Tag: zonnepanelen

De crisis rond de zonnepanelen ondermijnt eens te meer het energiebeleid van de Vlaamse regering en bij uitbreiding de volledige Vlaamse regering. Die was niet in staat om de woonzorgcentra te beschermen tegen de pandemie, faalt al jaren in de zorgsector en ook rond het energiebeleid. Er is de noodzaak van vergroening, maar de regering weigert om dit op planmatige wijze te doen en bovenal is er een weigering om ook maar een beetje aan de belangen van de grote bedrijven te raken.

De Vlaamse regering stimuleerde de plaatsing van zonnepanelen door middel van subsidies en  nadien met een stelsel van terugdraaiende teller. Dat stelsel werd in het leven geroepen om de bevolking te overtuigen om zonnepanelen te plaatsen. Velen deden dit uit ecologische overwegingen, maar natuurlijk spelen financiële aspecten ook mee bij dergelijke investeringen. Dat de regeling van de Vlaamse regering omtrent de terugdraaiende teller mogelijk geen stand zou houden voor het Grondwettelijk Hof, was van bij het begin duidelijk. De Vlaamse regering zette toch door: een sterke uitbreiding van het aantal zonnepanelen was noodzakelijk bij gebrek aan voldoende andere maatregelen om de energie te vergroenen. De vernietiging van de maatregel van de Vlaamse regering rond de terugdraaiende teller treft tienduizenden gezinnen die dachten dat de beloften van de regering ook effectief zouden gehouden worden.

De Vlaamse regering trekt een half miljard euro uit om de eigenaars van zonnepanelen te compenseren. Dit komt bovenop de 30 miljard die al geïnvesteerd zijn in groene energie. Een groot deel van die middelen ging naar de eigenaars van megaparken met zonnepanelen (zoals Fernand Huts en tal van andere bedrijfsleiders) en de grote elektriciteitsproducenten. Dat is tekenend voor het falen van het ‘groene kapitalisme’: vergroening van energie zonder dat de gemeenschap zeggenschap heeft over de volledige energiesector, leidt tot gegraai door sommigen en accidenten bij de rest. Heel wat mensen zijn dan ook terecht kwaad omdat ze belazerd werden.

Er zijn verschillende initiatieven om naar de rechtbank te stappen om een volledige schadeloosstelling van de Vlaams eregering te bekomen. Dat is nuttig, maar het wordt best gekoppeld aan de eis van een energiesector in publieke handen. Dan is een democratische planning mogelijk om op basis van de technologische mogelijkheden, de bereidheid van brede lagen van de bevolking om een rol te spelen en de noden rond zowel energie als milieu centraal te stellen. We mogen ons niet laten verdelen tussen mensen die zonnepanelen plaatsten en zij die dit niet deden (of er niet de middelen voor hebben). Het probleem zit niet bij onze buren met zonnepanelen, maar bij een energiesector waarin private winsten alles bepalen en een overheid die een steeds groter deel van de elektriciteitsfactuur bepaalt.