Anti-racistische strijd, cordon sanitair, … Wat te doen tegen het Vlaams Belang?

Het thema in de media voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen, is ongetwijfeld het voortbestaan van het cordon sanitair. In verschillende gemeenten wordt dit cordon in vraag gesteld, terwijl de nationale partijen blijven zeggen dat het ontoelaatbaar is met het Vlaams Belang te regeren, ook op lokaal vlak. Volgens een recente opiniepeiling zou het VB in Hoboken maar liefst 48% halen. De traditionele partijen hebben geen oplossing voor het stijgende stemmenaantal van het VB. Dit komt omdat ze een neoliberaal beleid voeren dat enkel rekening houdt met de belangen van de rijkste lagen in ons land. Daardoor drijven ze de kiezers in het armen van het VB, dat slapend rijk wordt. Ze zijn dus zelf de oorzaak van de groei van extreem-rechts.

Sven De Deken

Dat extreem-rechts geen oplossing biedt voor de vele arbeiders die er vandaag op stemmen, blijkt uit haar programma. Het VB spreekt zich uit voor meer productiviteit, meer flexibiliteit, lagere lonen, privatiseringen, enz. Tegelijkertijd wil het de sociale zekerheid afschaffen of ernstig inperken. “De sociale zekerheid is een paradijs voor gespecialiseerde beroepsprofiteurs. (…) Het OCMW is een bron van bestaan voor gemakzuchtigen, werkschuwen, vreemdelingen en politieke vluchtelingen.”

Als je weet dat er in België op dit moment 1.1 miljoen werklozen zijn – en geen degelijke jobs – is het nodig de sociale zekerheid uit te bouwen en zeker niet in te perken of af te schaffen. Degenen die dit wel graag zouden zien, zijn de bedrijfsleiders en aandeelhouders die hun patronale bijdragen wat graag zouden zien dalen. Het VB is dan ook geen partij die voor de belangen van de arbeiders opkomt, maar een partij die de belangen van de patroons tot in het uiterste verdedigt.

Om het succes van het VB te counteren, gaan steeds meer stemmen op, zelfs binnen linkse kringen, om het VB mee te laten regeren. Zo zouden ze zich verbranden aan de macht. Dit is een zeer gevaarlijke strategie. De rechten van arbeiders en jongeren worden in zo’n experiment op het spel gezet. In Vitrolles in Frankrijk zagen we dat het Front National na het winnen van de gemeenteraads verkiezingen meteen startte met het uitzuiveren van bibliotheken, het sluiten van jeugdhuizen… Er werd een premie van 700 € in het leven geroepen voor de geboorte van een blank kind. Burgemeester Catherine Mégret verklaarde dat er nu eenmaal “verschillen zijn tussen de rassen (…), er zijn verschillen in de genen.” De volgende gemeenteraadsverkiezingen FN niet van de macht verstoten. Dit is een risico dat we niet willen lopen in België.

Het is duidelijk dat er iets moet gedaan worden aan de opgang van het VB en het racisme. Racisme verdeelt de arbeiders. Eén van de belangrijkste stellingen van extreem-rechts is immers dat alle maatschappelijke problemen als werkloosheid, gebrek aan goedkope woningen, lage lonen, … te herleiden zijn tot de aanwezigheid van allochtonen in onze gemeenschap (samen met “luie Walen”).

Het is echter naïef te denken dat de patroons opeens meer lonen zouden uitbetalen (en dus minder winst zouden maken) als er geen allochtonen meer zouden zijn in Vlaanderen of als Vlaanderen onafhankelijk zou worden. Het enige wat telt voor hen, is zo groot mogelijke winsten boeken. Wie er in hun bedrijf werkt, kan hen niet schelen, zolang ze hen maar kunnen uitbuiten. Het bestaan van groepen arbeiders met minder of geen rechten speelt enkel in hun voordeel.

Deze racistische retoriek zorgt voor verwarring binnen de arbeidersklasse. De spanningen die bestaan rond maatschappelijke problemen worden gekanaliseerd naar een racistische houding, wat maakt dat de patroons torenhoge winsten kunnen maken terwijl hun werknemers onderling zitten te vechten over enkele kruimels. Daarom is het ook zo nefast racisme op de werkvloer te tolereren. Als er geen ééngemaakte strijd komt van Belgen en migranten op de werkvloer, gaan de patroons steeds weer één van beide groepen gebruiken om de beweging te breken. Als vakbond een anti-racistisch klimaat creëren op de werkvloer kan dus het verschil maken tussen een overwinning of een nederlaag in de syndicale strijd.

Aangezien de traditionele partijen zelf verantwoordelijk zijn voor de groei van extreem-rechts, spreekt het vanzelf dat ze geen deel uitmaken van de oplossing. Wat echter wel een alternatief kan bieden voor de proteststemmen die vandaag naar het VB gaan, is een nieuwe arbeiderspartij die wel de belangen van de gewone mensen verdedigt. Die partij zou niet bestaat uit carrièrejagers die reclamebureaus inzetten om hun campagne uit te tekenen, maar zou een partij zijn die haar programma baseert op de noden en behoeften van de werkende klasse.