Amazon-personeel in de VS voert strijd voor recht op vakbond

De strijd om een vakbond te mogen opzetten bij Amazon in Bessemer, Alabama, is één van de belangrijkste gebeurtenissen in de Amerikaanse arbeidersbeweging de afgelopen decennia. De 5.800 arbeiders van de vestiging van Amazon in Bessememer hebben een krachtig voorbeeld van moed en solidariteit gesteld dat nog jaren gevoeld zal worden. Het zal andere personeelsleden van magazijnen inspireren om zich te organiseren, vakbonden op te richten en terug te vechten tegen grote bedrijven als Amazon.

Door James Graham (Socialist Alternative, VS)

De ogen van het hele land zijn nu al weken gericht op Bessemer. Er is heel wat media-aandacht en steun voor deze strijd, ook van bekende figuren als Danny Glover en Bernie Sanders. Nog belangrijker is de steun van gewone werknemers en vakbonden, die begrijpen dat een overwinning de arbeidersbeweging als geheel weer in een strijdbare positie kan brengen na tientallen jaren van nederlagen en achteruitgang. Onze beweging moet alles op alles zetten om dit initiatief te steunen en zich klaar te maken om in Amazon’s magazijnen en andere ongeorganiseerde werkplekken in het hele land vakbondswerkingen te organiseren.

Essentiële werknemers zijn niet vervangbaar

De astronomische winsten van Amazon komen voort uit het werk van de honderdduizenden werknemers die wereldwijd producten verpakken, verplaatsen en distribueren. Onder COVID-19 waren meer mensen gedwongen om op Amazon te vertrouwen voor de levering van essentiële goederen, wat betekende dat meer personeel werden aangenomen, de productie werd opgevoerd en Amazon-oprichter Jeff Bezos alleen al in het afgelopen jaar 80 miljard dollar extra in zijn zakken stak. Dit cijfer weerspiegelt de enorme toename van de inkomensongelijkheid in de afgelopen decennia. Onder COVID-19 is dit nog erger geworden. Zo hebben de 10 rijkste mensen ter wereld tijdens de pandemie genoeg verdiend om voor iedereen ter wereld een vaccin te kopen en te garanderen dat niemand in armoede zou vervallen.

De toenemende ongelijkheid houdt nauw verband met de aftakeling van de vakbonden in de VS de afgelopen decennia. Het lidmaatschap van de vakbonden is gedaald van een hoogtepunt van 30% van de werkenden in 1950 tot ongeveer 11% nu en slechts 6% in de private sector. Vakbonden zijn de meest effectieve manier voor arbeiders om te vechten voor betere lonen en arbeidsomstandigheden. Dat is de reden waarom ze worden aangevallen door de bazen en miljardairs. Deze aanvallen gebeuren al zo lang als vakbonden bestaan.

Werkende mensen voelen elke dag de impact van economische ongelijkheid in hun leven. Terwijl miljoenen mensen in de rij staan voor voedselbanken, betaalt Jeff Bezos bijna niets aan inkomstenbelasting. Hij is een perfecte vertegenwoordiger van de miljardairsklasse die in een heel andere wereld van rijkdom en voorrechten leeft terwijl miljoenen mensen lijden.

De logistieke industrie is de afgelopen decennia enorm gegroeid en is uitgegroeid tot een absoluut centraal onderdeel van de Amerikaanse economie. Als de miljoenen werknemers die in pakhuizen zoals die van Amazon werken, stoppen met werken, stopt de economie letterlijk met functioneren. Dit geldt nu nog meer door de enorme toename van het online winkelen. Maar hoewel tientallen miljoenen werknemers in de logistiek en andere sectoren plotseling als “essentiële werknemers” worden beschouwd, worden zij nog steeds grotendeels als wegwerpartikelen behandeld. We hoeven niet verder te kijken dan de rampzalige reactie van Amazon op het coronavirus en het totale falen om de gezondheid en veiligheid van zijn werknemers adequaat te beschermen, die afgelopen juni geen gevarenvergoeding kregen, niet voldoende betaald verlof kregen en niet de nodige persoonlijke beschermingsmiddelen kregen. Het toegenomen vertrouwen van werknemers in hun essentiële rol in de samenleving staat in schril contrast met hun mishandeling op de werkplek en daarbuiten, terwijl de miljardairs schaamteloos rijk worden op hun kap.

