NL Socialisme

Tag: Maleisië

  • [Interview] Het einde van het eenpartijstelsel in Maleisië?

    Sinds de onafhankelijkheid van de Britse kolonisatoren werd Maleisië bestuurd door het Nationaal Front (BN). Met de 14de verkiezingen die plaatsvonden in mei van dit jaar kwam daar een einde aan. De oppositie die zich verenigde in de ‘Partij van de Hoop’ (PH) haalde het. Een reeks afsplitsingen en corruptieschandalen maakten het voor de BN moeilijk om te overleven. Betekent dit het einde van het eenpartijstelsel in Maleisië? Mogelijk wel, maar helemaal zeker is het niet. We spraken er tijdens de jaarlijkse zomerschool van het CWI eind juli over met Yuva Bulan, een van de organisatoren van Sosialis Alternatif, onze Maleisische zusterorganisatie.

    Wat betekenden de verkiezingen van 9 mei voor Maleisië?

    “Het ongenoegen onder de bevolking is de afgelopen jaren sterk toegenomen. Na de Aziatische crisis van eind jaren 1990 kon de economie van Maleisië wat herstellen door de groei in China en India, maar daar komt sleet op te zitten. Bovendien heeft het neoliberale beleid geleid tot aanvallen op de werkenden en hun gezinnen. Een bijzonder onpopulaire maatregel van de vorige regering was de invoering van een indirecte belasting op goederen en diensten, een soort BTW die bijzonder asociaal is omdat iedereen los van het inkomen evenveel moet betalen. Tegelijk verrijkt een kleine toplaag zich heel sterk, onder meer op basis van corruptie.

    “De heersende Barisan Nasional (BN) van premier Najib leed een nederlaag in de verkiezingen. Voor het eerst sinds de onafhankelijkheid in 1957 komt de oppositie aan de macht. Die verenigde zich in de Pakatan Harapan (PH, Partij van de Hoop). Deze electorale alliantie omvat uiteenlopende krachten met een sterke impact van voormalige BN-kopstukken, waaronder Anwar Ibrahim maar vooral ook Mahathir Mohammad, de nieuwe premier. Echt nieuw is Mahathir niet bepaald: deze 93-jarige oppositieleider was gedurende 22 jaar premier van Maleisië (1981-2003) en leider van de BN. Mahathir was de vader van het Maleisische neoliberalisme na de val van de Berlijnse Muur.”

    Waarom besloot een 90-plusser om naar de oppositie over te stappen en zijn vroegere beschermeling af te vallen?

    “Voor Mahathir en een deel van de heersende elite in het land werd Najib een onbetrouwbaar projectiel. Zijn eigengereidheid vormde een onzekere factor in de verhoudingen met zowel het Westen als China, dat een grote rol speelt in de Maleisische economie. Bovendien was er de enorme corruptie onder Najib die tot ongenoegen en de mogelijkheid van massabewegingen leidde. Er waren eerder al bewegingen voor hervormingen in het land, maar die bleven steken op eisen die het systeem zelf niet in gevaar brachten. Het maneuver van Mahathir was erop gericht om met beperkte hervormingen van bovenaf een beweging van onderuit te vermijden.

    “De enorme corruptie bleek overigens meteen na de verkiezingen. Voormalig premier Najib probeerde het land te ontvluchten, maar werd tegengehouden en er komt een proces. Bij huiszoekingen in zijn verschillende huizen werd beslag gelegd op de grootste collectie luxeproducten die ooit gevonden is bij een voormalige regeringsleider. Hij steekt Imelda Marcos, de vrouw van de vroegere Filipijnse dictator, en haar fenomenale collectie schoenen naar de kroon. Najib bleek een grote hoeveelheid juwelen, luxe handtassen, goud, … te bezitten: alles samen goed voor 270 miljoen dollar. Zijn riante levensstijl bleek ook uit details die bekend raakten: zo at de kat van Najib enkel vers gevangen Schotse zalm. De overgrote meerderheid van de Maleisische bevolking kan zich dat niet permitteren…”

    Wat kunnen we van de nieuwe regering verwachten?

    “Er zijn enorme beloften gedaan op vlak van democratische hervormingen, intrekking van besparingen, verhoging van het minimumloon, afschaffing van de taks op goederen en diensten, … waarbij de PH stelde deze beloften binnen de 100 dagen te willen realiseren. Alle beloften samen zijn onder het kapitalisme onbetaalbaar en vereisen een harde strijd tegen de machtige toplaag van kapitalisten. Zal Mahathir, de vader van het Maleisische neoliberalisme, dat doen? De kans is wel heel klein. Hierdoor dreigt de hoop op verandering snel op de klippen te lopen.

