Hongkong: nepverkiezingen georganiseerd vanuit Beijing maken geen einde aan crisis

Carrie Lam verklaarde in aanloop naar de verkiezingen van vandaag in Hongkong: “De geloofwaardigheid van de regering is groot, maar de opkomst zal laag zijn.”

Door Zuo Ren, Socialist Action

De eerste verkiezingen voor de Wetgevende Raad (Legco) sinds de “make-over” vanuit Beijing vinden vandaag plaats. De Chinese dictatuur (CCP) heeft de omvang van de Legco vergroot tot 90 zetels, waarvan er slechts 22 worden gekozen. Bovendien moeten de kandidaten eerst worden goedgekeurd door de nationale veiligheidsorganen om het dictum van “patriotten die Hongkong regeren” te waarborgen. De verkiezingssfeer is dan ook ongekend gematigd en de opkomst zal waarschijnlijk de laagste in de geschiedenis zijn.

Het Hong Kong Public Opinion Research Institute maakte in december bekend dat 36% van de ondervraagden niet van plan is te gaan stemmen. Dit aantal omvat niet de respondenten die niet eerlijk durfden te antwoorden uit angst de wet op de nationale veiligheid te overtreden. In eerdere onderzoeken naar de Legco-verkiezingen sinds 2004 lag de intentie van de respondenten om te gaan stemmen altijd boven de 80 procent.

Lang voor deze herstructurering was de Legco van Hongkong al een kreupel parlement. De oppositie kon binnen het parlement geen echte bedreiging vormen voor de CCP. In het verleden legden de pan-democraten obsessief veel nadruk op geleidelijke hervormingen binnen het parlementaire systeem, waardoor de Legco een veiligheidsklep werd om de druk van de massale ontevredenheid te kanaliseren. Onder Xi Jinping’s hooghartige dictaten is alle ruimte voor parlementaire manoeuvres en toneel verdwenen. In plaats van Xi, de CCP en de regeringsgroep in Hongkong te versterken, ondermijnt dit harde beleid alleen maar de levensvatbaarheid van de dictatuur op lange termijn.

Alsof ze bedwelmd zijn door hun eigen propaganda, blijven de heersers van Hongkong tegelijkertijd zichzelf en anderen misleiden. In een interview met de Global Times, een nationalistische CCP-krant, verklaarde Carrie Lam dat “de geloofwaardigheid van de regering groot is, maar dat de opkomst laag zal zijn.”

Tegelijkertijd vreest de regering dat een lage opkomst haar gezag zal ondermijnen, dus heeft zij haar uiterste best gedaan om de opkomst te verhogen. Ten eerste heeft zij het strafbaar gesteld dat iemand anderen “aanzet” tot het uitbrengen van “ongeldige” stemmen. Vervolgens heeft zij de opiniepeilers bedreigd: mensen vragen naar hun intenties rond deze verkiezingen kan een overtreding van de wet vormen.

Bovendien richtte de regering stembureaus in aan de andere kant van de grens om de stemmen te mobiliseren van pro-CCP Hongkongers die op het vasteland wonen. Maar hoe machtig een repressieve machine ook is, zij kan kiezers die ‘platliggen’ niet dwingen op te staan (‘platliggen’ is de nieuwste massatrend onder jongeren op het vasteland die weigeren deel te nemen aan de kapitalistische rat-race).

Pan-democratisch verraad

Sommige zogenaamde gematigde pan-democratische politici blijven de strijd voor democratie verraden. Zo hebben Frederick Fung Kin-kee, voormalig voorzitter van de ADPL (Association for Democracy and People’s Livelihood) en Nelson Wong Sing-chi, voormalig leider van de Democratische Partij, ingestemd met een figurantenrol in de verkiezingsklucht.

De gematigde pan-democraten verschilden ernstig van mening over de vraag of zij al dan niet aan de verkiezingen zouden deelnemen. Hoewel zij onder druk van de massa afzagen van hun plannen om mee te doen, gingen het verraad achter de schermen door. De vice-voorzitter van de Democratische Partij, Edith Leung, bleek Jason Poon te steunen, de directeur van China Technology, die door Anthony Wu, een lid van het Permanent Comité van de Politieke Raadgevende Conferentie van het Chinese Volk (een door de CCP geleid orgaan op het vasteland), was voorgedragen om zich kandidaat te stellen voor het district Hongkong Eiland Oost.

Sinds de goedkeuring van de nationale veiligheidswet in juli 2020 heeft de brute repressie van de CCP geen moment stilgestaan. In naam van preventiemaatregelen tegen de pandemie blijft Carrie Lam het toezicht van de staat op burgers versterken, heeft zij het verplichte gebruik van de app ‘Huis Veilig Verlaten’ ingevoerd en is het verbod op bijeenkomsten met meer dan vier personen doorgezet. Carrie Lam dreigt iedereen te vervolgen die anderen ‘aanspoort’ om zich niet te laten vaccineren. Daarnaast is de persvrijheid om zeep geholpen. Het ontslag van de hoofdredacteur van de krant Stand News en de weigering om het werkvisum van Economist-verslaggever Sue-Lin Wong te verlengen, zijn enkele van de recente gevallen.

