Seattle: linkse socialisten verdedigen zetel van Kshama Sawant

Op 2 november 2021 stemmen de inwoners van Seattle voor 17 politieke posities, waaronder die van burgemeester en verschillende referendumvragen. Enkele weken later, wanneer de aandacht volledig verdwenen is, zullen de kiezers nog een kiesbrief ontvangen. Daarin slechts één vraag, met name of gemeenteraadslid Kshama Sawant moet afgezet worden. De campagne tot afzetting van de bekendste linkse lokale verkozene in de VS wordt gevoerd door het lokale politieke en economische establishment van miljardairs en Trumpisten. Ze rekenen op de laagst mogelijke opkomst. Heel hun strategie is daarop geënt.

Artikel door Bart Vandersteene uit maandblad De Linkse Socialist

De terugkeer van de linkerzijde in de VS

Lezers van De Linkse Socialist zitten sinds 2012 op de eerste rij om de evolutie van de linkerzijde en de linkse socialisten in de VS te volgen. Aan de vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen in Seattle in november 2013 citeerden we de Seattle Times. Die krant omschreef de sfeer in de stad als volgt: “De verkiezingen zijn pas binnen tien dagen, maar we weten nu al wie de grote winnaar in Seattle is. Het zijn de socialisten… Het is opmerkelijk dat in de politieke campagne in Seattle dit jaar bijna de volledige agenda van [Sawant] werd overgenomen door beide kandidaten voor het burgemeesterschap.” (Seattle Times, 26 oktober). Daar bleef het niet bij. Kshama Sawant won de zetel, met 51% of 95.000 stemmen. Ze werd de eerste openlijke socialiste die verkozen raakte in een grote Amerikaanse stad. Zes maanden later was Seattle de eerste grote Amerikaanse stad die het minimumloon van $15 doorvoerde.

Sawant’s verkiezing bracht een politieke aardbeving teweeg in de stad en de effecten ervan waren voelbaar in het hele land. Socialisme als ideologische referentie werd uit de marginaliteit gehaald. In 2015 bracht Bernie Sanders deze evolutie op het nationale niveau met zijn gooi naar de presidentskandidatuur voor de Democraten. De campagne van Bernie werd opgebouwd rond alle belangrijke eisen die uit de sociale strijd van die jaren voortkwam en hij omschreef zichzelf als democratisch socialist. Dat joeg de populariteit van socialisme de hoogte in. In 2018 raakten vier progressieve/linkse kandidaten, Alexandria Ocasio-Cortez (AOC), Tlaib, Pressley en Omar, in het nationale parlement verkozen voor de Democraten. Ze vormen een informele groep, The Squad, die de hoop deed groeien dat een linkervleugel zich aan het vormen was binnen de Democraten en de pro-big-business leiding van de partij zou uitdagen. In 2019 deed Sanders een nieuwe gooi naar de presidentskandidatuur, maar hij werd meesterlijk bekampt en verslagen door het establishment. Dat gebeurde niet zozeer met argumenten, maar met uitgekiende electorale beïnvloeding van de bovenste plank.

Geen compromis, maar mobiliseren tegen het establishment

Ondertussen vindt het reilen en zeilen van de Amerikaanse linkerzijde zijn weg naar de mainstream media. AOC is een gekend figuur over de hele wereld. De foto’s van de witte galajurk met daarop Tax the Rich in grote rode letters, die ze droeg tijdens het Met Gala, gingen de wereld rond. Minder bekend onder linkse activisten, is dat AOC en The Squad onder permanente druk van hun eigen partijleiding al meermaals plooiden en standpunten afzwakten.

Nog geen week nadat AOC het wereldnieuws haalde met een galajurk durfde ze het niet aan om samen met de andere leden van The Squad tegen de Amerikaanse bijdrage van 1 miljard dollar voor het Israëlische rakettenschild te stemmen. Ze onthield zich. Electorale overwegingen worden steeds meer de leidraad voor AOC en andere progressieve verkozenen. Ze trappen in dezelfde val als Jeremy Corbyn, die als verkozen voorzitter van de Britse Labour-partij tot een compromis met de rechterzijde probeerde te komen. Die rechterzijde maakte daar handig gebruik van om haar greep op het apparaat te versterken en om zodra mogelijk Corbyn een mes in zijn rug te planten. Corbyn had dit enkel kunnen voorkomen door de basis te mobiliseren tegen de rechterzijde.