Waarom Bessemer, waarom nu?

Het was slechts een kwestie van tijd voordat een vakbondsactie rechtstreeks bij Amazon aan de deur zou kloppen. Weinigen hadden echter voorspeld dat dit in Alabama zou gebeuren, een staat met één van de meest verregaande anti-vakbondswetten van het land. Als je echter onder de oppervlakte kijkt, is het gemakkelijk te zien waarom.

De werknemers van het magazijn in Bessemer kwamen eind vorig jaar bij elkaar en begonnen zich te organiseren in de vakbond voor detailhandel, groothandel en warenhuizen (RWDSU), een vakbond die diep geworteld is in Alabama en die onlangs de plaatselijke werknemers van pluimveefabrieken in een vakbond verenigde. Maandenlang, in de herfst en winter, stonden arbeiders en vakbondsmensen 24 uur per dag bij de poorten van het magazijn, om te praten met arbeiders die in hun 10- tot 12-urige ploegendienst producten van Amazon ophaalden, verpakten en verstuurden. Uiteindelijk verzamelden ze bijna 3.000 handtekeningen om een referendum te kunnen opstarten die op 29 maart werd afgesloten.

Ondanks de zwakte van de vakbonden in het Zuiden in vergelijking met de rest van het land, is er een indrukwekkende geschiedenis van arbeiders- en socialistische organisaties, met name in de regio Birmingham waar Bessemer onderdeel van is. Het Amazon-magazijn is gebouwd op land dat aan het bedrijf was verkocht door U.S. Steel, dat een aantal fabrieken in het gebied exploiteerde en waarvan de arbeiders vanaf de jaren ’30 en ’40 georganiseerd waren in een machtige vakbond als onderdeel van het Congress of Industrial Organizations (CIO).

De CIO had in die decennia een sterke staat van dienst als het ging om het bestrijden van racisme. Black Lives Matter is de afgelopen jaren naar voren gekomen als één van de belangrijkste strijdpunten, waarvan de impact ook in de arbeidersbeweging van nu voelbaar is. De overgrote meerderheid van de arbeiders in het Amazon-magazijn is zwart, net als een meerderheid van de bevolking van Bessemer en Birmingham. De Black Lives Matter-beweging afgelopen zomer had ook invloed op de campagne en heeft arbeiders die genoeg hebben van de extreme uitbuiting waarmee ze te maken hebben, geïnspireerd om de beweging naar de werkvloer te brengen. Zwarte arbeiders worden bijzonder zwaar uitgebuit en onderdrukt door het kapitalisme. Racisme is een belangrijk instrument dat de kapitalisten gebruiken om zwarte arbeiders overmatig uit te buiten en verdeeldheid te zaaien in de arbeidersklasse om hun systeem in stand te houden. De vakbondsactie van Amazon bouwt voort op de woede van de BLM en wijst op de uitbuiting van alle Amazon-arbeiders.

Arbeiders vs. bazen

De bazen van Amazon en andere grote bedrijven geven alleen om winst. Het leven en welzijn van de arbeiders kan hen niet schelen. Er is echter niets fundamenteel anders aan de werkomstandigheden in het magazijn van Bessemer dan in andere Amazon-faciliteiten: pauzes voor sommige arbeiders zijn er niet omdat het 15 minuten kan duren om van de ene kant van de gigantische faciliteit naar de andere te lopen, het aantal verwondingen is tot drie keer hoger dan het gemiddelde voor alle soorten magazijnen, en er is een constante, invasieve bewaking en controle om arbeiders te dwingen zich aan de slopende quota te houden.

De rabiate campagne van Amazon om de vakbonden uit te schakelen heeft alle mogelijke smerige trucs gebruikt. Dit komt neer op niets minder dan een poging om de stem van een in meerderheid zwarte beroepsbevolking in het diepe zuiden te onderdrukken, iets waar de heersende klasse in de regio natuurlijk al een lange geschiedenis van heeft.

De anti-vakbondsboodschappen van Amazon zijn meedogenloos gericht op de economische angsten en zorgen van de werknemers, zoals dreigementen dat Amazon gedwongen zou worden om het magazijn te sluiten en te verhuizen, een belachelijke bewering gezien de omvang en strategische locatie van het magazijn. Er zijn ook leugens en oneerlijke beweringen over hoe een eerste collectief akkoord de reeds bestaande lonen en uitkeringen in gevaar zou brengen.

