Tag: PFK

Ook onder studenten probeert N-VA iedere oppositie tegen het asociale beleid van de rechtse regeringen monddood te maken. De Actief Linkse Studenten die mee het verzet organiseren tegen de besparingen in het onderwijs en een erg actieve rol spelen in het meetrekken van jongeren in het syndicale actieplan werden in de aanloop naar de algemene staking door het Politiek Filosofisch Konvent (PFK) uitgesloten. Het excuus? Dat ALS niet genoeg activiteiten zou georganiseerd hebben… Iedereen weet dat dit een drogreden is. De ware reden moet net bij de actieve rol van ALS in het verzet tegen de rechtse regeringen gezocht worden. Dat dit verzet op een brede steun en sympathie kan rekenen, leidt tot frustratie. Onder aanvoeren van Jong N-VA en KVHV (waar ook heel wat N-VA’ers actief zijn) werd ALS hierom uitgesloten. In het PFK zijn er geen twee democratieën, er is zelfs niet één democratie. Wie buiten de krijtlijnen van het regeerakkoord kleurt, wordt meteen uitgesloten. Hieronder de reactie van ALS-Gent op deze beslissing.

Op de vergadering van het Politiek Filosofisch Konvent (PFK) van de UGent op 11/12 werd een aanval ingezet tegen de Actief Linkse Studenten (ALS). Dit gebeurde onder leiding van het extreemrechtse Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond (KVHV) en Jong N-VA. Het resulteerde in de uitsluiting van ALS uit het PFK waardoor ALS haar recht om de universitaire gebouwen te gebruiken en de beperkte subsidies van de UGent verliest.

De rechtse verenigingen in het PFK, onder leiding van het KVHV, beweerden dat ALS het afgelopen kalenderjaar niet genoeg activiteiten organiseerde om haar erkenning te behouden. Van de 25 ingediende activiteiten werden maar er maar 7 aanvaard (te weinig om de vereiste 10 te halen). De meerderheid om het activiteitenverslag van de ALS niet te aanvaarden werd gevormd door KVHV, LVSV (liberalen), Jong N-VA, CDS (christendemocraten), NSV (Nationalistische Studentenvereniging) en GPS (Studentenpastoraal Gent). ALS, Comac (jongerenorganisatie van de PVDA), Jong-Groen, ‘t zal wel gaan (humanisten) en Minos (de Europese studentenvereniging) stemden tegen de uitsluiting. Er waren twee onthoudingen. De argumentatie luidde dat ALS te weinig politieke en openbare activiteiten zou hebben georganiseerd en bij een heel aantal activiteiten niet kon bewijzen (met pamfletten en foto’s) dat ze die zelf had georganiseerd. Vermoeden van onschuld is blijkbaar een onbekend begrip in het PFK. Hoewel de Jong Europese Federalisten ook voor het tweede jaar op rij niet in orde waren met hun verslag, was het geen enkel probleem om hen, zonder enige sanctie, gratie te verlenen.

Naast de letter van de regel treedt rechts hier ook de geest van de regel met de voeten. Een activiteitenverslag moet goedgekeurd worden om aan te tonen dat erkende organisaties voldoende bijdragen aan het politieke leven op de universiteit. Weinig studenten zullen vandaag ontkennen dat ALS één van de meest actieve verenigingen in Gent is. We zijn sterk aanwezig in het studentenprotest tegen de besparingen in het onderwijs, waren een drijvende kracht in het protest tegen de GAS-boetes, organiseren met de anti-NSV betoging jaarlijks de grootste antiracistische betoging in het land en hebben wekelijks stands aan verschillende faculteiten. Deze aanval is duidelijk een politieke aanval tegen ALS en bij uitbreiding de hele linkerzijde en alle linkse studenten.

Hiermee is rechts, en met name het KVHV, niet aan haar proefstuk toe. Toen op de week tegen racisme van COMAC vorig jaar een aantal extreemrechtse leden van KVHV (waarvan één ook lid van Jong N-VA) de toegang werd geweigerd wegens provocaties, probeerde rechts in het PFK hen ook al uit het Konvent te gooien. Het bleef toen bij een verlies van stemrecht. Nadat het Verbondshuis van het KVHV werd beklad, probeerde het KVHV om via een valse verklaring bij de politie de schuld op ALS af te schuiven. KVHV beweerde dat ze ALS-voorzitter Koerian Verbesselt herkenden als de dader terwijl hij kon bewijzen dat hij op dat ogenblik in Limburg was op het zomerkamp van ALS. Vorig jaar publiceerde KVHV Gent ook al valse aantijgingen, toen tegen COMAC, naar aanleiding van het bekladden van hun lokaal. Daarnaast werd in het PFK rond verschillende futiliteiten geprobeerd om ALS en andere linkse organisaties monddood te maken. Rechts gebruikt bureaucratische manoeuvres om een politiek gevecht tegen links te voeren.

