Your cart is currently empty!
Spoor: “De rek is er af, er is geen marge meer”
![]()
We spraken met Joachim Permentier van de Onafhankelijke Vakbond voor Spoorwegpersoneel (OVS).
door Thomas (Gent)
Begin april verscheen een open brief van de OVS die de situatie bij de Belgische spoorwegen aan de kaak stelde, waarom was dit nodig?
“De aanleiding voor de open brief was de discussie tussen de CEO en de politiek over de beslissing dat reizigers naar de kust enkel aan het raam zouden mogen zitten. Er is echter iets veel fundamenteler fout bij het spoor.”
“We zijn al sinds het begin van de coronacrisis bezig met het aankaarten van onveilige situaties. We doen dit in allerhande veiligheidscomités, maar er wordt niet geluisterd. Dus probeerden we het via een open brief en via de media. De directie en de politieke verantwoordelijken bleven ook hierna oorverdovend stil.”
“De situatie begint steeds nijpender te worden en vereist oplossingen die er liever gisteren dan vandaag moeten komen. Het personeel zat al op zijn tandvlees en dan kwam corona er nog bij.”
Wat loopt er fout bij het spoor?
“De jarenlange neoliberale politiek aan de NMBS opgelegd door de politiek en uitgevoerd door haar politiek benoemde raad van bestuur. We moeten steeds meer mensen vervoeren met steeds minder middelen. De Belgische spoorwegen werden opgesplitst in drie delen die veel minder goed en inefficiënter (samen)werken. Dit alles om ons klaar te maken voor een toekomstige privatisering. Het personeel werd hiervoor uitgeperst met productiestijging na productiestijging. De rek is er af, er is geen marge meer om zaken op te vangen.”
Hoe kan daar verandering in komen?
“Allereerst zijn er directe maatregelen nodig om de veiligheid in de stations en op de treinen te verbeteren. Het gratis ter beschikking stellen van veiligheidsmateriaal, zoals alcoholgel en degelijke mondmaskers, voor personeel en reizigers zou een goede eerste stap zijn. Daarnaast moeten treinen waar de airco of verluchting niet werken of de toiletten niet beschikbaar zijn, meteen uit roulatie tot ze hersteld zijn. Er is ook extra capaciteit nodig.”
“De Thalys-rijtuigen staan vandaag ongebruikt aan de kant omdat het internationale verkeer grotendeels tot stilstand kwam. Thalys vroeg staatssteun om te overleven. Waarom hernationaliseren we het bedrijf niet zodat we de treinstellen meteen kunnen inzetten voor extra nationale capaciteit?”
“Het belangrijkste zal een verandering in de heersende logica zijn. Het gevoel onder het personeel is op korte tijd van kritisch en bezorgd naar verontwaardigd en boos geëvolueerd. Als er geen oplossingen komen, zullen er acties volgen.”