Frankrijk. Welke discussies moeten voorrang krijgen in de NPA?

Bij de oprichting van de Nieuwe Antikapitalistische Partij (NPA) kreeg dit initiatief een brede steun van militanten en activisten met diverse achtergronden. Het was erg positief en het toonde de zoektocht naar een alternatief alsook het potentieel voor een partij die het echt opneemt voor de arbeiders en hun gezinnen.

Artikel door Rachel uit de decembereditie van L’Egalité, krant van Gauche Révolutionnaire (Frankrijk)

[box type=”shadow” align=”alignright” width=”100″]

Lees ook:

• NPA trekt naar presidentsverkiezingen met nieuwe kandidaat (augustus 2011)
• Regionale verkiezingen tegen achtergrond van crisis en aanval op pensioenen (maart 2010)
• NPA gelanceerd, partij moet zich richten op strijd (maart 2009)

[/box]

Overal in Europa zien we besparingsplannen die elkaar snel opvolgen en steeds drastischer worden. Er zijn natuurlijk nationale verschillen, maar de algemene tendens is dezelfde. Ook Frankrijk blijft niet gespaard en er groeit een woede en een radicalisering onder de bevolking die nog steeds geen instrumenten heeft om zich te organiseren. De NPA slaagt er niet in om deze lagen te bereiken. De partij heeft het moeilijk om een bredere laag van de bevolking te bereiken en om de politieke oppositie te vormen waar zo sterk nood aan is. Van waar komen die problemen met de NPA?

Grondige discussie over programma nodig

Een massale partij kan bredere lagen organiseren als ze er in slaagt om een duidelijke politieke visie naar voor te brengen. Op dat vlak zijn er wel wat problemen bij de NPA. In de hoop daarmee de eenheid van de partij te bewaren, kiest de huidige leiding er voor om het politieke profiel van de NPA wel bijzonder beperkt te houden en om de deuren voor constructieve discussies te sluiten. Politieke verduidelijking is nochtans essentieel en kan enkel op basis van grondige discussies, gezamenlijke activiteiten, regelmatige evaluaties,… en dit op alle niveaus van de partij. Enkel op die basis kan een gemeenschappelijk politiek profiel worden opgebouwd met een democratisch uitgewerkt programma.

Vandaag zit de NPA nog steeds in een crisis op het vlak van politieke oriëntatie, de meningsverschillen blijven erg groot. De meningen lopen zo ver uiteen dat het de partijwerking lam legt, alle aandacht gaat naar de confrontaties tussen de verschillende fracties. De toekomst van de partij is bedreigd. Het aantal actieve leden blijft maar dalen en de NPA verliest onophoudelijk aan politieke zichtbaarheid en aan militante activiteit. Het wordt hoog tijd om daar verandering in te brengen.

Discussies over verkiezingen mogen niet alles blokkeren

De meningsverschillen over de oriëntatie van de partij blijken vooral op het electorale terrein. De verschillende opvattingen gaan terug op een andere visie op het concept van de partij die we willen opbouwen. Wij hebben met Gauche Révolutionnaire steeds gesteld dat het nodig is om de discussie te voeren over welk soort partij we willen. Maar sinds de oprichting van de NPA gaan alle discussies over electorale kwesties, waardoor verkiezingen voor sommigen meer zijn dan een tactische kwestie en een strategie tot opbouw van de partij werden. Dat zagen we bij de Europese verkiezingen, vervolgens de regionale verkiezingen en vandaag bij de voorbereiding van de presidents- en parlementsverkiezingen. We worden ondergedompeld in discussies en debatten over de houding tegenover de verschillende linkse krachten en dat is het enige waar de NPA nog mee bezig is.

Het kan belangrijk zijn om te discussiëren met krachten links van de PS, maar als er akkoorden worden gesloten moet dit er vooral op gericht zijn om de arbeiders en jongeren te versterken in hun strijd tegen de regering en het patronaat. Zeker op dit ogenblik ontbreekt het niet aan stakingen en strijdbewegingen die moeten ondersteund worden. Eventuele allianties moeten afhankelijk worden gemaakt van de gemeenschappelijke belangen van de arbeiders, jongeren en werklozen en de reële aanwezigheid in de strijdbewegingen.

Tegelijk mag de verkiezingscampagne die de NPA zal opzetten om de kandidatuur van Philippe Poutou te ondersteunen niet ontdaan worden van een politieke basis. Zelfs een campagne met enige zichtbaarheid zal geen tweede adem geven aan de NPA. De campagne moet immers een verlengstuk zijn van onze dagelijkse strijd tegen de besparingen en tegen de asociale maatregelen die ons in naam van de crisis worden opgelegd: afdankingen, aanvallen op de arbeidsvoorwaarden, aanvallen op de pensioenen, afbraak van de openbare diensten, toename van racisme,…

In de plaats van alle energie te steken in discussies over allianties en verkiezingen, zou de NPA eerder moeten discussiëren over hoe de strijd tegen de besparingen kan worden versterkt en hoe in die strijd een socialistisch alternatief op het kapitalisme naar voren kan gebracht worden. Het is rampzalig dat duizenden jongeren en werkenden die revolteren tegen de onrechtvaardigheid van dit systeem over geen politiek verlengstuk beschikken om zich te organiseren, een socialistisch alternatief uit te bouwen en de strijd tegen het kapitalisme op een efficiënte manier aan te gaan.