Freya uit de bocht… wij betalen voor cadeau aan petroleumsector

Minister Freya Van Den Bossche is zwaar uit de bocht gegaan in het dossier van de "lening" van de petroleumsector aan de regering. Net voor de jaarwisseling leenden de grote petroleumbedrijven 100 miljoen euro aan de regering om zo de begroting in evenwicht te krijgen. De perceptie van een begroting in evenwicht zal nu opnieuw door ons betaald worden. De 100 miljoen wordt terugbetaald en wellicht met een intrest van 3% op 3 maanden, of 12% op jaarbasis. Aan dat tarief zal de overheid wel veel begadigden vinden voor leningen… Alleen komt de terugbetaling uit gemeenschapsmiddelen. Uit onze zakken dus.

De regering deed er eind vorig jaar alles aan om met een begroting in evenwicht te komen. Daarbij werd gesteld dat de bijdrage van de petroleumsector bedoeld was om het patronaat mee te laten betalen voor de energiecheques en de tegemoetkoming voor de dure olieprijzen. Dat was niet slecht gezien. De winsten van de oliemultinationals volgen de prijsstijgingen. Zo maakte BP in het derde kwartaal van 2005 25% meer winst dan in het tweede kartaal van datzelfde jaar. Vorig jaar boekte het bedrijf wereldwijd zo’n 12,4 miljard euro winst. De 5 grootste oliemultinationals behaalden in de eerste helft van 2005 samen een nettowinst van 43,47 miljard euro, een stijging van 30% in vergelijking met vorig jaar.

Het zou dan ook niet meer dan normaal zijn dat de oliesector een bijdrage betaalt om tegemoet te komen aan de stijgende prijzen voor stookolie en brandstof. De regering, met de sociaal-democraten voorop, haastten zich dan ook om de bijdrage van 100 miljoen euro van de sector voor te stellen als een sociale maatregel. De tegemoetkoming aan de bevolking, zal nu echter moeten betaald worden door de bevolking zelf.

Nu blijkt echter dat dit een leugen was. De verantwoordelijke minister, Freya Van Den Bossche, stelde ten onrechte dat het geld niet moest worden terugbetaald. Nu is het echter duidelijk dat dit wel het geval is. De 100 miljoen waren louter een lening. Bovendien werd de lening afgesloten met een niet oninteressante rentevoet. Na drie maanden is 3% verschuldigd. Met andere woorden met de regering dan 103 miljoen euro betalen. 3% op drie maanden komt overeen met 12% op jaarbasis. Een woekerrente!

Dat de overheid kunstgrepen uithaalt om de begroting in evenwicht te houden is algemeen geweten. Zo was er eerder de farce rond het Antwerpse justitiepalies en de absurde overname van het nog niet bestaande pensioenfonds bij de NMBS.

Dit falende beleid drijft op perceptie. De perceptie van de begroting in evenwicht betekent echter dat de totale uitgaven hoger liggen en dat dit moet worden betaald door de gemeenschap. Wij moeten met zijn allen opdraaien voor het stuntelen van de regering. Het patronaat vaart er wel bij en kan extra woekerwinsten binnenrijven op onze kosten.

De rechtse oppositie heeft een aantal kritieken op de unieke operaties in de begroting, maar enkel om te stellen dat de besparingen "duurzamer" moeten zijn. Dit bleek al bij de discussie over het Generatiepact: voor CD&V en VB ging dit niet ver genoeg. De begrotingskritiek van deze partijen past in hetzelfde kader. In plaats van eenmalige operaties, willen beide partijen een langduriger operatie. Waar alle traditionele partijen het wel over eens zijn, is dat bij alle besparingsoperaties moet worden betaald door de arbeiders en hun gezinnen.

Tegenover dit beleid is er nood aan een alternatief dat de belangen van de arbeiders en hun gezinnen centraal stelt. Een nieuwe arbeiderspartij zou het geld halen waar het zit: in de rijke zakken, bij ons valt immers niets meer te pakken.