Your cart is currently empty!
Non profit betoogt morgen in Brussel
De non profit betoogt morgen in Brussel als onderdeel van het verzet tegen het Generatiepact en de aanvallen op het brugpensioen. wordt om 10u30 verzameld aan het kabinet van de Minister van Werk, Koningsstraat 180. We publiceren een gezamenlijk pamflet van BBTK, Algemene Centrale en het ACLVB. We zijn het niet met alles in dit pamflet eens (zo denken we dat een "bijsturing" van het Generatiepact niet volstaat en zijn we geen voorstander van een algemene sociale bijdrage), maar het pamflet legt wel goed uit wat er op het spel staat in de non profit sector en waarom de actie van morgen belangrijk is.
SOCIAL PROFIT
Het Generatiepact: een frontale aanval op de werknemers en werkneemsters
Pamflet van BBTK, ABVV Algemene Centrale en ACLVB
Binnenkort geen brugpensioenmogelijkheden meer!
In de ogen van de regering ben je maar beter geen verpleegster of opvoedster en heb je maar beter geen hogere studies gedaan …
Vandaag kan je genieten van een brugpensioen op 58 jaar en zelfs op 56 jaar (b.v. na 20 jaar nachtarbeid) Tegen 2012 en te beginnen vanaf 2008 wil de regering de vereiste loopbaanvoorwaarden om in het algemeen brugpensioenstelsel te kunnen stappen, gevoelig verhogen (zie tabel).
Een langere loopbaan eisen om op brugpensioen te kunnen gaan, bestraft vooral twee specifieke categorieën van werknemers.
Allereerst de vrouwen. Statistieken bewijzen immers dat vrouwen vaker dan mannen gebruik maken van deeltijds werk, loopbaanonderbrekingen en tijdskrediet. Dit is uiteraard het geval in de sociale sectoren en in de gezondheidszorg.
Vandaag hebben ze het dus al vrij moeilijk om de vereiste brugpensioenvoorwaarden inzake duur van de loopbaan te bereiken. Wanneer deze loopbaanvoorwaarden in 2008 nog opgetrokken worden, zullen ze haast niet meer op brugpensioen kunnen gaan – niet op 58 jaar en niet op 60 jaar. In deze context wordt ook de kwestie van de « gelijkstellingen » steeds belangrijker. Ter herinnering : dit is een mechanisme waarmee – ter vaststelling van het aantal loopbaanjaren – een aantal periodes van schorsing en/of onderbreking van de arbeidsovereenkomst gelijkgesteld kunnen worden met activiteitsperiodes. In het algemeen brugpensioenstelsel mogen de vereiste 25 loopbaanjaren momenteel 3 « gelijkgestelde » jaren bevatten (en nog eens drie jaren om een tweede kind op te voeden). De regering voorziet echter geen verhoging van het aantal « gelijkstelbare » jaren, hoewel het aantal vereiste loopbaanjaren wél opgetrokken wordt.
Vooral deeltijds werkende vrouwen worden hierbij geviseerd. Hun loopbaanjaren worden immers naar rato van hun arbeidsduur berekend. Grosso modo wordt één halftijds werkjaar voor de berekening van de loopbaan gelijkgesteld met een half activiteitsjaar. De regering behoudt de 13 mogelijke jaren gelijkstelling in de industriële sectoren, maar verhoogt het plafond van 3 jaren in het algemeen stelsel, dus in onze sectoren, niet. Wetende dat er in de industriële sectoren weinig vrouwen werken, komt dit beleid erop neer dat de bestaande discriminatie van vrouwen nog wordt aangescherpt.
Wij willen:
> dat het aantal « gelijkgestelde » jaren die in aanmerking worden genomen bij de berekening van de loopbaanduur, wordt verhoogd ;
> dat de loopbaan en gelijkgestelde periodes in aantal dagen en niet langer in aantal jaren worden uitgedrukt (de berekening in dagen zal de deeltijdse werknemers minder benadelen) ;
> dat de « gelijkgestelde » jaren in een menu worden geplaatst waar niet enkel de jaren werkloosheid en onvrijwillig deeltijds werk, de periodes van tijdskrediet en loopbaanonderbreking in zitten, maar ook de studiejaren na 20 jaar
Een tweede categorie die het slachtoffer is van discriminatie : mensen die verder studeren met het oog op een hoge scholing en die pas na de leeftijd van 20 jaar op de arbeidsmarkt terechtkomen. Aangezien het aantal vereiste loopbaanjaren voor het algemeen stelsel opgetrokken wordt, zullen de meeste werknemers met hogere studies nauwelijks nog toegang kunnen krijgen tot het brugpensioen op 58 jaar en zelfs op 60 jaar. Dit geldt opnieuw voor een groot deel van de werknemers in de Social Profit.
