Na de boetes wegens claxonneren, straks volledig feestverbod?

De uitbarsting van feestvreugde na de overwinning van de Rode Duivels tegen Rusland afgelopen zondag was opmerkelijk. In alle grote steden trokken jong en oud de straat op om te vieren en werden autokaravanen van claxonnerende feestvierders gevormd. Het leek alsof de wereldtitel al binnen was.

Maar niet iedereen deelde in de vreugde. Een aantal politici en stadsbesturen hebben moeite met de voetbalgekte. De N-VA liet aan de eigen verkozenen weten dat ze aan de media mogen verklaren dat de Rode Duivels goed bezig zijn, maar toch kon dit communicatiebevel niet wegstoppen dat de Vlaams-nationalisten verveeld zitten met de collectieve gekte die met een sterke tricolore saus wordt overgoten. Als ze ervan uitgaan dat iedere supporter een doorwinterde Belgicist is, getuigt dit vooral van weinig begrip voor het spel en alles wat er rond gebeurt.

Maar de symboliek ligt erg moeilijk voor de N-VA, net zoals voor het Vlaams Belang waar volgens voormalig parlementslid Wim Wienen een meerderheid voor Rusland supporterde (zie het artikel van het AFF hierover). Een zwart-geel-rood terras in Geel moest van de N-VA-burgemeester verdwijnen. In Antwerpen werd repressief opgetreden tegen toeterende supporters. Claxonneren mag enkel om andere weggebruikers te waarschuwen voor een gevaarlijke situatie en dus werden boetes van 55 euro uitgedeeld aan wie claxonneerde om de overwinning te vieren.

Voormalig vrederechter Jan Nolf was scherp voor deze boetes: “Dit is in mijn ogen misbruik van overheidsgeld. De inzet van politie, parket en de rechtbank kost handenvol geld. En op de koop toe bederven ze de pret.” De absurditeit van de boetes blijkt uit de verklaringen van verantwoordelijken van andere politiezones. In Gazet van Antwerpen verklaarde de commissaris van de zone Minos (Mortsel, Boechout, Borsbeek, Wommelgem en Wijnegem): “Wij hebben op voorhand zelfs besproken of we zelf niet mee konden gaan toeteren.”

De boete is dan wel geen onderdeel van de GAS-reglementering, maar het is duidelijk ook een wel bijzonder willekeurige beslissing om in de ene regio feesten na een sportieve overwinning wel toe te laten en in andere niet. In Antwerpen werd expliciet vermeld dat streng toegekeken werd op de as Stenenbrug-Rooseveltplaats. Dat hierdoor veel supporters van migrantenafkomst geviseerd werden, zal wel toeval zijn? Het repressieve optreden is een uitdrukking van de oprukkende neoliberale strafstaat waarin Big Brother toekijkt en elke gedraging die uit de band springt meteen bestraft. Wat is het volgende, een algemeen feestverbod in Antwerpen waarbij enkel een uitzondering wordt voorzien als het de grote leider in het stadhuis uitkomt? En waarbij het feesten dan nog beperkt wordt tot een zuinig glaasje azijn voor alle aanwezigen?