Hoe sterk de repressie ook is, de sociale crises kunnen niet worden verhuld, en dus zal er geen einde komen aan de grieven van de bevolking. Hongkong telde vorig jaar 1,6 miljoen armen, een armoedepercentage van maar liefst 23,6 procent. Dit is een recordhoogte sinds 2009. Eén op de vier inwoners van Hongkong is arm, en bijna 30 procent van hen komt uit werkende gezinnen. Wat een grote ironie van Xi Jinping’s zogenaamde alomvattende beleid voor armoedebestrijding en gemeenschappelijke welvaart! Xi verklaarde vorig jaar de overwinning in het uitroeien van armoede in heel China…

Hersenspoeling op school

Minister van Onderwijs Kevin Yeung Yun-hung bekritiseerde onlangs de huidige leugenachtige doctrine en verklaarde dat “ijver en strijd” moeten worden toegevoegd aan het cultiveren van waarden, terwijl “respect voor de mensenrechten” en “kritisch denken” zijn geschrapt uit de regeringsgids de onderwijsprogramma’s in Hong Kong.

Op het vasteland van China is het idee van ‘platliggen’ opgekomen doordat jongeren sociale normen die onder hoge druk staan afwijzen, afzien van het kopen van een huis, zich verzetten tegen het huwelijk en het krijgen van kinderen, en een minimalistisch leven leiden tegen zo laag mogelijke kosten. De CCP beschouwt dit maatschappelijk verschijnsel als een grote vijand en ziet het als de hoofdoorzaak van de verstoring van de economische orde en de bevolkingscrisis van het land. Zij lanceerde een staatscampagne in de media om de ‘platliggen’-trend, die een kenmerk is van de cybercultuur, te veroordelen en promootte krachtig het idee van “strijd” hiertegen tijdens het recente zesde Plenum van het Centraal Comité.

Het onderwijsbureau van Hong Kong kopieert slechts Xi’s pogingen om de jeugd te beheersen door middel van een repressief paternalistisch systeem. Maar hoe meer de heerser schreeuwt, des te minder luisteren de jongeren echter naar zijn bevelen.

De jongeren van Hongkong weten, net als de jongeren op het vasteland, die geconfronteerd worden met hoge huizenprijzen en uitzichtloze vooruitzichten, dat de vruchten van hun harde werk en vooruitgang alleen maar zullen worden afgepakt door de heersende klasse. De anti-autoritaire beweging in Hongkong in 2019 was het eerste ontwaken van het verzet van de jeugd tegen het systeem, een geval van echte “strijd” voor hen. Nadat de beweging door de politie werd onderdrukt en mislukte, drong een gevoel van tijdelijke wanhoop en machteloosheid tot de jeugd door.

De versterking van de ideologische onderdrukking van het onderwijssysteem door de dictatuur zal alleen maar tot afkeer leiden van nog meer leraren, studenten en ouders, van wie velen ervoor zullen kiezen Hongkong te verlaten om aan deze grove hersenspoeling te ontsnappen. In het academiejaar 2020-2021 is het aantal studenten uit Hongkong dat van school gaat 1,7 keer zo groot geworden, wat neerkomt op een gemiddelde van 32 studenten per school. Hiervan verliet 60% Hongkong. Ongeveer 7,1 leraren per school zegden hun job op, bijna het dubbele van een jaar geleden.

Verenigde strijd

Xi Jinping maakt zich op om volgend jaar op het CCP-congres te worden ‘herkozen’ als president. Om te overleven moet hij zijn macht versterken en consolideren. Als gevolg van het hoogoplopende conflict tussen China en de VS moet Xi Hongkong onderdrukken als machtsvertoon. Daarom hangt het lot van Hongkong niet alleen af van krachten binnen de stad, maar van heel China en zelfs de internationale situatie.

Tegen de achtergrond van een diepe crisis van het mondiale kapitalistische systeem wordt zowel het bewind van Xi als dat van Biden geteisterd door ernstige crises in eigen land en internationaal. De ontevredenheid onder de massa’s wordt sterker en sterker, de radicalisering van jongeren en het toenemende klassenbewustzijn bieden een sprankeltje licht in de donkere situatie in Hongkong. Wanneer de massa’s van het vasteland van China opstaan, zullen de massa’s van Hongkong en de rest van de wereld ook opstaan. Arbeiders moeten zich verenigen en samen strijden om totalitarisme en kapitalisme van welke signatuur dan ook te bestrijden.