The Squad loopt hetzelfde gevaar. Progressieve verkozenen zijn actief op vijandig terrein en dan nog eens in een partij die gepokt en gemazeld is in het establishment. Er was een fantastische kans bij de opening van het Congress begin dit jaar en de verkiezing van parlementsvoorzitter Nancy Pelosi. De stemmen van The Squad waren noodzakelijk voor een meerderheid. Op enkele dagen tijd tekenden 40.000 mensen een petitie met de vraag om hun stem voor Pelosi enkel te geven indien het parlement meteen een wetsvoorstel voor publieke gezondheidszorg zou stemmen. Ze weigerden dit te doen, met het argument dat ze de mogelijkheid om met Pelosi samen te werken niet wilden ondermijnen. 

Afzettingscampagne tegen Sawant

Sawant toont in Seattle een andere strategie, gebaseerd op sociale bewegingen, organisatie van sociale strijd en totale onafhankelijkheid van de twee partijen van big business. Sawant is ondertussen acht jaar verkozen en de langst zetelende van de negen gemeenteraadsleden in de stad. Het establishment haalde zowel in 2015 als in 2019 alles uit de kast om haar de zetel te ontnemen, wat niet lukte.

In 2020 verwisselde het establishment het geweer van schouder. Wat via gewone verkiezingen niet lukte, wil het nu via uitzonderlijke verkiezingen proberen. Dat kan op basis van een procedure van afzetting waarbij een tussentijdse verkiezing wordt uitgelokt. De campagne voor haar afzetting heeft bijna een jaar lang handtekeningen opgehaald. Om een referendum te bekomen, moeten 10% van de kiezers in het district een petitie daartoe tekenen.

Dit aantal werd deze zomer al bereikt, waardoor de vraag tot afzetting op de kiesbrief van 2 november had kunnen staan. Bij die gewone verkiezingen wordt een opkomst van 60 tot 65% verwacht. Bij speciale verkiezingen is een opkomst van 40% al een succes. De afzettingscampagne wachtte bewust om de handtekeningen in te leveren tot na de termijn om op de kiesbrieven van 2 november te staan.

Om dit ondemocratisch manoeuvre te ontmaskeren tekende Sawant begin juli op een druk bijgewoonde persconferentie zelf de petitie die een stemming tot afzetting kan uitlokken. De weken nadien haalde haar campagne duizenden extra handtekeningen op zodat er meer dan genoeg handtekening waren om deze voor de deadline in te dienen. Wat dus niet gebeurde. De verkiezingen zijn nu gepland voor 7 december.

De afzettingscampagne wil de werkende klasse van Seattle een extreem waardevol instrument ontnemen. Talloze strijdbewegingen in Seattle hebben succes kunnen boeken dankzij die ene verkozene die hun strijd tot in de bestuurskamers bracht en versterkte. Er was de succesvolle strijd om grote bedrijven meer te belasten via de ‘Amazon Tax’. Vele miljoenen dollars werden zo verworven om dakloosheid te bestrijden en betaalbare publieke woningen te bouwen en een Green New Deal in Seattle te financieren. Kshama heeft cruciale hulp geboden en belangrijke overwinningen behaald in de strijd tegen politiegeweld en racisme, voor rechten van huurders, milieubescherming en de rechten van inheemse mensen.

De campagne tot haar afzetting is gebaseerd op de valse beschuldiging dat ze misbruik gemaakt heeft van haar positie. In de praktijk ging het om haar steun aan protestbewegingen, met name Black Lives Matter. Socialist Alternative zal alles in het werk om deze cruciale politieke positie in Seattle te behouden. Die ene zetel staat symbool voor een consequent politiek programma van strijd en socialisme.