Alabama is één van de 28 “recht-op-werk”-staten, wat betekent dat werknemers geen vakbondscontributie hoeven te betalen op werkplekken waar een vakbond actief is. In werkelijkheid zijn deze wetten een regelrechte aanval op het recht van werknemers om sterke vakbonden op te richten die collectief kunnen onderhandelen en sterke contracten kunnen afdwingen om de lonen, de arbeidsomstandigheden en de rechten op het werk te verbeteren. Vakbonden moeten de logica van het misnoemde “recht-op-werk” ten stelligste aanvechten en het belang verdedigen van ieders financiële en andere bijdrage aan de vakbond om ervoor te zorgen dat een zo groot mogelijke eenheid onder de werknemers wordt bereikt. Een succesvolle vakbondsactie in Alabama, opgebouwd rond duidelijke eisen, zou een enorme sprong voorwaarts betekenen voor het vertrouwen van werknemers in het Zuiden in het bijzonder. Deze werkenden gaan al tientallen jaren gebukt onder de verschrikkelijke vertakkingen van de “recht-op-werk”-wetten en zwakke vakbonden.

Dit is vooral belangrijk om een vijand te verslaan die zo sterk en machtig is als Amazon, met zijn immense rijkdom en middelen. Om werknemers voor de vakbond te winnen, zal een sterk economisch programma moeten worden opgesteld met duidelijke eisen, zoals een minimumloon van 20 dollar per uur, uitbetaling van overuren voor shiften van meer dan acht uur, langere pauzes, kortere shiften en afschaffing van “Time Off Task” (TOT). En om die eisen zelf in een eerste collectief akkoord te krijgen, zijn een sterke basis en georganiseerde groepen werknemers in de vakbond nodig, die zich inzetten om die strijd direct op de werkvloer te voeren. Amazon zal zich zelfs tegen de kleinste verworvenheid verzetten, en alle opties zullen op tafel moeten liggen om hen te dwingen iets op te geven, inclusief acties als demonstraties, vertragingen, stakingen en zelfs stakingen.

Of er nu gewonnen wordt of niet in Bessemer: overal bij Amazon vakbonden opzetten

Een overwinning in Bessemer zou nationaal en internationaal een schokgolf teweegbrengen en een enorme vertrouwensboost betekenen voor personeel van Amazon, logistieke werknemers en de vakbeweging als geheel. Zelfs bij verlies of een slepende juridische strijd zou een economische opleving als gevolg van de stimuleringsmaatregelen en de toegenomen vaccinatie een gunstige situatie kunnen creëren voor de arbeidersbeweging, omdat arbeiders doorgaans meer gaan strijden als er minder angst is voor werkloosheid en er meer economische stabiliteit is. Als het parlement het wetsvoorstel aanneemt waardoor het gemakkelijker wordt om vakbonden op te richten, zou dit een absolute ommekeer betekenen voor de arbeidersbeweging. Om het wetsvoorstel in zijn volle vorm aangenomen te krijgen, zal massale druk van onderaf nodig zijn.

De woede en vastberadenheid zijn vandaag aanwezig om een brede verspreiding van vakbonden bij Amazon op gang te brengen. Een overwinning in Bessemer kan een vonk zijn om het vuur verder te verspreiden. Een nederlaag zou een grote tegenslag zijn, maar de geest is uit de fles. Als werkenden samenkomen, kunnen ze een sterke campagne voeren tegen mastodonten als Amazon, zelfs in het diepe zuiden van de VS.

Er zijn al duizenden Amazon-arbeiders in het hele land die contact opnemen met de RWDSU en andere vakbonden om hun magazijnen te organiseren. Het krachtige voorbeeld van deze vakbondsactie zal nog jaren tot de verbeelding blijven spreken. Zelfs indien er geen overwinning is, komt er ongetwijfeld snel een tweede Bessemer. De revolte in de ‘red states’ van het onderwijspersoneel (drie jaar geleden begonnen in West Virginia) was een startschot voor de heropleving van de arbeidersbeweging in het zuiden. Deze heropleving zet zich door, ook in Alabama. We kunnen daar veel lessen uit trekken om de heropbouw van een strijdbare arbeidersbeweging verder te versterken. Socialist Alternative zal er alles aan doen om daar een actieve rol in te spelen.