Afgelopen vrijdag werd bij Carrefour gestaakt. In het hele land bleven 117 vestigingen van Carrefour in eigen beheer dicht. LSP-militanten trokken naar diverse stakersposten en verdeelden er onder meer een pamflet. We publiceren hieronder een verslag van aan het stakingspiket aan de Carrefour van Bierges (Wavre) waar we spraken met een delegee van de CNE (LBC).
Hoe is deze stakingsdag tot stand gekomen?
“We hadden een reeks vergaderingen met de directie in het kader van de wet-Renault. Op de laatste bijeenkomst werd gesproken over de mogelijkheid om drie hypermarkten over te laten aan Mestdagh waarbij het personeel van het paritair comité 312 naar 202 zou overgaan. Dat betekent slechtere arbeidsvoorwaarden voor het personeel. Als je weet dat Carrefour voor 25% aandeelhouder is van de groep-Mestdagh dan lijkt het evident dat deze overname een schijnvertoning is om de sociale verworvenheden aan te pakken. Bovendien zouden we overstappen naar een minder gunstig paritair comité. Mestdagh wil bovendien snijden in het aantal jobs. In de hypermarkt van Waterloo zouden 17 voltijdse equivalenten weg moeten (op een totaal van 130). Wij willen ons daartegen verzetten.
“We willen ook druk zetten op de verdere onderhandelingen rond een sociaal plan. Tot nu toe heeft de heer Lavinay zich beperkt tot de stelling dat er jaarlijks 30 miljoen euro “moet” gewonnen worden op de lonen. De directie kent niets anders en daar moet verandering in komen.
“Er is hier een televisieploeg van RTBF om interviews af te nemen, maar zij zoeken vooral naar klanten die hoopten om inkopen te doen en niet opgezet zijn met de staking. Dat lukt niet echt goed, want veel klanten steunen het personeel. Een vrouw die aan de kassa zit, zei het nog voor de camera: sinds de aankondiging van de besparingen komen de klanten ons spontaan aanmoedigen en zeggen ze dat we ons niet mogen laten doen.”
Is er nog een strijdbare sfeer na de wekenlange periode van onzekerheid?
“De situatie begint door te wegen, maar de staking werd overal opgevolgd. De pogingen van Lavinay om de beweging te breken door met deurwaarders te dreigen, heeft niet gewerkt. Integendeel, in de winkels waar de directeur zich het meest agressief en arrogant had laten zien, werd 48 uur gestaakt.”
Er waren recent stakingsacties bij Carrefour in Frankrijk na de weigering van de directie om een loonsverhoging van 1 euro per uur toe te kennen. Zou dat geen goede gelegenheid zijn om internationale solidariteitsbanden aan te gaan?
“Dat valt inderdaad te overwegen en we zijn erover aan het discussiëren.”
Wij denken dat een overwinning mogelijk is door te bouwen aan een krachtsverhouding waarbij gebruik wordt gemaakt van de strijdbaarheid van het personeel, de steun van de klanten en de internationale solidariteit. Strijd en verzet lonen, maar daartoe is er nood aan een actieplan.