Delhaize. Niet kantjes afvijlen, maar volledige plan van tafel halen

Door een correspondent

Bij Delhaize zijn sinds maandag de onderhandelingen over het herstructureringsplan van de directie weer gestart. Na de eerste vergadering komen de vakbondsvertegenwoordigers naar buiten met een slecht gevoel. Het lijkt of ze tegen een muur praten, er wordt niet naar hun voorstellen geluisterd,… De directie blijft bij haar plan om 2.500 banen te schrappen, 14 winkels te sluiten, te sleutelen aan loons- en arbeidsvoorwaarden,… Veerle Verleyen (LBC) zei na afloop dat er bij een volgende vergadering op 22 september vooruitgang moet zijn, zoniet wordt er gestaakt.

Als we meestappen in de logica van de directie over het veilig stellen van de winsten ten koste van het personeel, dan zal de directie dit enkel aangrijpen om verder te gaan. We mogen ons niet beperken tot het afvijlen van de scherpe kantjes van het sociale bloedbad. Delhaize maakt nog steeds winst (187 miljoen euro) en keerde voor miljoenen aan gouden handdrukken uit. De dividenden voor de aandeelhouders namen met 11% toe.

De concurrentie in de handel is toegenomen. Dat komt door de dalende koopkracht, de komst van Albert Heijn, maar vooral door de zelfstandige winkels die opereren onder paritair comité 201 of 202.01. De winkels die onder paritair comité 201 en 202.01 vallen, hebben de loons- en arbeidsvoorwaarden waar de directies in heel de sector werkelijk naartoe willen. Veel van de Carrefours die in 2010 sloten zijn opnieuw open onder deze paritaire comités, waarschijnlijk bestaat hetzelfde plan voor de 14 Delhaizes.

Volgens De Tijd van vandaag hoopten de vakbonden jobs te redden door in te stemmen met enkele inleveringen op loon- en arbeidsvoorwaarden, bijvoorbeeld door het betaalde kwartiertje pauze te laten vallen. In plaats van op toegevingen te rekenen door aan onderhandelde afbraak te doen, zouden de vakbondsverantwoordelijken beter inzetten op een informatiecampagne in de volledige sector. De aanvallen vandaag bij Delhaize kunnen morgen volgen bij Colruyt, Aldi en anderen. Als we niet samen strijd voeren om de slechtere voorwaarden in bepaalde paritaire comités op te trekken naar een eengemaakt statuut of om de gefranchiseerde winkels opnieuw in de ketens te reïntegreren zodat ook daar een syndicale afvaardiging kan toezien op de loon- en arbeidsvoorwaarden, dan dreigen we in verdeelde slagorde steeds verder weg te zakken. Tegenover een directie die van geen toegevingen wil weten, hebben we nood aan vertegenwoordigers die even vastberaden een eengemaakte strijd doorheen de hele sector organiseren!