Zorgsector: Regering slaat en zalft tegelijk

Frank Vandenbroucke (SP.a, federaal Minister van Volksgezondheid) en Ben Weyts (N-VA, Vlaams Minister van Onderwijs) mogen dan weinig gemeen hebben, ze passen wel dezelfde methode toe: slaan én zalven. Ben Weyts wil dat de vakbonden een gemakkelijker ontslag van leerkrachten pikken in ruil voor een snellere benoeming (die onmiddellijk een pak minder waard is in termen van jobzekerheid). Frank Vandenbroucke wil dat het zorgpersoneel de nieuwe wet i.v.m. delegatie van verpleegkundige taken slikt in ruil voor een extra premie (die slechts eenmalig is). Beiden tonen zo dat ze geen verandering zullen brengen in de rampzalige situatie waarin de werkenden zich bevinden in die twee cruciale diensten.

door Anja Deschoemacker uit maandblad ‘De Linkse Socialist’

Wat eist het zorgpersoneel? De betoging van 13 september georganiseerd door het collectief Santé en Lutte/Zorg in actie, dat ondanks het hoge niveau van besmettingen en beperkende maatregelen duizenden zorgwerkers mobiliseerde, eiste een publieke herfinanciering van de sector voor meer personeel, betere lonen en een kwaliteitsvolle dienst die voor iedereen toegankelijk is. Ze moesten een poging om hun betoging te verbieden keren door via een open brief ondertekend door ruim duizend zorgwerkers beroep te doen op de publieke opinie en kregen tijdens de betoging te maken met politierepressie.

Nu stapelt Frank Vandenbroucke een belediging bovenop de eerder toegebrachte wonden: het zorgpersoneel krijgt dan wel een eenmalige premie, maar de fundamentele verandering die nodig is om te voorkomen dat we in een volgende golf  opnieuw bovenmenselijke inspanningen van hen moeten vragen, en hen opnieuw voor de onmenselijke keuze moeten plaatsen van wie al dan niet verzorgd kan worden, zal duidelijk niet van deze regering komen. Het personeel moet zich tevreden stellen met zoethouders die niet worden gevraagd, terwijl hun eisen niet worden ingewilligd.

De wet rond de delegatie van verpleegkundige taken is niet alleen een belediging voor de verpleegkundigen, het is een cadeau aan het patronaat in de sector om het personeel nog meer uit te persen dan voordien al het geval was en tegelijk de kwaliteit van de zorg af te bouwen. De Facebookpagina de Weerbare Verpleeg- en Zorgkundigen noemt de wet dan ook terecht een pestwet. Het pamflet van Santé en Lutte van 12 november stelt vast: “in onze rangen groeit een legitieme opstand”.

Een tweede golf van strijd organiseren!

Bij het ter perse gaan van deze krant vinden de eerste acties al plaats, en dat is meer dan nodig! De pandemie heeft voor brede lagen van de bevolking duidelijk gemaakt wat het personeel al langer wist: dat de winstlogica en, daarmee verbonden, de besparingslogica niet kan werken in de zorg. Al jaren regent het getuigenissen van zorgwerkers dat de kwaliteit van de zorg onder vuur ligt door een te lage personeelsbezetting. Al lang voor de pandemie lag het risico op mentale uitputting en burn-out zeer hoog voor het zorgpersoneel. Niet moeilijk als men weet dat een verpleegkundige in België gemiddeld 10 zieken verzorgt, terwijl dat in landen als Noorwegen slechts 5 patiënten is. Het is niet met één extra personeelslid per dienst, het enige dat op vlak van extra personeel nu al is toegezegd, dat de situatie houdbaar zal worden.

De regering heeft het duidelijk niet zo begrepen. Er is extra geld naar de zorg gegaan, maar niet voor een herfinanciering en om een einde te maken aan de commerciële principes die in de laatste decennia de sector hebben gedomineerd, in de private zowel als in de publieke sector. De extra middelen zijn er gekomen om wat gaten te stoppen en – vooral! – om “de legitieme opstand” onder het personeel te stoppen.

Als we een gezondheidszorg willen die kan functioneren zonder ongeschoolde en onbetaalde vrijwilligers, zonder dat covid-positief getest personeel toch moet werken en de zware mentale last dragen van het risico zeer kwetsbare patiënten te besmetten, zonder dat verpleegkundige taken moeten worden uitgevoerd door personeel dat daarvoor niet de nodige beroepskennis heeft, zal een tweede vlaag van verzet absoluut noodzakelijk zijn.

Op 11 december houdt Santé en Lutte een bijeenkomst aan de Wetstraat, waartoe we onze lezers warm oproepen. Een nieuwe Grote Betoging en het uitwerken van een syndicaal actieplan in de sector moeten volgende stappen zijn om de pestwet in te trekken en op de echte eisen van het personeel in te gaan.