    “De regerende coalitie is erg instabiel. De partij van Mahathir binnen de PH heeft veel macht en invloed, maar telt slechts 12 zetels. Het is niet uitgesloten dat er nog voormalige BN-figuren naar de partij van Mahathir trekken, maar het blijft een erg beperkte basis. De dominantie van voormalige BN-topfiguren in de PH werpt de vraag op of Mahathir een nieuwe versie van de BN aan het opzetten is, waarbij de huidige regeringscoalitie de rol van de BN overneemt met grotendeels dezelfde figuren en hetzelfde beleid, maar dan zonder Najib en onder een andere naam.

    “Veel zal bepaald worden door de wijze waarop het verzet tegen de regering zich zal organiseren. Als er nieuwe bewegingen ontstaan, naar het voorbeeld van de Bersi-bewegingen voor hervormingen, met een links programma en vakbondsstrijd, dan kan dit enorme mogelijkheden bieden voor de werkenden en armen. Maar als er geen massastrijd is, kan de wanhoop van etnische verdeeldheid een grotere rol spelen. Maleisië bestaat uit drie grote bevolkingsgroepen: de Malay, Chinezen en voornamelijk Indische Tamils. Zeker in economisch minder ontwikkelde regio’s is er een toename van islamfundamentalisme. Het is niet uitgesloten dat Najib daar toenadering tot zoekt in de hoop zijn positie zo te herstellen.

    “De linkerzijde moet de noodzaak van arbeiderseenheid verdedigen. Het feit dat de Communistische Partij, die een belangrijke rol speelde in de onafhankelijkheidsstrijd, er niet in slaagde om echt door te breken onder alle bevolkingsgroepen en bovendien niet bereid was om een breuk met het kapitalisme op de agenda te zetten vanuit een tweestadiatheorie (eerst het kolonialisme stoppen, pas na kapitalistische ontwikkeling over socialisme spreken), gaf ruimte aan de BN om zich in de jaren 1950 en 1960 te vestigen als dominante factor. De BN kon dit door het vroegere verdeel-en-heersbeleid van de Britse kolonisatoren verder te zetten in een dictatoriale structuur. Het kon nadien standhouden door het falen van de linkerzijde, de economische groei van de jaren 1980 en 1990, de beperkingen van de bewegingen voor hervormingen na de crisis van 1997 en het economisch herstel door de Chinese en Indische groei.

    “Het zal er nu op aankomen om de werkenden en armen te organiseren op basis van een onafhankelijk klassenstandpunt, los van de nieuwe regering. Het is niet evident om strijdbare vakbonden uit te bouwen in Maleisië, de antivakbondswetten zijn erg uitgebreid en de bestaande leiding gaat heel ver mee in de neoliberale logica. Met Sosialis Alternatif zijn we betrokken in het organiseren van werkenden in een aantal bedrijven waar we een semi-vakbond organiseren: ‘semi’ omdat officiële erkenning veel bureaucratie vraagt en bovendien meer beperkingen dan mogelijkheden biedt. Daarnaast bouwen we aan onze organisatie die nog erg klein is, maar vastberaden en bovendien beschikt over een consequent socialistisch programma van maatschappijverandering.”

  • Vliegramp Oekraïne, alleen arbeidersbeweging kan dit soort catastrofes voorkomen

    De ramp met het vliegtuig van Malaysian Airlines boven het Oosten van de Oekraïne maakt duidelijk dat zolang de grootmachten in de wereld blijven touwtrekken over dit deel van de wereld, er onschuldige slachtoffers zullen vallen. Het is mogelijk dat het vliegtuig per ongeluk is neergeschoten door pro-Russische rebellen in het gebied, die een Oekraïens militair toestel dachten neer te halen, met een raketsysteem van een Russische firma die om belastingtechnische redenen gevestigd is aan de Zuidas in Amsterdam. Het onderzoek naar de oorzaak moet nog beginnen maar de propaganda-oorlog is al in volle gang. Ons medeleven gaat uit naar de nabestaanden, afkomstig uit alle windstreken van de wereld, voor een groot deel uit Nederland. Alleen actief optreden van de arbeidersbeweging is in staat aan het militaire geweld en dit soort catastrofes een einde te maken.

