Duferco, NMLK: vechten voor iedere job!

Afgelopen donderdag werd bij de staalbedrijven NLMK en Duferco een herstructurering aangekondigd. Het plan voorziet in het afvloeien van zowat de helft van de personeelsleden, het gaat om 601 jobs die bedreigd zijn. De arbeiders gingen over tot spontane werkonderbrekingen om te protesteren tegen deze beslissing, maar er kwam vooralsnog geen offensief actieplan. In de komende dagen volgen er onderhandelingen met de directie en ook een algemene personeelsvergadering.

Door Pierre (Namen)

Terwijl de politici ons enkele maanden geleden nog wilden laten geloven dat de Belgische economie op weg naar herstel was en dat de moeilijkste momenten achter de rug lagen, weten we intussen wel beter. De afgelopen weken regende het aankondigingen van collectieve afdankingen. De lijst wordt lang en blijft aangroeien: Ford Genk, HP, Photohall,… Daar komen nu ook NLMK en Duferco bij. Geen enkele sector en geen enkele regio blijft gespaard.

De gevolgen blijven niet beperkt tot de directe ontslagen, er komen een pak jobs bij onderaannemers bij alsook bij handelszaken in de regio. Bovendien zorgt elk jobverlies ook voor minder inkomsten voor de lokale, regionale en federale autoriteiten. De gemeenschap moet hierdoor besparen. Het is een vicieuze cirkel waarop de politici geen enkel antwoord hebben.

De afdankingen worden gerechtvaardigd door de ineenstorting van de vraag op de kapitalistische markten. Als de bedrijven grote winsten maken, dan verdwijnt dat geld in de zakken van de aandeelhouders. Als ze verliezen maken, wordt bij de gemeenschap aangeklopt. Als de winsten dreigen te dalen, worden arbeiders afgedankt en wordt de schuld naar hen doorgeschoven. “Te hoge loonkosten” worden dan ingeroepen, over de hoge productiviteit van de Belgische arbeiders wordt doorgaans zedig gezwegen in patronale kringen. Iedere gelegenheid wordt aangegrepen om verder te besparen op onze levensstandaard.

De enige oplossing is een democratisch geplande economie waar de winsthonger van een kleine minderheid wordt uitgeschakeld en niet langer de levensstandaard van duizenden anderen naar beneden kan trekken. We zullen dit niet van vandaag op morgen bekomen en al zeker niet met de partijen die vandaag aan de macht zijn. We moeten bouwen aan een krachtsverhouding om het behoud van alle jobs te eisen en dit koppelen aan de eis van de nationalisatie van bedrijven die tot collectieve afdankingen overgaan. Deze strijd moeten we verbinden met alle arbeiders wiens toekomst onder vuur wordt genomen. Op de betoging van de arbeiders van Ford Genk op 11 november kunnen de arbeiders van verschillende getroffen bedrijven bijeen komen. En waarom wordt van de Europese actiedag van 14 november geen gebruik gemaakt om te gaan naar een echte Europese algemene staking?