, werklozen, studenten en scholieren!