Hoe het Vlaams Blok bestrijden?

Op 2 december organiseren we in Gent een betoging tegen de racistische NSV. Net zoals bij elke verkiezingsoverwinning van het Blok wordt hierdoor de discussie over de manier om het Vlaams Blok te bestrijden aangezwengeld. Een groot deel van de anti-racistische beweging denkt het Blok te kunnen terugdringen met multiculturele feesten, grote poëtische debatten, symbolische acties, visieteksten, … Bij deze acties of debatten wordt nooit geluisterd naar diegenen die voor het Blok stemmen.

Boris Van Acker

Men komt zelden verder dan het tonen van de moralistische vinger: "racisme is slecht, jullie zijn tegen de politiek, jullie zijn bang en klagen teveel". In die zin is de strategie die gevolg wordt door de anti-racistische beweging en de traditionele partijen vaak dezelfde. Dat er iets fout is met het beleid van die politieke partijen, komt zelden ter sprake. Eigenlijk vindt men geen antwoord op de vraag waarom het Vlaams Blok zoveel stemmen haalt. Men zoekt daarom in het ijle naar verklaringen.

Stadsbestuur verantwoordelijk voor electorale groei Blok

Zo kreeg Frank Beke, burgemeester van Gent, dit jaar de prijs voor de democratie. Het Vlaams Blok haalt in Gent 22,8% van de stemmen en is de tweede grootste partij. Het Blok haalde in Gent bij de verkiezingen van 2003 2% minder dan in de verkiezingen van 1999. Het idee achter de prijs voor de democratie is dat het goede beleid van de stad het Vlaams Blok heeft teruggedrongen. In een studie van de Universiteit Gent blijkt één van de voornaamste redenen om voor het Blok te stemmen "politieke machteloosheid" is. Het besef dat het stadsbestuur niet hun belangen verdedigt in haar beleid. De reden waarom het Blok in Gent minder haalde dan het Vlaamse gemiddelde zal eerder komen door externe factoren. Zoals populatieverandering in Gent, veel studenten blijven hier wonen en mensen met lage inkomens kunnen de huurprijzen in Gent niet meer betalen. Ook de aanwezigheid van veel nationale politieke kopstukken kan een rol spelen.

Sociale afbraak voedingsbodem voor extreem-rechts

De mensen hebben gelijk als ze stellen dat het stadsbestuur niet bekommerd is om hen. Met een recent voorbeeld zien we dat het stadsbestuur enkele miljoenen euro wil gebruiken uit het stedenfonds om de ondergrondse parking onder het Sint-Pietersplein te financieren. Dit geld was eigenlijk bedoeld voor sociale projecten. Ook de politiek van afbraak van woningen om er opgewaardeerde buurten van te maken, en daardoor hogere inkomensklassen aan te trekken, is asociaal. Deze politiek is niet fundamenteel verschillend van de politiek van verschillende Nederlandse steden waarbij in bepaalde wijken een minimale inkomensgrens is vastgelegd voor personen die er willen komen wonen.

Campagnes in de wijken

Met de anti-NSV-betoging in aantocht hopen we dat ook andere organisaties onze analyse delen en ophouden met heil te zoeken in processen tegen het Vlaams Blok, symbolische acties die aantonen waarom racisme verkeerd is, geflirt met sp.a en Groen. Dat zou alvast een trendbreuk zijn.

LSP werkt reeds jaren in meer volkse wijken. In concrete campagnes tegen het asociale beleid brachten we Vlaams Blokstemmers en migranten samen. Tijdens campagnes zoals die tegen de afbraak van 89 woningen in de Brugse Poort begrepen velen dat hun echte vijand niet in een huisje in dezelfde straat woont en er wat anders uitziet, maar dat die lekker vanuit een riante villa de beslissingen neemt. Jammer genoeg bleef het grootste deel van de linkerzijde op die momenten stil en keken ze ernaar zonder enige reactie.