Dus : als je verder hebt gestudeerd en als je dan ook nog eens vrouw bent… vergeet het brugpensioen dan maar. Er bestaat wel degelijk een alternatief voor deze onaanvaardbare maatregelen, namelijk een uitbreiding van de « gelijkgestelde » periodes (de periodes waarin men niet werkt, maar die wel in aanmerking worden genomen bij de berekening van de vereiste loopbaanduur om op brugpensioen te kunnen gaan).
Momenteel is dit niet het geval in de Social-Profitsector.
De « zware beroepen »
Wij eisen dat de Social-Profitsector in zijn geheel als dusdanig erkend zou worden. Dan zouden we ons brugpensioen kunnen behouden na een loopbaan die door iedereen als bijzonder “zwaar” wordt erkend:
– buitensporige flexibele uurroosters, ploegenarbeid, nachtarbeid, thuiswachten,…
– begeleiding van zieken, bejaarden, stervensbegeleiding, probleemjongeren, gehandicapten, drugsverslaafden, jonge kinderen
Zoveel aandacht, verantwoordelijkheid, waakzaamheid, burn-outs, rugklachten, stress… en dan nog zijn dit geen zware beroepen???
Brugpensioenmogelijkheden (algemeen stelsel):
Tijdskrediet
In onze sectoren is het onaanvaardbaar dat de regering de vervangingsplicht bij tijdskrediet heeft afgeschaft en dat de werkgevers in sectoren zoals de ziekenhuizen, ROB/RVT’s en andere al jarenlang weigeren om een CAO te ondertekenen die deze vervanging bepaalt. Terwijl wij strijden om de werklast te verminderen, om de regering ervan te overtuigen dat er meer banen moeten komen, gebruiken de werkgevers dit middel eens te meer om “besparingen te doen” ten koste van het personeel.
Wij eisen een vervangingsplicht in de sectoren waar deze regel niet bestaat (wetende dat het tijdskrediet vanaf 50 jaar meestal definitief is).
Jongerentewerkstelling: concrete banen a.u.b.!
Om de sociale zekerheid te kunnen financieren en de pensioenen en andere uitkeringen betaalbaar te houden, is er nood aan meer werkgelegenheid. Maar het is niet door de oudere werknemers te bestraffen dat we meer banen gaan scheppen. En zeker niet onder de jongeren waarvan er bijna 150.000 werkloos zijn. De regering stelt als belangrijkste maatregel voor de jongerentewerkstelling een vermindering van de sociale bijdragen op de jongerenbanen voor. Maar er zijn al jarenlang heel wat bijdrageverminderingen « voor de werkgelegenheid » doorgevoerd (meer dan 5 miljard euro in 2005 !) zonder dat dit noodzakelijk aan de tewerkstelling werd gekoppeld. En als de werkloosheid daardoor verminderd was, zouden we het wel weten…
In de Social Profit kan elke sociale-bijdragevermindering banen scheppen. De sector heeft dit aangetoond via de Sociale Maribel. De SP-sector is een uitstekende plaats voor het scheppen van tewerkstelling. Hier wordt deze werkelijk gecreëerd, het is geen gebakken lucht of een buitenkansje voor de werkgevers en bovendien worden zo de dienstverlening aan de gebruikers en de arbeidsvoorwaarden van het aanwezige personeel verbeterd.
Wij willen:
> dat de lastenverlagingen in de Social-Profitsector omgezet worden in nieuwe jongerenbanen, dat het systeem van de sociale Maribel dat zijn diensten heeft bewezen (+ 12.000 voltijdse equivalenten sinds 1998 en het kan nog beter) uitgebreid wordt;
> dat werkgevers verplicht worden werknemers in tijdskrediet of met een zogenaamde landingsbaan te vervangen.
Financiering van de sociale zekerheid
Als werknemers in de sociale en gezondheidssectoren zijn wij bevoorrechte getuigen van de doeltreffendheid van het solidariteitssysteem dat de « SOCIALE ZEKERHEID » is.
Jammer genoeg zijn wij ook even bevoorrechte getuigen als het systeem niet werkt of niet meer efficiënt of toegankelijk is. Alle toegekende lastenverlagingen roepen vragen op over de financiering van de sociale zekerheid. Het onrechtvaardige fiscale beleid van de regering mag de financiering van de Social-Profitsectoren – privé of publiek- niet in gevaar brengen. Als werknemers in de sociale en gezondheidssectoren eisen wij luidop de nodige middelen om ons gezondheidssysteem te ontwikkelen en een echte aanpassing van de pensioenen aan de levenskost. Daarom steunen wij de eisen van onze vakbonden om een algemene sociale bijdrage in te voeren waardoor alle inkomens, en niet enkel de inkomens uit arbeid, solidair zijn.
Samen met de werknemers van de andere sectoren – omdat het ook onze zaak is – willen wij nog meer bijsturingen. Wij hebben concrete voorstellen.
Wij zullen deelnemen aan de acties van 8 december.
Massale bijeenkomst van de werknemers van de SOCIAL PROFIT
Voor het kabinet van de Minister van Werk
Koningsstraat nr. 180
10.30 u.