De kapitalistische crisis verscherpt de sociale problemen. Onderwijs, huisvesting, kinderopvang, de wachtlijsten en tekorten stapelen zich op naargelang de besparingsoperaties elkaar opvolgen. Bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen vielen nochtans heel wat mooie beloften te noteren. LSP wees er toen al op dat er meer middelen zouden nodig zijn en dat de beloften niet zouden gehouden worden.
Artikel door Nicolas M (Brussel) uit de aprileditie van ‘De Linkse Socialist’. Foto: protestactie in Elsene eind maart
In Brussel voerden we campagne met de eenheidslijsten ‘Gauches Communes’. We stelden toen dat er in Brussel evenveel aanvragen voor een sociale woning zijn als het aantal dergelijke woningen dat vandaag bestaat. Er moet dus een verdubbeling van het aantal sociale woningen komen, zonder rekening te houden met gezinnen die zelfs de moeite niet nemen om een aanvraag in te dienen.
Wij verzetten ons overigens tegen de tendens om enkel over ‘publieke huisvesting’ te speken in plaats van over sociale woningen. Het doel hiervan is om ook via publieke financiering rijkere lagen aan te trekken om de armsten weg te duwen. Er is een sociaal aanbod nodig voor wie dit het hardste nodig heeft.
Tussen 2006 en 2012 heeft de PS in St Gillis amper 120 sociale woningen gecreëerd, terwijl de nood veel groter is. In oktober 2012 beloofde de PS nogmaals 120 ‘gemeentelijke’ woningen. In de gemeente zijn er 3.000 sociale woningen extra nodig om aan de vraag te voldoen en de prijzen in het algemeen naar beneden te halen.
Cathy Marcus (PS, waarnemend burgemeester) verklaarde op een publieke bijeenkomst dat er als gevolg van de besparingsinspanningen geen middelen zijn voor een nieuwe school in St Gillis, maar dat “prefab klassen een voldoende alternatief vormen”. Prefabklassen vormen alleszins geen maatregel die kwaliteitsvol onderwijs stimuleert. Tijdens de campagne beloofde de PS nog 1.000 nieuwe plaatsen op school tegen 2016. De PS had de toename van het aantal schoolkinderen overigens kunnen voorzien, de partij is al sinds de jaren 1980 aan de macht in St Gillis. Wij eisen de creatie van vier nieuwe scholen om het plaatsgebrek op te vangen. Dat zou alvast vermijden dat het onderwijs in de greep van de private sector geraakt.
Het programma van de PS bij de verkiezingen beloofde ook de creatie van een aantal jobs bij de gemeente. Het besparingsproject in Elsene geeft een andere tendens aan: daar worden onzekere contracten gestimuleerd terwijl vaste jobs verdwijnen. Er zijn degelijke en stabiele jobs nodig om een toekomst te kunnen uitbouwen. Een plan van sociale woningen en extra scholen zou werk creëren in de bouwsector, het onderwijs en de openbare diensten.
Vandaag is de vraag niet langer of de PS in St Gillis haar beloften zal houden. Dat zal niet gebeuren. Daarbij wordt terug gegrepen naar het argument dat de PS nu eenmaal in een coalitie zit en rekening moet houden met de algemene besparingspolitiek. Dat was alvast het antwoord toen gevraagd werd naar de gebroken belofte om vanaf 2013 een gratis parkeerkaart in te voeren. Nochtans beschikt de PS over een absolute meerderheid in St Gillis en is het mogelijk om de beloften na te komen. Dat is een kwestie van politieke keuzes, waarbij moet gestreden worden voor de nodige middelen.
In Elsene heeft Gauches Communes reeds actie gevoerd tegen het besparingsbeleid dat al concrete vormen aanneemt. In St Gillis werd de begroting op 21 maart voorgesteld. De meerderheid was trots omdat er 60 plaatsen zouden bijkomen in de kinderopvang, terwijl er 750 kinderen op de wachtlijst staan. Zelfs dergelijke beperkte maatregelen zullen mogelijk geen stand houden eens de begrotingsdiscipline wordt aangescherpt. Er is nood aan een massaal publiek investeringsplan om de noden aan te pakken!