Your cart is currently empty!
Sociale verkiezingen: Bart, kandidaat voor BBTK in AZ Sint Maria
Begin mei zijn er sociale verkiezingen in honderden bedrijven. Duizenden werkenden zijn kandidaat. We stelden enkelen van hen volgende vragen.
- Welke thema’s en eisen staan vooraan in jouw bedrijf of sector en hoe kunnen die eisen gerealiseerd worden?
- Wat vind jij belangrijk bij de organisatie van de vakbonden op de werkvloer en hoe maak je van de vakbond een instrument van strijd?
- Hoe kan je die vakbondswerking politiseren en versterken?
Bart Van der Biest, kandidaat voor BBTK-SETCa in het ziekenhuis AZ Sint-Maria
“In de zorgsector zijn de groeiende personeelstekorten door de toxische combinatie van hyperflexibiliteit en werkdruk één van de belangrijkste problemen. Daarnaast zijn er ook de hervormingen in de zorg met o.a. nieuwe zorgberoepen die zogezegd het probleem van het tekort aan verpleegkundigen willen oplossen maar in realiteit enkel de problemen nog verder dreigen te vergroten. VOKA en de Vlaamse regering hebben hun slag thuisgehaald door de vervanging van de opleiding HBO5 verpleegkunde door de opleiding tot “basisverpleegkundige” dat in tegenstelling tot de naam in realiteit slechts een verpleegassistent is of een goedkopere-nét-niet-verpleegkundige die men echter wél wil integreren in de verpleegkundige normen. Het beleid en sommige belangengroepen misbruiken de complexiteit van het dossier om de werkvloer, het onderwijs en het brede publiek zand in de ogen te strooien.
“Men kan ernstige vraagtekens zetten bij de houding van sommige vakbondsapparaten … Bij BBTK-SETCa werd de druk van onderuit echter te groot: na ruim twee jaar lang de discussies ‘binnenshuis’ te houden, heeft men dan toch eind februari dit jaar publiekelijk een duidelijk standpunt ingenomen: wij verwerpen de hervormingen in de verpleegkunde. Het verschil in houding van nationale vakbondsapparaten tegenover Maggie De Block en Frank Vandenbroucke kan niet groter zijn. De loyauteit tegenover “bevriende politieke partners” vormt wel degelijk een rem op het organiseren van het noodzakelijke verzet tegen rampzalige hervormingen. Kritische en strijdbare vakbondsafgevaardigden dienen zich hiervan bewust te zijn. Indien je hier geen rekening mee houdt, kan dit leiden tot frustratie, demoralisatie en tenslotte totale desillusie.
“Uiteraard is het ook noodzakelijk om niet enkel “neen” te zeggen vanuit syndicale hoek maar ook om een positief en mobiliserend antwoord te formuleren op de toenemende problemen in de sector. Op het congres van BBTK-SETCa Social Profit in juni vorig jaar werd de 32-urenweek zonder loonverlies en compenserende aanwervingen aangenomen als speerpunt voor de sector. Door de aanhoudende rechtse propaganda lijkt dit op het eerste zicht van de pot gerukt, maar bij een ernstige analyse van de problemen in de sector in combinatie met de nodige data blijkt collectieve arbeidsduurvermindering echter de enige logische conclusie te zijn.”