    Artikel door Pieter Brans op de website van Socialistisch Alternatief (Nederland)

  • Maleisië. Heropbouw van de strijdbare tradities van de arbeidersbeweging

    Op de jaarlijkse zomerschool van het CWI was er dit jaar een lid van onze zusterorganisatie in Maleisië. Sharifah, een jonge vrouw van moslimafkomst, sprak in een aantal sessies over de situatie in haar land en over de opbouw van onze krachten. Maleisië wordt gekenmerkt door een erg gemengde bevolking waarbij de nationale, religieuze en etnische tegenstellingen sterk uitgespeeld worden door de burgerij. Wij bouwen aan een verenigde socialistische organisatie. Voor de aanvang van de zomerschool verbleef ze in Antwerpen en spraken we met haar.

    Verslag door Andrej

    Voor de onafhankelijkheid was Maleisië een Britse kolonie. Die heerste met de harde hand. De natuurlijke rijkdommen en de productiekracht van de bevolking werden ten volle ingezet om de belangen van het Britse imperialisme te dienen. De lokale bevolking bleef met lege handen achter in dit strategisch belangrijke land dat bovendien heel wat natuurlijke troeven biedt. De Maleisische bevolking werd onder meer ingezet voor het aanleggen van nieuwe spoorlijnen die niet dienden voor een lokaal netwerk van openbaar vervoer maar louter om de natuurlijke rijkdommen gemakkelijker te kunnen transporteren. De uitbuiting en onderdrukking was groot, van rechten was er nooit sprake alleen van onderdrukking. Dit vormde de rode draad doorheen zowel de Britse als de Japanse bezetting van het land.

    Zoals in andere landen in de regio werd de onafhankelijkheid na de Tweede Wereldoorlog niet toegekend omdat de kolonisatoren tot ‘betere inzichten’ waren gekomen, maar onder druk van een massabeweging van onderuit. Een belangrijke politieke factor daarin was de rol van de Communistische Partij die in heel de regio een sterke groei kende. Zo had de snelle opmars van de CP in Indonesië een impact op Maleisië. De CPM (Communistische Partij van Maleisië) was bijzonder actief in de onafhankelijkheidsstrijd. Het potentieel van een revolutionaire beweging die niet alleen de koloniale onderdrukker maar het hele systeem van kapitalisme en imperialisme aan de deur zou zetten, was aanwezig. Een belangrijk probleem was evenwel de koers van Moskou die na de oorlog een akkoord sloot met het imperialisme over de verdeling van invloedssferen en daartoe bereid was om revolutionaire kansen te verbrodden. Het was onder druk van onderuit en mee door de rol van activisten van de CPM dat de Britten onafhankelijkheid moesten toelaten. In een poging om de koloniale verdeel-en-heerspolitiek verder te zetten, werd Singapore buiten de onafhankelijke Maleisische staat gehouden. Dat was vooral om te vermijden dat de Chinese bevolkingsgroep een meerderheid zou vormen. Als vandaag de grootste gevestigde partij in Maleisië, de UMNO, beweert dat zij aan de basis lag van de onafhankelijkheidsstrijd, is dat vooral een voorbeeld van geschiedenisvervalsing.

    Na de onafhankelijkheid van Maleisië kwam de UMNO aan de macht. Onder dit bewind werden onder meer de spoorwegen, elektriciteit- en watervoorzieningen geprivatiseerd. Om steun hiervoor te vinden, werd de oude verdeel-en-heerspolitiek van de kolonisatoren gewoon overgenomen. Die verdeeldheid werd versterkt door een politiek van islamisering waarbij het regime islamitische migranten uit de Filippijnen, Bangladesh,… naturaliseerde om haar basis van steun uit te breiden. Met een verdeel-en-heerspolitiek hield Mohamed Mahathir het 22 jaar vol als premier van Maleisië. Maar daar kwam in 2003 een einde aan en de afgelopen jaren begon de politieke onstabiliteit in het land groter te worden.

    Vanaf eind jaren 1990 is er in de hele regio een terugkeer van protestbewegingen. De Indonesische dictator Soeharto, die in de jaren 1960 aan de macht was gekomen nadat een verschrikkelijk bloedbad onder de linkerzijde was aangericht, werd in 1998 door een massale beweging aan de kant geschoven. De strijd tegen corruptie en dictatuur in Indonesië vond ook een weerklank in Maleisië waar eveneens voor ‘reformasi’ (hervormingen) werd opgekomen. Een centraal element bij de protesten in Maleisië eind jaren 1990 was de ISA-wet (Internal Security Act) waarbij de overheid alle opposanten zonder onderzoek kon opsluiten. De wet was destijds ingevoerd om de CPM het zwijgen op te leggen.