Enerzijds heeft rechts een versterkt zelfvertrouwen gekregen door de electorale vooruitgang van de N-VA en de vorming van een rechtse regering. Anderzijds stellen ze vast dat er steeds meer sociaal protest komt tegen de asociale agenda die zij en hun moederpartijen verdedigen en dat deze ‘rechtse droomregering’ wel eens een erg kort leven beschoren zou kunnen zijn. Zeker wat betreft de verhoging van het inschrijvingsgeld staan rechtse clubs als het KVHV zeer geïsoleerd, met een zeer grote meerderheid van de studenten die tegen de verhoging gekant is terwijl zij net voorstander zijn. Als een kat in het nauw halen ze uit naar iedereen die mee het verzet organiseert tegen hun Thatcheriaanse regeringen. ALS bracht dit semester alleen al duizenden mensen op straat tegen de asociale maatregelen van deze regering en is een belangrijke voortrekker van dit verzet aan de UGent.

De verschillende rechtse verenigingen zijn bang van de stakingsbeweging en proberen waar mogelijk ze te discrediteren en ondermijnen. N-VA en Open VLD gaan vandaag steeds meer frontaal in de aanval. Zo wil Jan Jambon het stakingsrecht aan banden leggen. Hun studentenorganisaties doen op lokaal niveau net hetzelfde. Enerzijds gebruiken ze ‘mediagenieke’ acties en campagnes via sociale media om te proberen de steun voor de stakingsbeweging te ondermijnen. Zo richtte KVHV-Gent de groep “Wij staken niet mee op” en stichtte Open VLD Jong de “Werkbond”. Anderzijds experimenteert KVHV met een directere aanpak om sociaal verzet te breken. Tijdens de regionale staking in Oost-Vlaanderen werd een groep leden van het KVHV herkend terwijl ze provoceerden aan een stakerspiket aan station Gent-Sint-Pieters zowel op zondagavond als op maandag. Ze probeerden er mensen te intimideren met scheldpartijen, agressieve slogans, waterballonnen en door individuen al schreeuwend te achtervolgen naar hun wagen. Dit soort praktijken zijn absoluut onaanvaardbaar en overigens ook in strijd met de regels voor een door de universiteit erkende studentenorganisatie. Het geeft bovendien aan hoe rechts het ‘debat’ wil voeren. ALS stond aan de andere kant en was op het piket aan het station aanwezig tijdens de algemene staking. We betuigden er de solidariteit van de meerderheid van de studenten.

Het is in de Belgische geschiedenis wel vaker voorgekomen dat wanneer Vlaamsnationalisten aan de macht komen, democratische rechten met de voeten getreden worden. De N-VA en de aan hen gelieerde studentenorganisaties plaatsen zich gretig in deze traditie. Erg verrast zijn wij daar niet over. Maar welk signaal zendt CDS naar de tienduizenden ACV- en ACW-militanten die actie voeren? Ze keren zich expliciet tegen een van de studentenorganisaties die op een actieve en enthousiaste wijze het sociaal verzet vorm helpt te geven. Aan de piketten werd ALS overigens enthousiast onthaald, zowel door ABVV als ACV-militanten. Ook moeten we vragen welk signaal de Jong Socialisten dachten te geven aan de ABVV-militanten door zich te onthouden in deze stemming? Ook hier valt de oppositie van SP.a tegen het rechtse bewind wel heel erg zwak uit. Van een organisatie die zich meent te verzetten tegen de besparingen van deze regering mag je toch minstens verwachten dat ze een organisatie die dat ook doet steunt tegen rechtse aanvallen? Met een stemverhouding van zes tegen vijf, is de verantwoordelijkheid van de Jong Socialisten bijzonder groot.

Het beste antwoord op de agressie van de regering en het patronaat is om onze strijd nog beter te organiseren en op een nog massaler schaal te voeren. De ALS staan voluit achter de stakingsbeweging en zullen alles in het werk stellen om ze verder uit te bouwen. Zo lagen de ALS aan de basis de scholierenactiecomités die dit semester in Gent al talloze acties tegen besparingen organiseerden, waaronder een erg geslaagde scholierenstaking met meer dan 800 deelnemers. Daarnaast zijn wij actief in de studentenactiecomités tegen besparingen. Op ons initiatief werd zo onder andere een solidariteitspiket met het personeel gezet aan de Blandijn op de regionale staking van 1 december. Samen met de scholierenactiecomités, JOC, USE en FGTB Jeunes trokken we met een grote jongerendelegatie de nationale vakbondsbetoging van 6 november.

Het KVHV en rechts hopen met bureaucratische achterkamerpolitiek de inhoudelijke confrontaties uit de weg te gaan en een actieve factor in het verzet te muilkorven. ALS zal zich hier niet door laten intimideren. We zullen ons met evenveel enthousiasme als voorheen in de uitbouw van het sociaal verzet gooien om de rechtse regeringen en het besparingsbeleid weg te staken. We zullen ook alle middelen die we ter beschikking hebben gebruiken om de uitsluiting aan te vechten en roepen al onze partners en sympathisanten dan ook op om ons hierin te steunen.