Geen plakborden in Antwerpen

Het Antwerpse stadsbestuur wil geen plakborden plaatsen tijdens de komende gemeenteraadsverkiezingen. Er wordt gesteld dat de plakborden papierverspilling opleveren alsook sluikstort en overlast bij overplakken. Het voorstel om met het stadsbestuur zelf de plakborden in handen te nemen en alle partijen op deze manier gelijke toegang tot de borden te verlenen, was volgens het bestuur niet haalbaar wegens te weinig personeel.

Om mensen die op het verkeerde ogenblik op een bankje zitten een GAS-boete te geven, is er wel personeel in Antwerpen. Om activisten van Occupy te vervolgen en een boete op te leggen als ze met stoepkrijt op de Groenplaats bezig zijn, is er evenmin een gebrek aan personeel. Om de partijen die aan de gemeenteraadsverkiezingen de kans te geven om hun standpunten naar buiten te brengen, is er geen personeel. Dat zegt veel over waar de prioriteiten vandaag gelegd worden.

In een persbericht van Rood! (lees het bericht op de site van Rood!-Antwerpen) verklaarde lijsttrekker Ivo Janssen: “De gemeenteraadsverkiezingen worden zowel door de ‘stadspartij’ als door N-VA als ‘overbodig, maar verplicht’ beschouwd. Men wil dan liefst niet teveel stoorzenders in een campagne. Wil men daarom een campagne die enkel en alleen via de ‘mainstreammedia’ – die niet voor iedereen toegankelijk zijn – verloopt?” Lijstduwer Erik De Bruyn voegde daaraan toe: “Gemeentediensten kunnen netjes de borden beplakken en allerlei plakoorlogen vermijden. Deze regeling bestaat reeds in veel gemeenten. De argumentatie dat de gemeentediensten hiervoor onderbemand zijn en tijdelijke aanwervingen niet overwogen worden zegt veel over het personeelsbeleid van de stad. Voor de organisatie van evenementen, in de eerste plaats bedoeld voor toeristen, wordt op geen euro gekeken, voor de organisatie van een verkiezing kan geen euro meer besteed worden…”

De sperperiode vlak voor de verkiezingen wordt nu door de grote partijen omzeild door al vroeger uit te pakken met grote tot supergrote affiches. De kanjers die De Wever liet plaatsen aan de Schoenmarkt vormen daar een voorlopig hoogtepunt van. Ongetwijfeld kan het nog groter en duurder. Op deze manier komen we snel tot Amerikaanse toestanden waarbij de partij die het meeste geld heeft de verkiezingen wint. Niet de stembus maar de collectebus is dan beslissend.

De toegang tot televisiespelletjes en media speelt daarbij een belangrijke rol. Dat was ook voor De Wever de toegangspoort tot de subsidiestroom naar zijn partij. Dat hij zichzelf op ettelijke vierkante meters spandoek kan tentoonstellen, heeft hij te danken aan de gemeenschapsmiddelen die hij opstrijkt. Zo’n politicus durft het aan om werklozen van hangmatgedrag te beschuldigen en met de vinger te wijzen omdat ze de gemeenschap geld kosten, ook al kost hij de gemeenschap zelf veel meer dan een werkloze.

Rood! protesteerde tegen de afschaffing van de plakborden in Antwerpen. De linkse lijst, waar LSP aan meewerkt, eist gelijke toegang tot de media, gelijke financiering en plafonnering van uitgaven, verzegelde plakborden met gelijke aanwezigheid van alle partijen en lijsten en geen verhulde commerciële reclame tijdens de sperperiode. Zal de stad Antwerpen haar eigen communicatiemiddelen – zoals het huis-aan-huisblad ‘De Nieuwe Antwerpenaar’ – openzetten voor een gelijke toegang van alle lijsten? Zal er bij de lokale televisie ATV op aangedrongen worden om aan alle lijsten evenveel tijd te geven in debatten?

Dat zijn zaken waar noch de huidige grootste partij – de stadspartij van burgemeester Janssens – noch de komende grootste partij – de lijst De Wever – wakker van liggen. Zij willen de verkiezingsstrijd beperken tot een duel tussen twee leden van de huidige meerderheid. Pottenkijkers willen ze daarbij vermijden. Voor de linkerzijde zal het er op aankomen om zoveel mogelijk op directe wijze campagne te voeren: deur-aan-deur, op de markten, op straat,… – in de hoop dat zoiets niet tot GAS-boetes zal leiden – waarbij we de fundamenten leggen voor een linkse oppositie tegen het beleid.