    Het ongenoegen tegenover de corruptie en fraude verdween na 1998 nooit volledig van de agenda. In 2007 waren er grote acties en betogingen onder de naam ‘BERSIH’ (‘proper’). Er werd opgekomen voor eerlijke verkiezingen zonder fraude. De verkiezingen worden gemanipuleerd om ervoor te zorgen dat sommigen meerdere keren kunnen stemmen en er uiteindelijk meer stemmen geteld worden dan er stemgerechtigden zijn.

    Bovendien is er in het electoraal systeem voorzien dat bedrijven hun arbeiders uit Bangladesh of Indonesië tegen betaling kunnen naturaliseren. Dat wordt toegepast om vervolgens van de genaturaliseerde arbeiders te eisen dat ze voor de regeringspartij stemmen. Elke stem wordt gepersonaliseerd waardoor de overheid op ieder ogenblik kan controleren wie bij welke verkiezing voor welke partij heeft gestemd. Democratie noemen ze dat.

    Wij zijn met het CWI in Maleisië actief betrokken in de beweging voor democratische rechten. We doen dat door niet alleen mee te betogen, maar ook door tussen te komen met politiek materiaal om het verzet te politiseren. De sterkte van de beweging is dat ze heel veel informatie over het frauduleuze electorale systeem bekend maakt en verspreid krijgt onder brede lagen van de bevolking. De zwakte is echter dat de beweging enkel van zich laat horen bij verkiezingen.

    Onze organisatie in Maleisië is vrij jong maar slaagt er toch in om al een zekere impact te hebben. We verenigen activisten van diverse etnische en religieuze achtergronden en we voeren actief campagne onder de gewone bevolking. We doen dat onder meer door op straat campagne te voeren of aan bedrijven en op de avondmarkten. Er is een zekere ideologische verwarring, veel van onze discussies op straat gaan over de nood van vakbonden en over de strijd voor een alternatief systeem. Er is geen breed begrip van het feit dat een alternatief op het kapitalisme mogelijk is, laat staan van hoe we de instrumenten kunnen opbouwen om dat te bereiken.

    De rol van de leiding van bestaande vakbonden is daar niet vreemd aan. De rechtse leiding van de belangrijkste vakbondsfederatie MTUC laat de leden vaak in de steek bij conflicten met de werkgevers. Het kan nochtans anders, een strijdbare opstelling van de vakbond van bankbedienden leidde tot enkele overwinningen in een sector die niet bekend staat als een bastion van arbeidersstrijd. De overwinningen van de bankbedienden inspireerden anderen, waaronder het personeel van de telecomsector, om over te gaan tot acties waaronder stakingen om betere arbeidsvoorwaarden te bekomen.

    De regering voelt de druk van de strijd die van onderuit wordt georganiseerd. Er werd zelfs een wettelijk minimumloon van 900 Ringgit per maand (150 euro) vastgelegd. De werkgevers hebben evenwel voldoende achterpoortjes om dit te vermijden en de arbeiders aan slechtere voorwaarden tewerk te stellen. In de hoofdstad Kuala Lumpur werden we recent gecontacteerd door arbeiders van een ijsjesfabriek waar de directie het personeel een overeenkomst had laten tekenen waarin stond dat hun loon, zelfs met overuren of onkosten, nooit meer dan 900 Ringgit kon bedragen. We hielpen mee met het organiseren van een vakbond van deze arbeiders en voerden verschillende acties. Er werd een vakbond opgezet en we brachten de zaak voor het ministerie van arbeid dat oordeelde dat de overeenkomst onwettig was. De arbeiders haalden een overwinning binnen door zich te organiseren.

    Door mee te bouwen aan dergelijke voorbeelden en tegelijk onze eigen organisatie te versterken, willen we de strijdbare tradities van de arbeidersbeweging in het land opnieuw vestigen gekoppeld aan een sterker en beter begrip van de taken die voor ons liggen in de strijd voor een socialistisch alternatief op het kapitalisme.

    Lees ook:

0
    0
    Your Cart
    Your cart is emptyReturn to Shop
    Continue Shopping